I HET ENDT IS ZOEK
I AFC AJAX
AMSTERDAM - ARNHEM V.V.
Met de trein is het maar een uurtje rijden van Amsterdam Centraal naar Arnhem.
Maar het is een wereld van verschil waar je in terecht komt.
Dat geldt omgekeerd ook. Van Arnhem naar Amsterdam,
een uurtje rijden, groot verschil.
Het is een mooie rit. Het eerste stuk naar Utrecht is vrij gewoon, bekend landschap.
Maar daarna wordt het interessant en mooi. Het land gaat glooien, voorbij de rivieren
die zo Hollands breed en imposant kunnen zijn, het groen wordt dieper en voller
groen. Het is een uurtje genieten en je kan het traject meerdere malen afleggen zon
der dat het gaat vervelen. Vlak voor station Arnhem staat de trein een tijdje stil.
Wachten op het verspringen van een licht.
Je staat in een kleine kloof.Ter weerszijden van de trein klimt het land groen omhoog.
Dan zet de trein zich weer in beweging en arriveer je op het mooie station Arnhem.
Ik weet het zo goed omdat ik een kleine twintig
jaar geleden die reis zeer veel gemaakt heb. Ge
durende twee maanden zeker drie keer in de
week Van Amsterdam naar Arnhem om tQ. trai
nen bij Vitessé. i m 0
Het was in winterse maanden en bij vertrek was
het nog licht, bij retour was het donker Met een
taxi reed ik verder naar het stadion Monnicken-
huize. Dat lag in een verdonkerde schemer te
wachten op de trainirigsklanten. De" öëfenmeester
kende ik vrij goed, Henk Wullems.Van de voetbal
lers kende ik er enkelen beter dan slechts van
naam. Met Hannie Das had ik nog bij Ajax in de A-
junioren en in het tweede elftal gespeeld. Bij Vites
se was hij een vaste waarde, aangepast aan de Arn
hemse sferen maar nog steeds met een basis van
de Amsterdamse Admiraal de Ruyterweg. En Jur-
rie Koolhof was er Die kende ik van een vriend
schappelijk potje met Oud Ajax in Beertha, Kool
tjes geboortedorp. Na die wedstrijd hadden wij
kennis gemaakt. En gelachen. Want lachen kon je.
best, met Kooltje.Toen speelde die trefzekere en
onberekenbare aanvaller voorVeendam. Bij Vites
se wette hij zijn degen om de sprong naar PSV en
het Nederlands Elftal te maken.
De andere mannen leerde ik ip.cjg kleedkamer
kennen. Een mooie, simpele, pretentieloze maarfij-
ne kleedkamer IJzeren krulhaken aan de muur En
ijzeren mannen als Roel ZaaijerAd Mellaard, Dick
Mulderij en Joop Heezen. De immer jonge maar
toch oude rot Kick van derVall. Hansje Bleyenberg,
de zoon van de vroegere Ajacied Wim. Er heerste
een haast amateuristische sfeer in de kleedkamer
Een sfeer die hoort bij 's avonds trainen. Onder het
wankele licht dat scheen over het kaalgetrapte trai
ningsveld trachtten wij de keepers Dick Beukhof
en Ben Nijhuis te verslaan. Soms trainden we in
de sneeuw, vaak waren er takken op het veld ge
waaid en het weer was guur Maar altijd was de
trainingsinzet formidabel. Besmeurd zagen we el
kaar na de strijd terug in de kleedruimte. Mooi
ploegie, mooie club toch.
Het waren aangename maanden, ook door die
treinreis die maar niet verveelde. Maar tot VitgsW
senaar bracht ik het niet. De naweeën van een on
nozel Belgisch voetbalavontuur zorgden voor; een
te betalen transfersom. Die wilde Vitesse natuur
lijk niet ophoesten voor een. speler die men dacht
gratis te kunnen inlijven. Zo b/vam er helaas een
vroegtijdig einde aan Amsterdam CS - Arnhem en
aan de gezellige en intensieve trainingsavonden in
de trainingskuil achter Monnickenhuize.
David Endt
:1 OW'
VRIJDAG 24 SEPTEMBER
