KOEL EN
BEREKENEND
Van der Sar viert op zijn
manier de Ajax-victorie. I
samenwerking is goed." En succesvol. Naast de fantastische
reeks met zijn team leverde dat Edwin van der Sar nog bijna
een persoonlijk record op. Hij had sinds mei vorig seizoen (3-1
tegen FC Twente) geen competitiedoelpunt meer tegen ge
kregen en was daarmee hard op weg om de prestatie van een
andere Ajacied, Heinz Stuy, te verbeteren. Tot de Feyenoor-
der Clemens Zwijnenberg hem twee weken geleden, na 847
minuten zonder tegentreffer, plotseling een halttoeriep.
"Tja, jammer", verkondigt Edwin van der Sar met een gezicht
dat nauwelijks teleurstelling vertoont. "Maar het is misschien
ook wel beter zo. Er werd zoveel aandacht aan besteed in de
media. En al heel snel ook. Ik moest geloof ik twaalf wedstrij
den de nul houden om in de buurt van het record te komen
en na zes wedstrijden werd ik daar al continu op gewezen.
Het was alsof ik iedere week een eigen wedstrijd moest spe
len. En dat was weer voer voor onze tegenstanders. Tegen
Twente bijvoorbeeld stonden we met 3-0 voor, maar die
ploeg bleef tot en met de laatste minuut proberen om nog
een doelpunt te maken."
Zwijnenberg maakte ten slotte een eind aan de 'recordpo
ging'. Leuk voor de Rotterdammers, maar de wedstrijd ging
wel met 4-2 verloren. "En daar was het ons om te doen", lacht
Edwin van der Sar. "Ondanks dat ik dat record best had willen
breken. Of ik na de wedstrijd
nog naar Zwijnenberg ben toe
gegaan? Nee, waarom? Hij had
naar ons toe moeten komen,
om Ajax te feliciteren met de
overwinning." Het zelfvertrou
wen bij Ajax is groot. Nog on
geslagen in de Nederlandse
competitie, nog ongeslagen in
Europa. Edwin van der Sar waarschuwt voor gemakzucht.
"Want dat kan er zomaar insluipen en dan is een ploeg
kwetsbaar. De trainer hamert daar op, net als ons eigen pu
bliek. We hebben een bepaald verwachtingspatroon ge
creëerd en daar is niet aan te ontkomen. In de thuiswedstrijd
tegen Grasshoppers voor de Champions League was dat dui
delijk te merken. We wonnen met 3-0 maar het publiek mor
de." Vanmiddag wacht PSV. De enige ploeg in de PTTTele-
competitie die Ajax, zij het op gepaste afstand, blijft volgen.
"Er staat weer een goeie ploeg in Eindhoven", meent Edwin
van der Sar. "Dick Advocaat is erin geslaagd een evenwichtig
team neer te zetten. En PSV scoort makkelijk. Vóór dit sei
zoen waren ze wat doelpunten betreft afhankelijk van Nilis
en Ronaldo, maar nu scoren ook anderen." De antwoorden
van Edwin van der Sar komen vlotjes, maar zijn stem verraadt
zelden een spoor van emotie. Hij praat zoals hij keept: bere
kenend. De rust straalt ervan af. Edwin van der Sar is als een
baken op een woelige zee die De Meer heet. "De drukte om
me heen hoort nu eenmaal bij betaald voetbal", zegt hij.
Thuis is er rust. Thuis is in Voorhout, een klein dorp in de Bol
lenstreek. Edwin van der Sar hoeft niet zo nodig in de stad te
wonen. Te druk. In Voorhout kent iedereen iedereen. Een
kleine gemeenschap met 'alleen maar aardige en spontane
mensen' die hem, Edwin van der Sar, zijn gang laten gaan. "Ik
hoef daar niet met een zonnebril op naar de bakker."
De keeper lacht. En neemt nog een slok sinas. Ja, het is snel
gegaan, zegt hij. Ajax, het kampioenschap, de Europa Cup,
het Nederlands elftal. Of Edwin van der Sar nog wel eens
droomt? Van het buitenland misschien?. 'Ja. om op vakantie
te gaan..." Het is zijn manier van 'nee' zeggen. Want Edwin
van der Sar blijft bij Ajax. Hij wil met zijn club spelen in het
nieuwe stadion. "Iedere thuiswedstrijd 50.000 man op de tri
bune." En verder? „Verder niets. Het is toch prachtig zoals
het nu gaat."
Dick Sintenie
