I HET ENDT IS ZOEK afc ajax SPEED OP KAALHEIDE Het kwam heel onverwacht, want ik had de hoop om nog eens bij de selectie van het eerste elftal te komen eigenlijk een beetje opgegeven. De trainer was weliswaar dezelfde man die mij acht maanden eerder in het seizoen 1974-1975 bij de hoofdmacht haalde, hij was het ook die de deur meedogenloos dicht smeet. Die hoorde tot de vaste kern en zijn kans ohn van middag op Kaalheide te spelen was aanzienlijk gro ter dan die van mij. Henk kon op meerdere plaat sen spelen, ik was puur verdediger Geland op Vliegveld Beek stapten we over in een bus. Het was al druk, de topper Roda JC - Ajax was uitverkocht De Limburgers hadden greep gekre gen op de regio die'subtop'werd genoemd. Win* nen op Kaalheide was voor weinigen weggelegd. Peinzend aan de kansen om in te kunnen vallen, aan de mogelijke tegenstanders emhün kenmer ken en kwaliteiten en denkend aan het lot dat mij weer toegang had verschaft tot de zo beminde en gemiste geur; keek ik uit het raam. Links en rechts zonovergoten glooiend landschap. Voor ons een door verkeek verstopte weg, De rit van Beek naar Kerkrade duurde zöwat een uur De raampjes boven de kleédkamerhaken werden opengegooid. Het was benauwd.Van buiten kwa men Kaalheidense geluiden naar binnen. Hét pu blieke respect voor Ajax werd verdrongen om ruimte maken voor een venijnige wil om dat Ajax te verslaan. Spanning, Roda JC zou vanmiddag een van haar finales van het seizoen spelen. Wij wanen een tegenstander die geen,finalist was. Niemand in de weg lopen en toch overtuiging uit stralen. Kijk hoe Krol zijn bandages over zijn kou sen legt, hoe kalmpjes Gerrie Mühren de veters strikt. De gezwollen aderen langs Wim Suurbiers dijbeen. De geur van Ajax-één. De verkenning van het gras was niet opwekkend. Zo hobbelig als Kaalheide. In een hoek van het veld lummelde ik met de andere reserves. De bal bot ste en stuiterde, alle aandacht was nodig om de bal goed te raken. De warmte en de slechte terrein omstandigheden zorgden voor een hevig dualis tisch gevoel. Invallen, invallen... angst en verlangen qm in te vallen zorgden vooreen aangename ner vositeit, Een nervositeit waarvan je weet dat je hem, eenmaal in het veld, kwijt zult zijn maar die jet tot die tijd vreest. Adrenaline in HSfe bloed van een bankzitter We kwamen met 1-0 vqpr erf meteen kwamen we ook onder grote druk te staan. Piet Schrijvers moest veel ingrijpen, Johnny Dysbaba ramde de bal vaak zonder constructief idee weg, ver weg naar Ruud Geels én Arno Steffenhagen en johnny Rep. Éven snel werd de bal weer teruggebracht naar de Ajax-helft die steeds smallgfwerd. Het pu bliek brulde Roda naar voren, men rook bloed. Zou de trainer een extra verdediger inbrengen? Zou ik die extra verdediger zijn? Roda speelde nu naar de kant waar ik mijn warming-up had ge maakt, ik kende die hobbelstrook Verraderlijk ter rein.'Wat als ik een fout zou maken? Wat wanneer ik de bal blind naar voren zou rossen, een onbe doelde assist in de loop van Geels die 0-2 zou ma ken? Zou ik de linksbuiten kunnen temmen of zou ik te laat aanklampen aan het tempo? Vers in het veld maar naar adem happend als een vis op een kale heide. De adrenaline spoot afs'speed door mijn aderen. Vanaf de bank zag ik de wilde scrimmage voor het Ajax-doel. Het was alsof ik naar een openlucht-film keek De bal stuitte in de doelmond, werd door een geelhemd ingeschoten. Doelpunt? Nee, Dus- baba stond naast de paai. Hij stopte de bal.Met zijn hand. Hij sloeg de bal met zijn hand naast zijn dij been weg! Ieders blik flitste naar de scheidsrech ter Ons lot lag in zijn hand. Er klonk geen fluit. Het publiek krijste, donderde, schreeuwde.tierde. Maar Frans Derks floot niet. Hollend wuifde hij het ge- foeter van de Roda-spelers van zich af Ik bleef bankzitter Opgelucht en teleurgesteld en zeshonderd gulden winstpremie rijker Ik knipte mijn plakzwachtels los en mikte mijn onbevlekte plunje in de mand. De kleedkamer was zweetrijk, ook na het douchen maar toch was het verstan dig nog een half uurtje te blijven zitten, nog even ruiken. En luisteren. Kerkrade was furieus, de meu te eiste het hoofd van Derks en dat van ons, zijn handlangers in het kwaad. VRIJDAG 29 OKTOBER AJAX RODA JC David Endt Het kwam heel onverwacht, want ik had de hoop om nog eens bij de selectie van het eerste elftal te komen eigenlijk een beetje opgegeven. De trainer was weliswaar dezelfde man die mij acht maan den eerder in het seizoen 1974-1975 bij de hoofd macht haalde, hij was het ook die de deur mee dogenloos dicht smeet. Ik had-,geroken aan die heel. aparte geur van het eerste. Heerlijk mijn neus wil-' de meer Mijn vrienden op school experimenteer den met pilletjes en hasj en marihuana om drugs- beneveldel sensaties te belëven, mijn verdovend' middel wasidie geur Daar kon geen LSD of speed tegenop.'Hier een half tabletje, je weet niet wat je mist man'. 'Nee, nee, ik voetbal'. Speler van de A- selectie: zoveel indrukken, zoveel onuitgesproken" verbazing, dat was hevig kicken. Een blessure en een meningsverschil met de trainer over de te vol gen medische procedure, zorgden voor de dicht slaande deur De geur gleed weg naar een herin nering aan die geur Soms haatte ik die geur-herin- nering, uit verlangen en deceptie. En épen, opeens werd ik opgeroepen. Er waren voor de uitwedstrijd tegen Roda JC wat blessures. De deur naar de geur sprong uit het slot en zwaai de open. Ook toen lag Kerkrade ver weg en de clubleiding besloot per chartervliegtuigje de reis naar Zuid- Limburg te maken. Zondagochtend-Op Schiphol was ik de enige die kostuumloos aan de reis be gon. In het vliegtuig zat ik naast Henkie van Santen.

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1999 | | pagina 9