Iah CtMiUik
met.
Het is voor mij in dubbel opzicht een
ellendig jaar geweest. De club heeft
een dramatisch seizoen achter de
rug en zelf viel ik van de ene blessure
in de andere. In de voorbereiding
werd ik geholpen aan een pijnlijke
erfenis uit het seizoen daarvoor: een
blessure aan mijn achillespezen. Drie
maanden nadat ik volledig fit was,
raakte ik weer ernstig geblesseerd.
Kon ik helemaal opnieuw beginnen.
Daardoor heb ik dit seizoen niet meer dan vijf
minuten binnen de lijnen gestaan, tijdens de
uitwedstrijd tegen Feyenoord. Toch voel ik me net
zo verantwoordelijk voor de zeer magere pres
taties dit seizoen als de andere spelers. Een drama
natuurlijk dat we op de laatste speeldag nog
moeten knokken voor een plaatsje in de nacom-
petitie. De oorzaak hiervan ligt niet alleen in het
afgelopen seizoen. De neergang is jaren terug al
ingezet. Kijk alleen al naar het hoge verloop in
spelers. Dat kan natuurlijk niet. We zijn langzaam
steeds verder afgegleden. Misschien staan we nu
op een plaats waar we eigenlijk al veel eerder
hadden moeten staan.
Het heeft bij NAC ontbroken aan een duidelijke
visie. Een lijn waar je niet van afwijkt en een
systeem waar je in een moeilijke periode op terug
kunt vallen. Die was er niet. Als het dan slecht
gaat, gaat het ook radicaal fout en raak je in een
vicieuze cirkel. In dat opzicht moet er in de toe
komst veel veranderen. Dat is het afgelopen
seizoen wel duidelijk geworden. Ik heb er vert
rouwen in dat dit ook gaat gebeuren. Het is goed
dat anderen het roer nu overnemen, zodat er een
nieuwe en frisse wind door de hele club zal waai-
Twee maanden terug zag het er niet naar uit dat ik
nog in de toekomstplannen van NAC zou passen,
maar daar is vorige week verandering ingekomen.
De club wil in principe toch nog een jaartje met
me doorgaan. Daar ben ik erg blij mee en het vleit
me wel. Toch waardering voor wat ik de laatste
jaren bij NAC heb gedaan. Het is de bedoeling
dat ik bij het eerste blijf trainen. Als de trainer mij
nodig heeft, kan hij een beroep op me doen.
Daarnaast wil ik de jonge spelers in het tweede
met mijn ervaring ondersteunen, hen een duwtje
in de rug geven bij de moeilijke stap van het twee
de naar het eerste elftal.
Vandaag moeten we er alles aan doen om NAC
voor degradatie te behoeden. Ik ben in mijn car
rière nog nooit gedegradeerd en dat wil ik ook
graag zo houden. Je hoort wel dat het goed is om
een stapje terug te doen, zodat je later twee grote
passen vooruit kunt zetten. Maar is dat ook zo?
Niemand wil degraderen. Ik zou het ook dra
matisch vinden voor onze trouwe aanhang, die
ons blijft steunen. Ik hoop dat de supporters
ongeacht de afloop van dit voetbaljaar op een
positieve wijze achter ons blijven staan. In goede
en in slechte tijden.
Groeten, Jan Gaasbeek
32
