I AFC AJAX
ven de Belgische en Nederlandse spelopvatting.
Wamberto: „Om te zien dan. Maar dat zegt niet
dat het altijd het beste resultaat oplevert. En dat
is op topniveau het enige dat telt. Ik speel hier,
dus voetbal ik op de Nederlandse manier. Zo
praktisch ben ik wel ingesteld."
Die praktische instelling heeft hij zich wel eigen
moeten maken. Op jonge leeftijd -16 jaar- kwam
hij in 1991 naar Europa. Na Sao Luis en Sampaio
Correia, werd tweedeklasser FC Seraing in Bel
gië zijn nieuwe club. Op die leeftijd vertrekken
naar een ander werelddeel, op zoek naar het
voetbalgeluk, het was een versnelde cursus vol
wassen-worden: „Ik werd er hard van. Iedere
Braziliaan die de kans krijgt naar Europa te ko
men, gaat ook. Zonder nadenken. Dat komt om
dat het al jaren zo slecht gaat met het Brazili
aanse voetbal.Weinig geld, weinig toekomst."
Vervolgt: „Dat ik destijds bij een kleine club be
gon, was goed voor me. Op die manier pas je je
een stuk makkelijker aan. Ik kreeg de mogelijk
heid langzaam te wennen aan voetbal op het
hoogste niveau.Voor een talent was dit ideaal. In
'93 promoveerden we naar de Eerste Klasse, drie
seizoenen later vertrok ik naar Standard Luik. Na
twee jaargangen, tekende ik bij Ajax. Een hele ge
leidelijke opbouw."
I OUDERSCHAP
Ook buiten het voetbal was Wamberto er vroeg
bij. Op z'n 22e had hij al een gezin met drie zo
nen. Een hele verantwoordelijkheid, beaamt hij:
„In Brazilië is het normaal op zo'n jonge leeftijd
kinderen te hebben, je ziet daar zelfs ouders van
14, 15 jaar.Ach, we waren naïef, stonden nog on
schuldig in het leven. Het leeftijdsverschil met
mijn kinderen is niet groot, het was meer of ik er
steeds kleine broertjes bij kreeg. Gelukkig gingen
onze families er goed mee om, zij hebben ons op
alle mogelijke manieren gesteund.Als ik het nu
over zou mogen doen, zou ik wat langer wach
ten, ja. Maar ik heb er absoluut geen spijt van. Mijn
gezin is waar het in mijn leven om draait."
Wamberto komt zelf uit een groot gezin, be
staand uit vijf jongens en vijf meisjes. Bijna scha
terend: „Maar het is niet de bedoeling dat ikzelf
ook voor zo'n groot nageslacht ga zorgen, hoor.
Alsjeblieft niet zeg, drie is al zwaar genoeg."
Wanneer hij in de zomer voor een korte vakan
tie zijn vaderland aandoet, blijkt dat het thuisfront
iedere stap van hem bij Ajax op de voet volgt.
Wamberto is uitgegroeid tot een plaatselijke
held. De aanvaller: „Eenmaal in Brazilië word ik
geconfronteerd met de enorme uitstraling die
Ajax heeft. Die strekt zich echt over de hele we
reld uit."
I RESULTATEN
Bijna twee jaar mag Wamberto zich nu al Ajacied
noemen en hij toont zich redelijk tevreden met
zijn ontwikkeling: „Iedere dag bij Ajax was en is
een ervaring op zich. De resultaten laten nu te
wensen over en dat is verschrikkelijk spijtig. Dat
moet ik mezelf ook aantrekken. Een ding is jam
mer, ik speel minder dan vorig jaar. Het is dan ook
mijn doel zo snel mogelijk een vaste basisplaats
te verwerven. Die instelling moet je bij iedere
club waar je speelt, hebben."
Wamberto benadrukt zich bevoorrecht en trots
te voelen profvoetballer bij Ajax te zijn: „Dat is
het mooiste leven dat ik me kan voorstellen, ik
denk dat er heel wat mensen jaloers op ons
leven zijn." Echt negatieve aspecten aan het prof-
voetballer-zijn kan hij niet bedenken. Of het moe
ten toch die frustraties zijn als het sportief even
niet zo loopt als hij wil: „Van buiten
lach ik dan wel, maar van
binnen knaagt het on-
ophoudelijk. Dan kan
ik het maar moei
lijk van me afzet
ten."
Met de bekendheid
die bij zijn vak hoort,
heeft hij geen proble
men: „Sterker nog, dat
maakt me ook alleen
maar trots. Er is trou
wens wel een
groot verschil
tussen hoe
men in Brazi
lië tegen een
voetballer
aankijkt en in
Nederland.
Hier zijn we
wat beleefder, la
ten ze je meer
met rust. Daar zijn
ze fanatieker, ben je
veel meer publiek be
zit. De Nederlandse
wijze bevalt me beter."
I LEEUWEN
HART
Wamberto mag dan
klein van stuk (1,68 me
ter) zijn, zijn hart heeft de
afmetingen van dat van
een leeuw. Hoe groot en
sterk zijn directe tegen
stander ook is, de snelle
voorhoedespeler gaat
voor niemand opzij. Geen
denken aan. Geen tackle zo
scherp dat 'Wamby' zijn voet
terugtrekt, als een hordenlo
per springt hij
over alle hin
dernissen
heen.
De dag dat
hij, in het
voorjaar van
1998, als spe
ZON DA
Ier van Standard Luik hoorde van de interesse
van Ajax, herinnert hij zich nog als ware het
gisteren. Wamberto: „Dat gaf zo'n enorme kick.
Mijn motivatie nam daardoor ook sterk toe. Ik
stond destijds echt te juichen.Vanaf dat moment
gaf ik iedere wedstrijd nog meer. Om er maar
voor te zorgen dat Ajax de interesse concreet
zou maken. Sindsdien is dat mijn handelsmerk,
iedere dag alles geven wat ik in me heb. Het is de
enige manier om verder te komen, daar ben ik
k van overtuigd. Dat geldt niet alleen voor
mezelf, maar ook voor Ajax."
Martin van Zaanen
AART
