bank aan het verpieteren waren.
Met name de spitsen Nunez en
Jardel werden voor een habbekrats
gekocht. Laatstgenoemde speler
werd vervolgens een felbegeerde
voetballer. Hij ging uiteindelijk
naar Porto, maar ook Ajax is voor
hem in de markt geweest.
Het enig echte doel
Grêmio zal weliswaar altijd in de
schaduw blijven staan van de
grootmachten van Brazilië, waarvan
Flamengo en Fluminense de meeste
zon voor zich opeisen, maar de
club uit de zuidelijkste staat van
het immense Braziliaanse land zal
altijd een club van formaat blijven.
In 1996 werd opnieuw het kam
pioenschap van de staat binnen
gehaald. In internationaal opzicht
heeft de club naar alle waarschijn
lijkheid de laatste prijs nog niet
gewonnen. Doordat de manier van
voetballen ondergeschikt is gemaakt
aan het resultaat, is het niet
ondenkbaar dat Grêmio nog weer
eens in Tokio om de Wereld-beker
zal spelen. En dan, zo weten de
fans, zal het resultaat van 1983 wor
den herhaald. De herinnering aan
1995 kan pas dan worden verdron
gen. Tot dat moment zal de pijn
van die verloren wedstrijd tegen
Ajax tot het bot snijden, omdat in
Brazilië voetbal nu eenmaal met
ongekende geestdrift wordt omarmd
als het enig echte doel van het
leven. De onbegrijpelijke kunst van
het relativeren laten de Brazilianen
graag aan de Nederlanders. Ook al
zijn deze Brazilianen van Italiaanse
of Duitse afkomst.
Raymond Bouwman
Vreugde bij de Grêmio-spelers na de winst op
Atletico Nacional in de finale van de Copa
Libertadores