y Interview A Toen we voor de A wedstrijd tegen Feyenoord het veld opkwamen, kreeg ik echt een brok in mijn keel. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Al die kleurvlakken, dat gezang van de supporters en die papiersnippers. Dat was echt heel bij zonder. Het was voor het eerst echt indrukwekkend om in de Arena te spelen. We voelden ook al van tevo ren dat het goed zou komen. Alles en iedereen was echt scherp, en zo'n vol stadion doet dan de rest. Wat dat betreft hoop ik dat het vandaag weer zo wordt. Roda is voor ons altijd een lastige tegenstander. Vooral bij uitwedstrij den zijn ze moeilijk te bespelen. De uitwedstrijd tegen Roda was een gelijkspel, 0-0 geloof ik. Van die wed strijd kan ik me nog herinneren dat Babangida echt een enorme kans miste. Hij had Hesp geloof ik al omspeeld maar hij schoot de bal wel naast. Tegen Feyenoord scoorde hij weer mooi, dus dat scheelt weer. De thuiswedstrijd van vorig jaar was van onze kant echt uitstekend. We wonnen toen met 6-1 en echt alles lukte. We bewogen veel, alles liep soepel behalve de buitenspelval van Roda. Daar konden we steeds doorheen glippen. Of dat de beste wedstrijd van Ajax was? Nou, dat weet ik niet. In die periode waren we gewoon heel erg in vorm en dan lukt opeens alles. Maar we hebben wel meer van dat soort wed strijden gespeeld. In de spits lopen twee gevaarlijke spe lers rond, Edwin Vurens en vooral Gerald Sibon. Die jongen heeft de laatste tijd echt een hoop vooruit gang geboekt. Als hij zo doorgaat komt hij wel bij een echte topclub terecht. Sibon doet me een beetje denken aan Kanu. Hij heeft ook van die onberekenbare bewegingen en momenten. Vurens is weer een heel andere speler. Als hij zijn dag heeft, is hij haast niet te stoppen. Het is niet te hopen dat dat vandaag zo is.

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1997 | | pagina 17