GEOPEREERDE ACHILLESPEES
Marcio Santos werd daags na de wedstrijd in Rio de Janeiro
geopereerd door de chirurg Toledo. Een man die meer dan
twintig jaar ervaring heeft op het gebied van dergelijke
operaties en een dokter in wie Marcio Santos veel vertrou
wen heeft. "Ik had eerst nog hoop dat de blessure mee zou
vallen", zegt Santos. "Ik had eigenlijk geen pijn. Maar de
pees was toch doormidden. Dokter Toledo heeft de eindjes
aan elkaar gehecht en een extra bescherming en verstevi
ging aangebracht. Uit mijn voorvoet heeft hij een stukje
pees gehaald die hij over mijn geopereerde Achillespees
heeft gespannen. Op zondag ben ik uit het ziekenhuis ont
slagen, mijn been natuurlijk in het gips. Mijn ouders wonen
in Porto Alegre maar de eerste week ben ik in Rio gebleven,
zodat dokter Toledo het eerste genezingsproces van dichtbij
en regelmatig kon volgen."
Binnen niet al te lange tijd zal Marcio Santos terugkeren
naar Nederland om hier zijn revalidatie voort te zetten. Het
lijkt er op dat het seizoen voor hem is afgelopen. "Maar",
zegt Marcio, "Ik moet en mag de moed niet verliezen. Je
moet niet te lang stilstaan bij hoe verschrikkelijk het is. Je
moet naar de toekomst kijken, moed houden. De pech kan
niet voortduren en ik zal terug komen!"
David Endt
DEN. Ik had nog geen bal geraakt en ik koos positie in het
centrum van de verdediging toen het leek alsof ik in een
flinke kuil stapte. Ik voelde pijn maar was ook verbaasd.
Verbaasd dat ik zomaar door mijn been zakte, tenminste, zo
voelde het. Ik werd van het veld gedragen en de pijn ging
weg. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, maar de fysiothe
rapeut maakte mij meteen duidelijk dat er iets ernstigs was.
Achillespeesblessure.
In de kleedkamer heb ik mijn broer Luis, die in Amsterdam
was, gebeld en hem verteld wat er was gebeurd. Terwijl ik
sprak geloofde ik mijn eigen woorden niet, zo onwerkelijk
was het wat er was gebeurd."
De afgelopen weken bewees
Santos opnieuw dat hij in de
lucht bijna door niemand te
kloppen is.
Marcio Roberto Dos Santos
vierde 15 september voor
het eerst zijn verjaardag in
Nederland. De Braziliaan
werd 25.
De Achillespees van Marcio
Santos bleek te zijn afge
scheurd.
Zomaar, geen schop, geen
gekke beweging, geen over
dreven inspanning. Voor
Marcio Santos was het voor
lopig afgelopen. "Ik moet
goede moed houden en mij
nu al helemaal richten op
mijn herstel", zegt de verde
diger. "Maar het is wel moei
lijk om het te accepteren. Bij Ajax begon het juist goed te
gaan en ik was heel blij met de keuze voor het Braziliaans
elftal. In de zomer had ik een beetje problemen met de
bondscoach, Mario Zagalo, omdat ik niet wilde spelen op
het toernooi om het Zuidamerikaans kampioenschap. Ik wil
de rust om mij zo goed mogelijk bij Ajax te kunnen presen
teren. Je speelt dan toch met je plaats in de nationale ploeg
want anderen kunnen hun kans grijpen. Ik wilde tegen Uru
guay bewijzen dat Marcio Santos nog steeds de juiste verde
diger voor Brazilië is. En dan
dit. Het ergste vind ik nog
dat ik nu niet met Ajx kan
spelen om de wereldbeker
in Tokio. Dat was een van de
belangrijkste redenen om
naar Ajax te komen, ik wilde
na het wereldkampioen
schap met Brazilië, ook we
reldkampioen met Ajax wor
den. Die kans is nu verkeken. We moeten het maar een jaar
uitstellen. Weer de Champions League winnen en dan op
nieuw naar Tokio."
