De Meerdoop Nostalgie Herinneringen aan De Meer Het stadionpersoneel had op de och tend van 24 maart 1935 het Ajax- stadion nog even netjes aange veegd en de grasmat, de afgelopen dagen ge teisterd door hevige regenbuien, nog wat op gekalefaterd. Het gloednieuwe stadion, nog maar amper vier maanden in gebruik, lag klaar voor de eerste wedstrijden om het Kampioenschap van Nederland. Vier wed strijden stonden er op het programma: te gen de Noordelijke kampioen Velocitas, PSV uit het zuiden, en stadgenoot DWS als de tweede westelijke deelnemer. De eerste kwam uit Oost: Go Ahead. Die hadden de beste doelman van Nederland onder de lat: Leo Halle, die zich enkele jaren eerder tij dens een interland in Italië de bijnaam 'De Leeuw van Milaan' had verworven, maar pas sinds een klein jaar de vaste nationale doel man was. Het eerste kwartier was voor Go Ahead, dat op het glibberige veld beter uit de voeten bleek te kunnen. Na zeven minuten deelde het de klap uit. Een hoekschop van Wagen voort werd door De Vries doorgeschoven naar Herman Koopman. Het Ajax-verdedi- gingsduo Van Diepenbeek en Strijbosch treuzelde met aanvallen, en van die seconde Kampioenswedstrijd Blauw Wit- Go Ahead 1930. In de jaren dertig hoekte Go Ahead grote triomfen. Op de foto is duidelijk te zien dat men op allerlei manieren oppaste geen fouten met de armen te maken. maakte de Deventer rechtsbinnen snel ge bruik: 0-1. Dat was het moment waarop Go Ahead gewacht had. Het trok zich terug in de verdediging, en vormden een muur waar tegen Ajax weinig kon uitrichten. Ten Have en Mulders werden door Theo de Kreek en Roelofs bekwaam uitgeschakeld, en daar- mee was Ajax, om maar weer een cliché te gebruiken, vleugellam. Het binnentrio Van Reene, Roeg en Volkers kreeg geen centime ter ruimte. Met lange ballen werd getracht de Go Ahead-aanvallers te bereiken, en on danks de defensieve tactiek lukte dat won derbaarlijk vaak; Ajax-doelman Gerrit Keizer kreeg het zelfs drukker dan zijn collega aan de overkant, maar liet, gelukkig voor het pu bliek in het uitverkochte stadion, zijn tradi tionele foutje ditmaal achterwege. Tegen het einde zette Ajax zijn vrees voor een beslis sende tegenaanval overboord, ging massaal naar voren, maar kon in het overbevolkte strafschopgebied maar niet tot echt gevaar komen; en de halve kansen werden door Halle koelbloedig in de zak gestoken. De beste kans kwam in de voor Ajax wanhopige slotfase, toen Halle uit zijn doel werd gelokt, maar een boogbal door Goldenbelt van de doellijn kon worden gewerkt. Na afloop dansten de Go Ahead-spelers uit gelaten over het veld, en daar deden ze ver standig aan, want deze overwinning zou een historische blijken. Vandaag, bijna eenenze stig jaar later, kan worden geconcludeerd dat het de laatste keer was dat Go Ahead in het Ajax-stadion won of zelfs maar gelijkspeel de. Vanmiddag de laatste kans om daar nog In de jaren zestig waste mevrouw Stein Lenz, alle Ajax-shirtjes met de hand een succes aan toe te voegen. in het washok van De Meer. Evert Vermeer KICK OFF NR. 12 - 23

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1996 | | pagina 23