ü'ss:
bij mijn huis posten. Na een week
hadden ze me nog niet gezien; toen
kwamen ze er pas achter dat ik
naar het centrum verhuisd was.'
Paleisrevolutie
'De situatie bij Ajax was niet
ideaal. Cruijff was een jaar daar
voor vertrokken en er was een
soort van paleisrevolutie gaande.
De leider was weg. Iedereen wilde
de macht. Het is jammer dat ik
juist in die periode bij Ajax heb
gespeeld.
In mijn tweede seizoen bij Ajax
werd Rinus Michels trainer. Dat
was niet zo'n succes. Ik ben een
moeilijk mens, kan niet tegen
dominantie. En Michels was een
dominante man. Hij zag het niet
verkeerd, maar ik leefde nou een
maal niet alléén voor de sport. Ik
heb daar nog een grappig voor
beeld van. Na een slechte wedstrijd
werd de spelersgroep bijeen geroe
pen. Michels zei toen dat er altijd
twee mensen waren die er met de
pet naar gooiden. Ik zeg daarop
tegen Michels "Wie is die andere?"
Ik was nou niet bepaald een door
snee persoon in het voetbal. De
top hoefde ik niet per se te berei
ken. De ambiance is voor mij
belangrijker dan het geld. Ik heb
altijd de filosofie gehad: je hebt je
werk en je hebt je leven. En het
leven gaat toch voor alles? Voetbal
en werk zijn randvoorwaarden.
Niemand kon me destijds iets ver
tellen: ik was eigenwijs en lastig.
Ik had als voetballer de naam dat
ik lui was. Maar misschien was
mijn observatievermogen wel
beter. Ik hield er niet van om ener
gie te verspillen. Het had voor mij
geen zin om op onmogelijke ballen
te lopen.
Het voetbal van Ajax heeft me
altijd bekoord. Het is toch veelzeg
gend dat driekwart van Nederland
voor Ajax is? Ajax heeft een aange
boren uitstraling. Een echte
mening over het huidige Ajax heb
ik niet, daarvoor zie ik ze te wei
nig. Ik vind het in ieder geval mooi
dat er veel individualistische acties
te bewonderen zijn.
Wat me het meest is bijgebleven
van mijn voetbalcarrière? Dat weet
ik niet. Ik heb geen hoogtepunten,
tenminste niet op het veld.'
Marcelle van Hoof
