fcsd r
zijn zin in Nederland, een land dat
hij beschouwt als 'een oase van
rust in een continent dat voetbal
tot gekte heeft verheven. 'Voor mij
is dit een verademing. Wat mij
betreft mogen er op zondag hon
derdduizend mensen in het sta
dion zitten en mogen er honderd
journalisten zijn die iets met de
wedstrijd willen doen. Maar van
maandag tot de volgende wedstrijd
zou ik het liefst met rust gelaten
willen worden. Hier gebeurt dat.'
Hereniging
'Alles is hier fijn. Het stadion is
prettig, zowel op de tribunes als op
het veld en in de catacomben.
Bovendien, en dat is het belang
rijkst, zijn de mensen hier ontzet
tend aardig. De Nederlandse men
taliteit komt heel dicht bij de
Deense. Ik voel me hier op mijn
plek; als speler en als mens.'
Na zijn kortstondige flirt met de
J-league stond de oudste Laudrup
voor de keuze. Vissel Kobe bleek
terecht niet het slotstuk van een
glansrijke carrière. Daar was Japan
te kil voor. Traditiegetrouw waren
er ook nu weer tal van clubs die
naar zijn gunsten dongen, de keus
viel uiteindelijk op Ajax. Laudrup:
'Ik wist zeker dat er maar één ding
belangrijk zou zijn: hoe voetbalt de
club waar ik voor kies en hoe kan
ik buiten het voetbal leven? Ik kon
dus alleen maar naar Ajax.' Waar
zijn broer Brian zoals bekend toch
nog een jaar bij Glasgow Rangers
bleef hangen. Nog geen hereniging
van de geslepen gebroeders dus,
die droom bleek een utopie. Want
dit is het laatste jaar van Michael,
daarna is het tijd voor andere din
gen. Maar toch.Zie hem eens
bezig na een training. Altijd gaat
hij als laatste weg, om na de geda
ne arbeid nog even losjes een balle
tje te blijven trappen. Even nog wat
spelen met de jonge neefjes op het
veld, waarna zijn gedachten afdwa
len naar Schotland, waar zijn broer
voor de zoveelste keer dit seizoen
de altijd lastige uitwedstrijd tegen
Hibernian moet spelen. Stel je toch
eens voor
Met dank aan Raymond Bouwman