doel, Hugo Hovenkamp leidde als
libero de verdediging met voor
hem het talent Fred Filippo, Hans
Reynders, Jos Jonker, Jan Gaasbeek
(nu, anno 1998, bezig aan zijn vijf
tiende seizoen in het betaald voet
bal!), Gijs Steinmann, Peter Arntz,
Anders Sundstrup, Ype Anema,
Roelf Jan Tiktak, Ricky Talan,
Richard van der Meer, Ronald
Weysters, Henryk Eigenbrod,
Fokke Zwart, Pier Tol.Oh, Pier
Tol, een van de meest begaafde
voetballers die ik op de
Nederlandse velden heb gezien. Hij
kon voetballen als een briesje met
het sluimerende venijn van een
orkaan. Links- of rechtsbenig? Een
delicatesse voor voetbalminnende
ogen. Een zwenkje en een versnel
ling, plotseling, uit het niets een
vlammend schot of een geplaats
balletje dat ontvangen werd door
de binnenkant van het zijnet. Of
de gevoelige lob die 'rrrrrrt' deed
tegen de touwen die de bal bege
leidden naar het doelgras.
Middenrif
De gloriedagen van AZ '67 wier
pen nog een vaag licht over de club
die zich in in het middenrif van de
22 eredivisie ophield. Het kon toen
Hugo Hovenkamp achtervolgt Martin
van Geel.
gebeuren dat Excelsior op de vier
de plaats stond ('Excelsior flaneert
als een wulpse deerne over de
Rotterdamse Laan van
Woudenstein', durfde ik te schrij
ven) bij PEC Zwolle stond Ad
Raven in de goal, bij Emmen stond
Ginus Meyerink in de aanval en
Excelsior bezat de as Sjaak Storm-
Graeme Rutjes-Frans Struis-
Tonnie Blanker!
Na de wedstrijd werd het, ongeacht
winst of verlies, laat in het spelers
home waar de mediamannen keu
velden en discussieerden met de
voetballers, zonder dat er misbruik
werd gemaakt van de vertrouwelij
ke informatie. Ik moest op tijd
terug naar Amsterdam. Met de
wedstrijd in mijn hoofd liep ik
onder het lantaarnlicht naar het
station. In de trein las ik het door
mij vol gepende Officieel
Programma nog eens door en las
daarin op de laatste pagina het
programma voor de volgende
week: 26 februari, AZ '67 -
Willem II. Weer een mooie
Alkmaarse avond.
David Endt