De Meerdoop
Nostalgie
Herinneringen aan De Meer
Het veroveren van het eerste afde
lingskampioenschap, in 1939, ver
schafte de Nijmegen-Eendracht
Combinatie het recht de eer van het oosten
hoog te houden in de wedstrijden om het
Kampioenschap van Nederland. De anderen
op het vinkentouw waren Achilles namens
het noorden, Eindhoven namens het zuiden,
DWS en Ajax namens het westen. De Nijme-
genaren waren de serie begonnen met een
overwinning bij Eindhoven, gevolgd door
een thuisnederlaag tegen Achilles, waar Ajax
via een gelijkspel bij DWS en een overwin
ning op Eindhoven voorlopig één punt meer
had binnengehaald.
Bij hun eerste optreden in het Ajax-stadion,
op 30 april 1939, maakte NEC beslist geen
slechte indruk. Ajax kampte met een vorm
crisis, en slaagde er maar niet in het niveau
te halen dat het eerder dat seizoen had. Het
had dan ook de handen vol aan NEC, dat
het minder van techniek dan van wilskracht
moest hebben. Het speelde, voorzover dat
in de dagen van vóór de stopperspil moge
lijk was, met een verdedigende taktiek: met
de binnenspelers teruggetrokken op het
middenveld, en de kanthalves dicht op de
verdediging. Met counters via de vleugels
(Schroth en Lodenstein) werd dan succes
nagejaagd. Dat betekende dat Blomvliet en
Schubert, de beide Ajax-verdedigers, attent
dienden te blijven en zich niet met al te veel
aanvallende avontuurtjes konden bemoei
en. De NEC-taktiek leek lange tijd goed te
zullen slagen. De Ajax-aanval zocht het
vooral door het midden, waar NEC de zaak
goed onder controle had, en het midden
veld beperkte zich vaak tot risicoloze breedte-
passes. Al werkend hoefden de Geldernaren
dan ook geen moment voor Ajax onder te
doen. Sterker nog: na twintig minuten kwa
men ze zelfs aan de leiding, toen Lakenberg
met een hard schot uit een voorzet van Wis-
kamp Ajax-doelman Keizer kansloos liet: o-
1. Geschrokken door dit doelpunt schroefde
Ajax het tempo eindelijk wat omhoog, maar
te vaak verzandde het spel in korte passjes,
waar de NEC-verdediging onveranderlijk
een voetje tussen kon steken. De gelijkma
ker kwam dan ook uit een onverwachte,
diepe bal. Na een half uur sprintte Piet van
Reenen achter een pass van middenvelder
Gischler aan, en met een enorme kanons
kogel trok hij de stand gelijk. Kennelijk te
vreden over die stand zakte het tempo aan
Ajax-kant meteen weer, en als er al kansen
kwamen stuitten die onveranderlijk op de
uitblinkende doelman Nagtegaal. Pas ver in
de tweede helft greep Ajax alsnog de nau
welijks verdiende winst. De manier waarop
was veelzeggend: een schot van Gerrit
Fischer belandde op de lat, waarna Rinus
Bijl vanuit een moeilijke hoek de bal in het
doel wist te prikken: 2-1. Opgelucht gingen
de Ajax-spelers Bijl feliciteren. Het bleek
een belangrijke overwinning in een reeks
die Ajax tenslotte het landskampioenschap
van 1939 opleverde. Voor NEC kwam er
toch nog revanche: in de return in Nijme
gen bracht het de Amsterdammers de enige
nederlaag in de kampioenscompetitie toe,
met vernietigende cijfers: 6-2.
Als een witte sluier dekt de sneeuw de grasmat van De Meer.
Evert Vermeer
KICK OFF NR. 11 - 23
