VAN DE TRIBUNE GEPLUKT
Een supporter door dik en dun!
Op z'n klompjes stond Henk van der Meer (57) aan het eind van de
jaren veertig in de sneeuw langs de lijn om naar de verrichtingen te
kijken van het Heerenveen-elftal met al die legendarische namen. En
vandaag de dag is hij er nog steeds, supporter door dik en dun! Door
dun "want we hebben hier lang niet altijd volle tribunes gehad, hoor!
In de magere jaren kon het hier akelig leeg zijn", vertelt de geboren
en getogen Oranjewoudster. Uit zijn jonge jaren herinnert ie zich
nog, dat ze altijd achter de goal stonden: "Dan vloog er geregeld een
bal uit het veld over ons heen. Die was dan altijd voor Evert Jonker.
Wel eens van gehoord? Nou, wee je gebeente, als jij het waagde die
bal op te halen en terug het veld in te trappen? Dat deed je niet, dat
was Evert z'n taak! Vóór de wedstrijd trok ie z'n voetbalschoenen er alvast voor aan bij de kas
sahokjes".
Slimme Baudoin
Een speler, waarvan hij in de loop van de jaren het meest heeft genoten en waarvoor hij altijd een
zwak heeft gehad, was René Baudoin: "Een echte terrier, die je als tegenstander wel drie keer
voorbij moest. Slim was hij ook. Ik weet nog, dat ie een keer een penalty moest nemen. Afijn, je
weet hoe dat gaat: hij legt de bal op de stip, bukt zich, legt de bal iets naar links, legt hem iets
naar rechts, gaat rechtop staan, bukt zich nog eens en.Al bukkende heft ie de punt van de schoen
al tegen de bal: goal!!"
Een heel 'blik' vol
Deze zomer, vertelt hij, heeft hij zich na het vertrek van Sier en Tobiassen en in mindere mate na
het verdwijnen van-Tomason wel eens achter de oren gekrabd en gedacht: "Waar moet dat heen?"
"Maar dan trekken ze toch ineens een heel 'blik' vol knappe voetballers open. Vooral van die
Samardzic ben ik erg gecharmeerd! En Ebiede vind ik een schitterende voetballer! Nu is Foppe
aan zet: die kan er vast wel een goed team van maken. Ik heb er alle vertrouwen in. Ze eindigen
dit seizoen minstens net zo hoog als afgelopen jaar, verwacht ik".
Polonaise op z'n Limburgs
Hij moet nog even kwijt, dat Heerenveen zo'n positieve uitstraling heeft en overal zo goed staat
aangeschreven: "Ben ik een weekje in Limburg. In Roosteren. Nou, 's avonds ga je dan even naar
een bruin café daar. Overkwam het me, dat er een paar avonden achter elkaar een groepje jonge
lui kwam binnenvallen. Bleken amateurvoetballers te zijn, die iedere avond weer kwamen vieren,
dat ze net kampioen waren geworden. Ze hadden al gauw in de gaten, dat ik een fervent
Heerenveen-supporter ben, dus dat ging meteen van 'Hup, Cambuur!'. Eentje was erbij, die wist
meer van de Heerenveen-spelers - ja, ook van jaren terug! - dan ik. De laatste avond zeg ik tegen
de herbergier (zo'n echte, weetje wel, met zo'n gezellige dikke buik): "Wacht, even een geintje"
en ik haal zo'n paraplu met de Friese vlag uit de auto. Nou, dat werd me toch polonaise! Prachtig!
En ze gingen maar door. Nee, de paraplu is in de strijd gebleven!"
8
