I HET ENDT IS ZOEK
STENGEL'S WREEF
I AFC AJAX
sssssSUHiiiiiiii
Bay"1
ïandeiwntrum
li
p
SNTWUJHSWS spaarbrieven
13
[li
E' <2.
"Wat de precieze reden was waardoor ik in het seizoen 1981-1982 Willem II meerde
re keren aan het werk zag in het rustieke Sportpark, weet ik niet precies meer.
Waarschijnlijk vanwege een cyclus die wilde dat Willem II steeds speelde tegen de
tegenstander die Ajax de week daarop trof.
Voor het schrijven van het voorwoord van het Of
ficieel Programma bezocht ik in die periode de te
genstander om zo een gedegen verslag te kunnen
geven van hun opstelling en speelwijze. Hoe het
ook zij, in dat seizoen reisde ik een keer of zeven-
acht naar Tilburg. Met de trein. Overstappen in 's-
Hertogenbosch en dan de stoptrein naar Tilburg.
Het treinstel dat vanaf het perron in 's-Hertogen-
bosch naar Tilburg vertrok, was gevuld met zon
dagse rust, We leefden in een ander voetballand.
Eerst een saucijzenbroodje en dan de bus, of wan
neer ik het er voor over had een taxi- naar het Ge
meentelijk Sportpark
Willem II maakte slechte tijden door Grote finan
ciële problemen, uitstel van betalingen, onmoge
lijkheid om salarissen uit te betalen, noodzakelijke
verkoop van spelers en onwil van gemeente om
met geld bij te springen. Echter voor dergelijke za
ken had ik slechts vaag interesse. Ik ging voor het
voetbal en voor de voetballers. In dat seizoen
speelden twee oude bekenden in het elftal dat
werd getraind door Bert Jacobs: Brammetje
Braam en Willy van Bommel, ook wel 'Stengel' ge
naamd. Willy was een oud-Blauw Witter die geze
gend was met een boven normaal 'voetbalgogme'
en een fijne techniek In het Amsterdamse was hij
vermaard om de wijze waarop hij een bal uit de
lucht in het kommetje van zijn wreef kon opvan
gen en zachtjes verder naar de grond begeleidde.
Je hoopte gewoon dat zo'n gelegenheid zich voor
zou doen. Het liefst een bal die vrijwel loodrecht
uit de lucht kwam vallen. Het lange Stengel-been
ging omhoog, de bal kreeg een lift en landde ge
ruisloos in het gras.Willy was niet alleen vermaard
om die technische beweging maar ook om zijn ge
zelligheid. Dat straalde van zijn gezicht af. Bij hem
in de buurt kon je niet anders dan ook een brede
lach op je gezicht laten verschijnen. Serieuze ge
sprekken wilden wel eens op gang komen maar
kwamen niet heel ver Verderop in het betoog of
verhaal nam de lach het steevast over
Brammetje Braam, dat seizoen aangekocht, kende
ik ook goed. Hij was mijn voorganger als rechts
back bij Ajax. Ook een gezellige jongen en een
goede voetballer Wat je bij Bommel 'gogme'
noemde, heette bij Bram intelligentie. Wat bij Sten
gel 'flegma' was, heette bij Bram gedrevenheid. Hij
was altijd en op ieder gebied met voetbal bezig. Hij
zag de ernst van het spel in, hij is natuurlijk niet
voor niets trainer geworden.
Vooral dankzij de aanspeelpunten Bommel en
Braam raakte ik vertrouwd met Willem U's'spe
lershome'. Een verbouwde ruimte onder de tri
bune van het stadion. Erg gezellig de donkere be-
leidswolken die boven het stadion hingen werden
door bier veel bier verdreven. Aan de bar zaten,
stonden of hingen naast de Amsterdammers on
der andere de luimige Toon Nelemans, keeperTon
Verkerk de steigerende Arthur Hoyer de grillige
Ad van der Wiel het dartele latente talent
Clemens Bastiaansen en een nog jonge Rob
McDonald.
Bram Braam vertoeft in verre streken, het Midden
Oosten geloof ik Stengel staat nog steeds aan de
bar U kunt hem in Café Kalkhoven, hoek Prinsen-
gracht-Westermarkt ontmoeten. Hij staat (mees
tal) aan de andere kant en bedient de tap.Vraagt
u hem eens om een glas bier uit de lucht met het
kommetje van zijn wreef op te vangen en zacht
jes naar de grond te begeleiden. U zult verbaasd
staan en genieten."
David Endt
Bram Broom (2) kijkt naar een schot van
Dick Schoenaker.
„s
1 iü3
II O
ZONDAG 13 FEBRUARI JaI I 13
