I HET ENDT IS ZOEK
DE BALLENJONGENSVAN NEC
I AFC AJAX
De Goffert, mooi groen besluierd bastion van de
voetbalresident van Nijmegen, NEC. En Eee Cee, niet nek.
Via Sport in Beeld (ja, we hebben het over het
eind van de jaren zestig) zag je het stadion van
NEC. De goed bezette noodtribunes op de wie
lerbaan gaven het een gezellige aanblik. Later ver
dwenen die noodtribunes en daarmee kwam het
oplopende beton zichtbaar. Net als bij ons in het
Olympisch Stadion gebeurde. Op onverklaarba
re wijze werd De Goffert een'lelijk' stadion.Wie
bepaalt wat mooi of lelijk is? Het lijkt mij iets van
persoonlijke smaak, maar sommige adagio's wor
den klakkeloos tot algemeen oordeel. Zo ook bij
De Goffert.Volgens mij werd de kwalificatie 'le
lijk' vooral ingegeven door lege tribunes. En daar
had NEC, wanneer het tegen minder aanspre
kende clubs speelde, last van. Geen enkel leeg
stadion is mooi. leder volgepakt stadion heeft uit
straling. Maar we dwalen af, het end is zoek. De
Goffert had dus die wielerbaan en aan de voet
daarvan ook nog een zwarte sintel- of gravel-
baan. NEC had dus ballenjongens. Ze zijn er nog
steeds, ook in het nieuwe betonnen bouwpak
ket dat onlangs in het Goffertpark ontvouwen is.
Ballenjongen, dat is een mooi fenomeen. Ooit
kreeg ik in Italië een fotootje in handen van een
piepjong Siciliaans jongetje. Een ballenjongen van
de club Catania. Het kereltje poseerde met een
speler van Juventus. De Oude Dame was op be
zoek in het Stadio.en bij de Oude Dame voet
balde een reusachtige man uit Wales,John Char
les. In de rust rende de ballenjongen die Pietro
heette, maar Pietruzzu
werd genoemd, naar
hem toe. Ach ja, de reus
deed niet moeilijk. Hij
liet zich fotograferen
met het straatjongens
achtige jochie. Prachtige
foto. De verrukking op
het gezicht van Pietruz
zu, de glimlachende reus.
Vijftien jaar later voet
balde dat straatschoffie
in de punt van de aanval
van Juventus: Pietro
Anastasi. De reus was in
Cardiff aan de drank ge
raakt en moest later
door zijn elftalkameraad
Boniperti worden gered.
Zulke ballenjongens zijn
er overal. Bij Ajax, bij
NEC. Het is een prach
tig vak dat je mag uit
oefenen zonder dat de
arbeidsinspectie ingrijpt.
Ballenjongen Wim Kieft
flankeert Simon
Tahamata bij het verlaten
van het Olympisch
Stadion-veld
Ajaciedjes van alle generaties waren ballen
jongen. Meestal wanneer Ajax in het Olympisch
Stadion speelde, maar er is ook een periode
geweest dat Ajax, meer voor de vorm dan uit
praktische overweging, in De Meer ballenjongens
had. Zij zaten op kleine houten krukjes tegen de
omheining aan en waren meestal later bij de uit-
of achter rollende bal dan de voetballers...
Ze zagen de voetbalmeesters van dichtbij, ze
waren onderdeel van de wedstrijd, ze juichten
wanneer hun club scoorde en na de wedstrijd
renden ze het veld op. Bob Haarms,Johan Cruijff,
Simon Tahamata, Johnny van 't Schip, Wim Kieft,
Dennis Bergkamp,Youssouf Hersi. Allemaal bal
lenjongen geweest. Stanley Menzo was reserve
bij het eerste elftal toen Ajax in Glasgow tegen
Celtic speelde en bij de returnwedstrijd zag hij
als ballenjongen achter het doel hoe twee minu
ten voor tijd Piet Schrijvers in de lange hoek
werd gepasseerd!
In de oude maar ook in de nieuwe Goffert zijn
ook ballenjongens. Ik ken ze want in De Goffert
sta ik tussen ze in. Wanneer Ajax op bezoek
komt, is de helft voor NEC en de andere helft
voor Ajax. Ze dralen rond de spelerstunnel, ze
voelen zich - terecht - belangrijk. En ze hopen op
een bal die hun richting oprolt, naast geschoten
door Jack de Gier, over geknald door Brian Lau-
drup, over de zijlijn getikt door Danny Hesp.
Danny Hesp.ook eens ballenjongen, bij Ajax -
FC Porto en twee maanden later spelend in de
returnwedstrijd. En ze hopen nog meer dat zij
ooit in een echte wedstrijd binnen de lijnen zul
len staan. Net als Pietruzzu lukte. En Simon en
Wim en Stanley en Danny.
David Endt
KPfrni
13
ZONDAG 26 MAART
