I VOOR DE
POORTEN VAN
UTOPIA
I AFC A J AX
28 MEI 1969
AJAX AC MILAN 1-4
Bijna dertig jaar geleden vertoonde Ajax zich voor het eerst op het podi
um van Europese topwedstrijden. Voor de toen al full-profs was alleen
het beste van het beste goed genoeg. De accommodatie en de voorbe
reiding waren van topkwaliteit en dat gold ook voor de tegenstander van
die 28ste mei 1969. Ajax' opponent in de finale van de Europa Cup voor
Landskampioenen was het gerenommeerde AC Milan. De ploeg die door
de pers onverslaanbaar werd geacht, voldeed aan zijn sportieve plicht en
stuurde Ajax met 4-1 terug naar Amsterdam. Een uitslag die volgens oud-
Ajacied Ben Muller heel anders had kunnen zijn. „Natuurlijk was het be
reiken van de finale op zichzelf al een fantastische prestatie. Wij kwamen
nog maar net kijken op Europees gebied en AC Milan was toen al een
grote naam. De verhalen in de pers lieten bij ons een grote indruk achter
en het gevolg daarvan was dat we de wedstrijd te angstig begonnen. De
Italianen genoten bij ons veel aanzien en daardoor speelden wij niet ons
eigen spel. We werden de verdediging ingedrongen en dat is nou een
maal nooit de sterke kant van Ajax geweest. Ik ben ervan overtuigd dat
we deze wedstrijd nooit hadden verloren als we van onze eigen krachten
waren uitgegaan."
Winst of verlies, voor de supporters maakte het niet zo veel uit. Natuur
lijk was er de teleurstelling, maar wat overheerste was de trots. Ajax had
toch maar mooi de finale bereikt.
2 NOVEMBER 1987
AJAX -PORTO O-I
„Goh, ik dacht dat ik alleen met KV Mechelen om de Europese Super Cup
had gespeeld!" De eerste reactie van oud-Ajacied John Bosman op de
vraag wat hij zich van de Super Cup-duels met Porto kan herinneren,
spreekt boekdelen. Een kil Olympisch Stadion, slechts voor de helft ge
vuld, zag Porto in de eerste wedstrijd spelen zoals het een Portugese ploeg
betaamt. Leunend op een sterke verdediging en uitgaand van de kracht
van de snelle spits Rui Barros vonden de Portugezen het druistige aan-
valsspel van Ajax allang best.
„Het team was jong en relatief onervaren", vertelt Bosman, die in beide
duels de spitspositie bekleedde. „Vooraf hadden we dan ook weinig ver
trouwen in een overwinning. Het Portugese voetbal ligt Ajax eigenlijk ook
niet echt. Heel erg stug, met fysiek sterke verdedigers die lastig te klop
pen zijn." Toch vindt Bosman het niet winnen van de Super Cup jammer.
„Zeker, want het is toch een prijs, hoewel het natuurlijk niet te vergelij
ken is met het winnen van de Europa Cup 2 eerder dat seizoen. Die her
innering steekt er bij mij toch wel boven uit en heeft ervoor gezorgd dat
ik dat jaar toch als het hoogtepunt uit mijn carrière beschouw. 1987 was
echt mijn leukste jaar, met als klein smetje de verloren duels tegen Porto.
De thuiswedstrijd hadden we al met 1-0 verloren, terwijl dat misschien
best meer had kunnen zijn want zoveel kansen hebben we niet gekre
gen."
Bij de uitwedstrijd, die door de overvolle voetbalkalender pas zeven we
ken later plaats vond, was er bij Ajax het een en ander veranderd. Cruijff
was boos weggelopen uit De Meer na een ruzie over zijn eventuele con
tractverlenging, waardoor het trio Hulshoff, Haarms en Kohn de scepter
zwaaide. Veel maakte het voor de terugwedstrijd niet uit. Ajax verloor op
nieuw met 1 -0 door een goal van Antonio de Sousa, waardoor de Super
Cup naar de mannen van trainer Tomaslav Ivic ging, tien jaar eerder nog
leidsman van Ajax.
Na een uur spelen bracht 'Vasco' Ajax terug in de wedstrijd. Zijn penalty bleek onhoudbaar
voor Milan-doelman Fabio Cudicini.
Foto: Jan Mud
De Super Cup-duels tussen Ajax en Porto leverden een teleurstellend schouwspel op.
Zowel uit als thuis konden de jonge Ajacieden, met John Bosman in de spits, niet op tegen
Porto, dat beide duels met 1 -0 zegevierde.
Foto: George Verberne
30 I 6 APRIL 1999
