Het donkere bos en een Ie
'NEC is de trots van Nijméj
zo hoort het ook. Iedere grot^tad
hoort een voetbalclub te hebben.^
N
Dat is mooi voor de mensen. Want
als je Nijmegen zegt, zeg je NEC.
NEC was vroeger altijd de club van
Jantje Peters. Via die club is hij
toch maar doorgestroomd naar het
Nederlands Elftal en de Italiaanse
Serie A. Verder kennen we van
vroeger natuurlijk Henk Grim en
Sije Visser. Die laatste woonde vol
gens mij in De Goffert en als je
goed kijkt, kom je hem nu steeds
weer tegen in de bossen rond dat
stadion. Met dat stadion was bij de
heenwedstrijd trouwens nog wat
bijzonders aan de hand. In het
begin hadden we het daar even las
tig, maar op een gegeven moment
werd het wel erg moeilijk om te
scoren. De lichten vielen uit!! Pats,
in ëën keer zagen we niets meer en
was het aardedonker. We hebben
toen maar een halfuurtje gewacht
Rn het gangetje bij de kleedkamers,
en daarna ging het van een leien
dakje. Maar oh, wat was het don
ker in het bos.
Verder blijven we maar napraten
over die mooie avond met Cruijff.
Prachtige sfeer in het stadion,
mooie spelers die de meeste men
sen alleen maar van de plaatjes
kennen en natuurlijk Van Basten
en Rob de Wit. Twee spelers waar
de echte liefhebbers voor naar het
stadion kwamen, twee spelers die
jammer genoeg veel te kort op het
veld hebben rondgelopen. Maar zo
is het nu eenmaal. Toen ik met
Robbie de Wit naar de middenstip
liep, was hij eigenlijk al helemaal
kapot. Hij zei dat hij eigenlijk niet
meer verder
kon, maar hij
hield goed vol.
Verder hebben
we op die avond
toch ook nog
wel veel moeten
denken aan
Dick van Dijk.
Want op zo'n
mooie avond
komen al die
herinneringen
weer boven. En
als je Dick van
Dijk zegt, denk
je meteen aan
die fraaie treffer
op Wembley.
Maar ach, wat
was het een
mooie avond!'
