I HET ENDT IS ZOEK BERLIJN - OTTO - BERLIJN I AFC AJAX De eerste keer dat ik die man tegen het lijf liep, was ik diep onder de indruk. Het was in de win ter van 1968. Meneer Reinders, onze leraar Duits, had voor het schoolelftal een wedstrijd geregeld tegen de AI van Ajax. De AI van Ajax! Wanneer je dat voor elkaar kreeg, was je een held. Meneer Reinders was een held want hij re gelde het. Het regende pijpenstelen en de kans dat het door zou gaan was heel klein. Maar op het briefje dat we van onze leraar hadden ge kregen stond: kom altijd, ook wanneer je denkt dat het niet doorgaat, want Meneer Haarms van Ajax beslist op het laatste moment of er wordt gevoetbald. Meneer Haarms van Ajax. Even, via het papier, was ik heel dicht bij het hart van Ajax. Door die naam Haarms. Hij was trainer van de Ajax-jeugd en hij assisteerde bij de trainingen van het eerste elftal. Haarms, Bob Haarms. Meneer Haarms natuurlijk. Het bleef regenen, de Middenweg was een glan zende plassenstraat. Maar we waren er allemaal. Stel je voor dat je deze wedstrijd zou missen. Het veld aan de voorkant van het stadion zag er erbarmelijk uit. Modderig, hier en daar een plas; en het bleef maar regenen. Maar Meneer Haarms dacht er niet over het oefenduel af te gelasten. Spelen! En er werd gespeeld.Wij wer den van de mat gevoetbald door het hechte team van Ajax. Er was geen houden aan en aan de kant stond Meneer Haarms. Een donkere gestalte tegen het kunstlicht.'Doorgaan', brul de hij zijn spelers naar vo- ren.Wanneer het 6-0 stond, moest het 7-0 worden. En stond het 7-0, dan moest het 8-0 worden. Geen me dedogen met de scholieren, er werd gewerkt! 'Schieten', klonk zijn zware, rauwe stem door de avondlucht. En zijn jongens schoten. 8-0 werd het. We hadden een lesje geleerd. Na de wed strijd liep ik langs die Meneer Haarms. Hij zag er een beetje ontevreden uit, nors,ondanks 8-0. Ik durfde hem amper aan te kijken. Later heb ik hem beter le ren kennen. Eerst als mijn eigen trainer. Nog steeds was het respectvol Meneer Haarms, al hadden we het buiten zijn gehoorsveld wel over Bobby. Onze linkermid denvelder, Paul Lonhard, bij wie ik achterop zijn Moby- lette van Amsterdam-West naar Amsterdam-Oost meereed (voeten omhoog houden, in beide ar men een voetbaltas geklemd, zo over de Ro zengracht, langs het Damrak, Rembrandtplein, naar Oost, naar Oost!) noemde hem tijdens on ze gesprekken Oom Bob. Ik bedacht een code woord, kort. Krachtig, helder: Berlijn - Otto - Berlijn. Er was ontzag en vervloeking voor Meneer Haarms die op de training alles uit je kneep maar er ook altijd voor je stond wanneer je hem nodig mocht hebben. Hij was er toen ik op de drempel van een contractje stond. Zijn ad vies telde. Zijn advies was positief. Ik kreeg een contractje! Nog weer later was ik de oudste van Ajax' za- terdagelftal.Aanvoerder en dus dicht bij de trai ner. Ik trachtte zijn wil, zijn stijl in het veld te ver talen. Grimmig, altijd willen winnen, niet genoe gen nemen met 6-0 maar 7-0 willen maken... afmaken. Wij lagen elkaar en we lagen ook wel eens met elkaar overhoop, want niet altijd wa ren we het eens. Inde laatste acht jaar werkte ik samen met Bob. Erg dicht bij elkaar. Best wel eens vermoeiend maar vooral heel mooi. Zijn geest is onont koombaar en bijtend maar stimulerend. Hij zit aan het bureau tegenover mij en op zijn ven sterbank ligt een baksteen. Een De Meer-steen. Op mijn vensterbank ligt er ook een. Dat zegt veel. In die steen zit ook een geest: De Meer- geest. Volgend seizoen zit Bob (dat mag ik nu zeggen) niet meer tegenover mij. De trainerskamer zon der Bob. Dat is merkwaardig, onecht.Want ook wanneer Bob niet bij Ajax hoefde te zijn, was hij er.AI was het alleen maar om te zien of alles er nog stond, of Ajax er nog was. De gedeelde me ningen en de uitbarstingen van verschil van in zicht zullen er niet meer zijn. Maar hij zal regel matig langs komen, Bob kan niet zonder zijn Ajax. En ik denk dat iedereen die al die jaren met Bob heeft gewerkt iets van die geest, rustend op grimmige norsheid, onvoorwaardelijke wil om te winnen, de wetenschap dat een onsje men taliteit belangrijker is dan een kilo talent, zullen uitdragen. Codewoord Berlijn - Otto - Berlijn. Bedankt Bob. En geniet. David Endt ZONDAG

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 2000 | | pagina 21