In het verre verleden van het
jaar 1984 kon het nog voor
komen dat... Zo'n begin kon
digt nostalgie aan. Lang ver
vlogen dagen, gevuld met
gouden momenten, altijd zon,
steeds een lach. Maar die
kant wil de schrijver toch niet
helemaal op. Dit is een ander
soort 'In het verleden' et
cetera.
In 1984 kon het voorkomen dat
een jong veelbelovend talent
(meer nog dan dat, een voor
beeld voor de jonge voetballer
tjes op straat) op de middag voor
een grote wedstrijd zich in het
park verpoosde. Het was meer
dan verpozen want de speler
(Gerald Vanenburg) bereidde
zich op de wedstrijd (Ajax -
Feyenoord) voor, gadegeslagen
door het oog van de camera. Er
werd een film gemaakt over de
kunsten en het leven van de
jonge begaafde speler. Dat er
's avonds een topwedstrijd op het
programma stond, maakte in dat
verre verleden et cetera niet uit,
blijkbaar. Gerald speelde in het
park in de Utrechtse Sterrenwijk
met zijn hond en met de bal. En
er werd gesproken over de grote
wedstrijd van die avond. Achtste
finale KNVB beker. Gerald, die
ook wel Geraldinho werd
genoemd vanwege zijn
Braziliaanse tovenarijtjes, op het
veld en die nog geen twintig jaar
oud was, toonde zich zeer zelfbe
wust. Hij had zin in die wed
strijd. Hij zou zich laten zien. En
wij, de mensen die hem voor de
film volgden, moedigden hem
aan. Gerald kwam op dreef. Hij
baalde dat alle vrije trappen door
Ronald Koeman werden geno-
16