MATTEN
Er zijn matten en matten. Feyenoord
heeft altijd een bétere mat gehad dan
Ajax. Feyenoord had Jaap Barendregt
die voor zijn sprieten zorgde als waren
het zijn spruiten. Het verhaal dat-ie in
de nacht van zaterdag op zondag de
wekker zette om bij maanlicht het stuk-
kie gras te gaan maaien waarop Coen
Moulijn zijn tegenstanders horendol
draaide is duizend keer verteld.
Bondscoaches drongen er in het verle
den op
aan inter
lands in de kuip te
spelen. Een verzoek dat
vaker niet dan wèl werd inge
willigd want de KNVB moest Amster
dam èn Rotterdam te vriend houden.
Dat het in de praktijk toch vaak geen
fifty-fifty was kwam omdat ze in
Amsterdam over betere lobbyisten
beschikten. Hoe koud en kil het in het
Olympisch Stadion ook kon zijn, er werd
vaker in gevoetbald dan menig bonds
coach lief was.
Schwartz, Kessler, Fadrhonc, allemaal
gaven ze hoog op van die geweldige
twaalfde man: het Rotterdamse
publiek. Zelfs een notoire zeurkous als
Rijvers was die mening toegedaan en als
hij al zoiets vond! Want de man had een
hekel aan Rotterdam. De spelers voet
balden ook veel liever in Rotterdam.
Maar wat spelers willen, is vaak niet zo
belangrijk. Er wordt altijd naar alles en
iedereen geluisterd behalve naar dat
wat de voetballers ervan vinden.
Patrick Kluivert was de kwaliteit van de
Feyenoordmat de laatste keer ook
opgeval'en. 'Dring er dan in Zeist op
aan, dat alle wedstrijden hier worden
gespeeld",
haakte een slim
me Rotterdamse jour
nalist op zijn woorden in.
Maar Patrick haalde de schouders
op en zei: 'Dat kunnen wij wèl zeggen,
maar anderen nemen de beslissingen.'
De laatste tijd heeft de mat van Feye
noord er behoorlijk van langs gehad.
Eerst was er het waterballet tegen FC
Basel en vervolgens werd Feyenoord -
20
STADION SPORTNIEUWS 13/2000
