Afscheidswoord
M Bij mijn afscheids-
W woord aan de sup
porters van Ajax
kan ik niet om mijn entree
als Direkteur Betaald
Voetbal heen. Toen ik in
september 1991 Leo
Beenhakker opvolgde, was
de roep om Johan Cruijff
daar. Een roep die tot aan het eind
van het seizoen 1991-1992 te horen
was. Hoewel ik enerzijds wel begrip
had voor de houding van het
publiek, deed het mij ook pijn. Ook
omdat er vanuit de hoek van de
media geen moeite werd gedaan om
de nieuwe trainer van Ajax enig kre
diet te geven.
Inmiddels is er veel veranderd.
Door de successen is het verwach
tingspatroon enorm gestegen.
Landstitels, UEFA Cup, Europa Cup,
Supercup, het leek op een gegeven
moment gewoon.
Het krediet dat in het begin ontbrak,
is nu wel aanwezig. Het doet mij bij
zonder goed dat er in het afgelopen
seizoen, waarin Ajax en zijn aanhang
TOT ZIENS, BEDANKT EN SUCCES!
menige teleurstelling heb
ben moeten wegslikken, de
supporters achter het elftal
zijn blijven staan. En dat
zie ik ook als een gebaar
naar de trainer. Wanneer je
na een tijd van fantastische
successen een of meer stap
pen terug moet doen, dan
doet dat dubbel pijn. Want succes
went snel. En het is de kunst om ook
in tijden van tegenslag je club te blij
ven ondersteunen.
Ondanks de 'valse' start in 1991 moet
het mij van het hart dat mede door
de houding van de supporters de zes
jaren als coach van Ajax voor mij
onvergetelijke jaren zijn geweest.
Ik hoop en ik reken erop dat de
ondersteuning van het elftal ook in
de komende jaren onvoorwaardelijk
zal zijn. En ik spreek de wens uit dat
u ook onder andere leiding zult kun
nen genieten van nieuwe successen
van uw en mijn Ajax.
Het ga u allen goed, tot ziens,
bedankt en succes!
Louis van Gaal
