Sander Berends
Sf.HARF
Yakubu in duel met Rui Costa van AC Milan tijdens het Amsterdam Tournament.
Met welk type aanvaller heb jij de meeste
moeite?
„Met een lange spits. Helaas ben ik slechts
1,78 meter. Desondanks ga ik wel ieder kop
duel aan met het doel mijn tegenstander
af te troeven. Vooral bij corners is dat moei
lijk. Maar ik geef niet op."
Waarom zien we je nooit in het shirt van
Ghana rondlopen?
„Ik heb definitief bedankt. Het zou teveel
worden. Ik wil me in de eerste plaats op
Ajax richten. Omdat ik in het buitenland
speel, zou ik ook nog extra veel moeten rei
zen.Tevens komt het speelschema van Af
rika niet met Europa overeen. Spelen in het
nationale elftal zou daardoor een te hoge
belasting worden. Vorig seizoen werd ik al
enkele keren uitgenodigd. Maar ik speelde
in het tweede elftal, het eerste en niemand
mag vergeten dat het pas mijn eerste vol
ledige jaar bij de selectie was. Wanneer ik
op die invitatie was ingegaan, zou ik onge
twijfeld nu fysiek helemaal op zijn. Aan het
einde van het seizoen belde de bonds
coach nogmaals en nodigde me uit voor
het WK onder 20 jaar in Argentinië. Toen
heb ik opnieuw gezegd dat ik niet ga. In de
zomer heb ik rust genomen en dat is veel
beter voor mijn lichaam. Daarnaast is het
bestuur van de voetbalbond te onstabiel.
Haast ieder jaar staat er weer een nieuwe
bondscoach voorde ploeg. Dat is niet goed."
Heb je veel contact met de spelers van het
nationale elftal?
„Alleen met de Ghanese spelers in Neder
land, België en Duitsland. Matthew Amo-
ah, Christian Gyan en ik zijn zelfs allemaal
geboren in Tema, de tweede stad van het
land. Gelegen aan de kust. In de zomer zijn
Christian en Samuel Osei Kuffour van FC
Bayern München ook teruggeweest naar
Tema. Leuke vakantie hebben we daar ge
had. De plannen voor komend jaar liggen
er al."
Is Yakubu Abubakari populair in Ghana?
„Elke keer wanneer ik speel, staat het in de
dagbladen en komt het op de radio. Daar
gebruiken ze gewoon Abubakari, mijn ei
genlijke achternaam. Het betekent 'ko
ning', maar van mij hoeft dat niet. Spreek
mij maar gewoon aan met'Yakubu'. Wan
neer ik in Ghana ben, is het een waar gek
kenhuis. Direct heb ik een hele groep, voor
namelijk kinderen, achter me aan. Willen
ze foto's, handtekeningen en me aanraken.
Constant vragen ze of ik met ze kom voet
ballen. Dat doe ik dan ook wel hoor. Vind
ik erg leuk."
Ga je in de winterstop weer terug?
„Ja, dan ga ik drie, vier dagen naarTamela.
Oké, ik ben in Tema geboren. Maar we ver
huisden daarna naarTamela,enkele hon
derden kilometers verderop. Daar ben ik
opgegroeid. Nu kan ik mijn kleine broertje
weer zien. Alhoewel klein, hij is alweer
zeventien jaar. Mohammed, zo heet hij,
voetbalt veel op straat, maar zit niet bij
een club. Met zijn vrienden ga ik zeker een
partijtje voetbal spelen. Ik heb trouwens
ook nog een zus, Kende. Ze is 32 jaar, ge
trouwd en moeder van een dochter. Mijn
moeder woont in een mooi huis inTamela.
Mijn vader is helaas overleden. Ik denk
best vaak aan hem, maar ik heb weinig
behoefte om daar met anderen over te
praten."
Bestaat erin Ghana veel aandacht voor
voetbal?
„Ja, het is volksport nummer 1. Vanaf de
jongste jaren wordt de jeugd ermee groot
gebracht. Vaak zonder schoenen trappen
ze tegen een bal op veldjes, waarop nau
welijks gras groeit. Wanneer de school uit
gaat, staan ze binnen enkele minuten al
opeen veldje. Allemaal hopen ze ooit voor
een grote club in het buitenland te spelen.
Topclubs in eigen land zijn niet populair. Er
was ook een keer interesse voor me van
Hearts Of Oak, de grootste en bekendste
club van het land. Maar ik had geen inte
resse. Ik speelde toen voor FC Ghapoha,
dat ook in de hoogste divisie van het land
uitkwam. Alleen voor een buitenlandse
club zou ik weggaan. Dat werd Ajax."
Wat doe je in je vrije tijd?
„Iktrekveel op metWamberto, Daniel Cruz
en Maxwell. We gaan regelmatig samen
uit eten of iets anders leuks doen. Alleen
jammer dat ze wat verder weg wonen.
Maar ook thuis vermaak ik me wel."
Je woont nog steeds bij een pleeggezin?
„Ja, bij Adrie en Eveliene Kok in de Amster
damse wijk Geuzenveld. Beva It nog steeds
erg goed. Plannen om op mezelf te gaan
wonen, heb ik niet. De familie Kok heeft
me vanaf het begin,nu bijna vier jaargele
den, goed opgevangen. Daar ben ik ze erg
dankbaar voor. Hun zoontje, Jasper van 5
jaar, beschouw ik ook echt als mijn broer
tje. Een mooi mannetje. Met die kleine
speel ik ook vaak. Ik vind het belangrijk om
met mijn pleegouders Nederlands te spre
ken. In het begin heb ik les gehad. Door ook
buiten die officiële uren Nederlands te
spreken, heb ik de taal goed kunnen ont
wikkelen. Ik hoef nu ook geen lessen meer
te volgen en schrijven kan ik ook in het
Nederlands. Maar of ik hier altijd blijf, weet
ik niet. De voetbalwereld is onzeker. Net
zoals ik niet weet of ik me na mijn loop
baan nog zal vestigen in Ghana. Ik zie het
allemaal wel."
zondag 16 september
AJAX - AZ
