I HET ENDT IS ZOEK
BERLIJN - OTTO - BERLIJN
I AFC AJAX
De eerste keer dat ik die man tegen het lijf liep,
was ik diep onder de indruk. Het was in de win
ter van 1968. Meneer Reinders, onze leraar
Duits, had voor het schoolelftal een wedstrijd
geregeld tegen de AI van Ajax. De AI van Ajax!
Wanneer je dat voor elkaar kreeg, was je een
held. Meneer Reinders was een held want hij re
gelde het. Het regende pijpenstelen en de kans
dat het door zou gaan was heel klein. Maar op
het briefje dat we van onze leraar hadden ge
kregen stond: kom altijd, ook wanneer je denkt
dat het niet doorgaat, want Meneer Haarms van
Ajax beslist op het laatste moment of er wordt
gevoetbald. Meneer Haarms van Ajax. Even, via
het papier, was ik heel dicht bij het hart van Ajax.
Door die naam Haarms. Hij was trainer van de
Ajax-jeugd en hij assisteerde bij de trainingen
van het eerste elftal. Haarms, Bob Haarms.
Meneer Haarms natuurlijk.
Het bleef regenen, de Middenweg was een glan
zende plassenstraat. Maar we waren er allemaal.
Stel je voor dat je deze wedstrijd zou missen.
Het veld aan de voorkant van het stadion zag
er erbarmelijk uit. Modderig, hier en daar een
plas; en het bleef maar regenen. Maar Meneer
Haarms dacht er niet over het oefenduel af te
gelasten. Spelen! En er werd gespeeld.Wij wer
den van de mat gevoetbald door het hechte
team van Ajax. Er was geen
houden aan en aan de kant
stond Meneer Haarms. Een
donkere gestalte tegen het
kunstlicht.'Doorgaan', brul
de hij zijn spelers naar vo-
ren.Wanneer het 6-0 stond,
moest het 7-0 worden. En
stond het 7-0, dan moest
het 8-0 worden. Geen me
dedogen met de scholieren,
er werd gewerkt! 'Schieten',
klonk zijn zware, rauwe
stem door de avondlucht.
En zijn jongens schoten. 8-0
werd het. We hadden een
lesje geleerd. Na de wed
strijd liep ik langs die
Meneer Haarms. Hij zag er
een beetje ontevreden uit,
nors,ondanks 8-0. Ik durfde
hem amper aan te kijken.
Later heb ik hem beter le
ren kennen. Eerst als mijn
eigen trainer. Nog steeds
was het respectvol Meneer
Haarms, al hadden we het
buiten zijn gehoorsveld wel
over Bobby. Onze linkermid
denvelder, Paul Lonhard, bij
wie ik achterop zijn Moby-
lette van Amsterdam-West
naar Amsterdam-Oost
meereed (voeten omhoog houden, in beide ar
men een voetbaltas geklemd, zo over de Ro
zengracht, langs het Damrak, Rembrandtplein,
naar Oost, naar Oost!) noemde hem tijdens on
ze gesprekken Oom Bob. Ik bedacht een code
woord, kort. Krachtig, helder: Berlijn - Otto -
Berlijn.
Er was ontzag en vervloeking voor Meneer
Haarms die op de training alles uit je kneep
maar er ook altijd voor je stond wanneer je
hem nodig mocht hebben. Hij was er toen ik op
de drempel van een contractje stond. Zijn ad
vies telde. Zijn advies was positief. Ik kreeg een
contractje!
Nog weer later was ik de oudste van Ajax' za-
terdagelftal.Aanvoerder en dus dicht bij de trai
ner. Ik trachtte zijn wil, zijn stijl in het veld te ver
talen. Grimmig, altijd willen winnen, niet genoe
gen nemen met 6-0 maar 7-0 willen maken...
afmaken. Wij lagen elkaar en we lagen ook wel
eens met elkaar overhoop, want niet altijd wa
ren we het eens.
Inde laatste acht jaar werkte ik samen met Bob.
Erg dicht bij elkaar. Best wel eens vermoeiend
maar vooral heel mooi. Zijn geest is onont
koombaar en bijtend maar stimulerend. Hij zit
aan het bureau tegenover mij en op zijn ven
sterbank ligt een baksteen. Een De Meer-steen.
Op mijn vensterbank ligt er ook een. Dat zegt
veel. In die steen zit ook een geest: De Meer-
geest.
Volgend seizoen zit Bob (dat mag ik nu zeggen)
niet meer tegenover mij. De trainerskamer zon
der Bob. Dat is merkwaardig, onecht.Want ook
wanneer Bob niet bij Ajax hoefde te zijn, was hij
er.AI was het alleen maar om te zien of alles er
nog stond, of Ajax er nog was. De gedeelde me
ningen en de uitbarstingen van verschil van in
zicht zullen er niet meer zijn. Maar hij zal regel
matig langs komen, Bob kan niet zonder zijn
Ajax. En ik denk dat iedereen die al die jaren met
Bob heeft gewerkt iets van die geest, rustend op
grimmige norsheid, onvoorwaardelijke wil om
te winnen, de wetenschap dat een onsje men
taliteit belangrijker is dan een kilo talent, zullen
uitdragen. Codewoord Berlijn - Otto - Berlijn.
Bedankt Bob. En geniet.
David Endt
ZONDAG