I HET ENDT IS ZOEK
EZAKI IN L'OPERA
I AFC AJAX
Café l'Opéra aan het Rembrandtplein was onze vaste ontmoetingsplek in die voor-
herfst van 1986. Hij was Vicente. Een Spaanse jongen die in de twee jaar die hij in Am
sterdam een mooi woordje Nederlands sprak.
Fraaie rollende Spaanse 'r' in "Rijkaard" en "Berg
kamp". Vooral in Madrid". Geen Spanjaard die
"Real" zegt. Vicente, sigaretje achteloos tussen
wijs- en middelvinger Ik klingelde een lepeltje
rond in een kopje, Bij zonnig weer nestelden wij
ons op een hoekje van het terras en wanneer
het regende zaten we binnen. Lijn 4 schuurde de
hoek om. Het leven liep voorbij op die dinsdag
en donderdagochtenden. Een espresso, een bit
ter lemon, En voetbal.Veel voetbal. Op het tafel
tje voor ons lag de Spaanse krant El Pafs en de
Italiaanse La Gazzetta dello Sport. Wij ruilden
voetbalkennis. Ik genoot van Vicentes verhalen
en anekdotes. We leken op twee oude Spaanse
mannen die op een bankje aan de rand van een
palmenpark inValencia de dingen van de dag be
spraken.
Vicente vertelde over de Bende van Buitre, de vijf
jonge voetballers die de stap vanuit de jeugd van
Real Madrid naar het eerste elftal hadden ge
maakt: Butragueno, Michel, Sanchis, Pardeza en
MartinVazquez.Vicente verklaarde zijn voorkeur
voorde spelmaker van Real Sociedadjesüs Za-
mora en voor de schutter van Madrid, Hugo
Sanchez. Vicente legde mij de Spaanse voetbal
termen uit die ik las in de maandag-editie van Ei
Pais. Male racha, een negatieve serie, Pichici, top
scorer; Lobito, de bijnaam van Francesco Carras-
co. En hij vertaalde de mooie achtergrondver
halen die El Pais op maandag op de achterste pa
gina plaatste. Rechts daarvan stond de wekelijk
se column. Meestal geschreven door Alfredo Re-
lano maar soms ook door Leo Beenhakker (tij
dens het WK 1986) of zelfs de nog voetballen
de Jorge Valdano.
Het werd wat drukker in l'Opéra. Onze ogen
Jorge Valdano
als trainer van
Real Madrid
volgden de pas van een mooie meid, zwijgend-
genietend inhaleerden we de wakker wordende
ochtend. Nog een sigaretje voor Vicente, nog
een espresso voor ons beiden. De ochtend kon
niet lang genoeg duren, het leven was prachtig
met zoveel voetbaldiepgang.
Natuurlijk wandelde Diego Armando elke och
tend onze gesprekken binnen. Maradona droeg
de kleuren van Barcelona en werd later met een
helikopter op de middenstip van Napoli's San
Paolo-stadion gedropt. Dankzij Vicente leerde ik
de voetballandkaart van Spanje beter kennen.
Over elke club wist hij een geschiedenis te ver
tellen.
Op Mallorcawerd ook gevoetbald. Logisch, want
overal wordt gevoetbald. Maar net zoals je bij de
naam Torremolinos niet meteen een stadion
voor je ziet, zo associeer je Mallorca niet met
voetballers maar met toeristen, stranden en
Bacardi-cola. Maar het voetbal-Mallorca bestond
wel degelijk In het seizoen 1985-1986 promo
veerde de club van de Segunda Division A naar
de Primera Division. In de tweede divisie holde
toen nog een Finse voetballer die enige tijd bij
FC Twente in de spits had gestaan, Mika Lippo-
nen bijgenaamd De Witte Schicht van Turku.
Een seizoen later was Lippo-
nen weg maar kocht
Mallorca de veteraan
Isidoro San
Vicente vertelde en wist veel van de Marok
kaanse Mallorcaan. Ezaki was getrouwd met een
Finse vrouw die voor haar geliefde tot de Islam
bekeerd was en hij werkte voor de Marokkaan
se luchtvaartmaatschappij. Nutteloze informatie
misschien, maar wel gezellig zo op een dinsdag
morgen in l'Opéra. Het was net alsof Ezaki Badou
erbij zat, Vicente babbelde door over Real Club
Deportivo Mallorca. Over trainer Serra Ferrer;
over het zeeroversnest dat Mallorca in lang ver
vlogen dagen was, over spits Magdaleno.
Nog een espresso,Vicente? Nee, het is tijd om op
te stappen. Al heel lang zien we elkaar niet meer
op donderdagmorgen. En ook niet op dinsdag
morgen. Vicente woont al jaren inValencia. Maar
zo schrijvend stel ik mij ons weer voor; deze och
tend op het verwarmde en afgesloten terras van
l'Opéra.Vicente met een sigaretje, ik met een es
presso en een bitter lemon. Ik spui wat laatste
nieuwtjes over Bologna, Ajax en Ju-
ventus. En Vicente verklapt hoe
Mallorca vorig jaar de Beker-
jjk&winnaars-finale bereikte en
wanneer en waarom de
club de titel 'Real'
mocht dragen. Is die
man daar Ezaki, met
zijn Finse vrouw?
Lijn 4 scheurt de
hoek om. Het le
ven loopt voorbij,
de ochtend kan
niet lang genoeg
duren. Wij wanen
ons op een bank
je aan de rand van
een Valenciaans pal-
ose
van Real Madrid
en een bijzon
dere keeper:
Ezaki Badou
kortweg Eza
ki. Die Ma
rokkaan had
tijdens het
we re ld kam
pioenschap in
Mexico indruk
gemaakt nadat
hij in de voor
ronde slechts
één doelpunt in
tien wedstrijd
had toegestaan
menpark.
David Endt
25 NOVEMBER
AJAX
