GESCHIEDENIS VAN
DE UEFA CUP VOOR
LANDSKAMPIOENEN
STORIA DELLA
COPPA DEI
CAMPIONI
CHAMPIONS
LEAGUE
De droom over een Europese club-competitie bestond al in de jaren '20.
Aan het einde van de jaren '20 werd door de Middeneuropese landen
de passend genoemde Mitropa Cup (Mittel Europa Middeneuropa)
opgericht.
Aan het einde van de jaren '40 organiseerden de Zuideuropese
landen de populaire, einde-van-het-seizoen Latijnse Cup voor de
kampioenen van Italië, Spanje, Portugal en
Frankrijk. ,4„" -j'
Binnen een jaar na de oprichting van de UEFA
in 1954, werden er serieuze voorstellen voor een
Europese cup gepubliceerd in de Franse
dagelijkse sportkrant L'Equipe.
De redacteur, Gabriel Flanot, een voormalig
international die als verdediger speelde, nodigde
vertegenwoordigers van 18 vooraanstaande
Europese clubs uit naar Parijs te komen om de
oprichting van een internationale competitie
volgens een knockout-systeem voor het volgende
seizoen te bespreken. De UEFA nam hierna de
administratie van de competitie over.
Deelname zou ieder seizoen beperkt worden
tot de landskampioenen (hoewel er aan het begin
wat onregelmatigheden voorkwamen). De teams
zouden thuis en uit spelen, waarna de uiteindelijke winnaar naar de
volgende ronde zou gaan. In eerste instantie zouden teams die na deze
twee wedstrijden een gelijk aantal punten behaald hadden, een wedstrijd
op neutraal terrein spelen. Aan het einde van de jaren zestig werd de
regel dat de uit gescoorde doelpunten dubbel tellen, indien dit van
belang is voor de eindstand, geïntroduceerd en daarna het penalty-
schieten. Deze twee regels werden opgesteld om herhalingswedstrijden
te voorkomen; door herhalingswedstrijden werd de agenda voor de
vastgèstelde wedstrijden alleen maar voller.
Op 4 september 1995 speelde Sporting uit Portugal in Lissabon
tijdens de openingswedstrijd 3-3 gelijk tegen Partizan uit Joegoslavië.
Vier dagen later versloeg de kampioen van Spanje, Real Madrid, in
Genève Servette uit Zwitserland met 2-0. De eerste goal voor Real werd
gescoord door de aanvoerder, Miguel Munoz, die het volgende voorjaar
de beker ontving nadat Real de Franse club Reims in Parijs tijdens de
eerste finale had verslagen.
Munoz was de coach van Real tegen de tijd dat deze club de vijfde
achtereenvolgende titel behaalde, een legendarische 7-3 overwinning
tegen de Duitse club Eindtracht Frankfurt in 1960.
Zuideuropa domineerde het eerste decennium van de Cup door Real
Madrid, Benfica uit Portugal, en AC Milaan en Internazionale uit Italië.
Celtic werd de eerste Britse winnaar in 1967 en Manchester de eerste
Engelse winnaar in 1968.
Het begin van de jaren '70 werd gedomineerd door het Nederlandse
"totaalvoetbal"; eerst door Feyenoord en daarna, op spectaculaire wijze,
door Ajax Amsterdam dat geïnspireerd werd door Johan Cruyff. Ajax won
de beker drie opeenvolgende jaren, net zoals het Duitse Bayern
München dat Ajax als Europese clubkampioen opvolgde. Bayern werd
geïnspireerd door het leiderschap van Franz Beckenbauer met zijn
revolutionaire interpretatie van de rol van de laatste man en de goals van
Gerd Müller.
De volgende natie die het kampioenschap domineerde, was
Engeland: tussen 1977 en 1984 werden Liverpool, Nottingham Forest en
Aston Villa kampioen. In 1991-1992 was de cirkel rond toen Barcelona
de beker opnieuw in de wacht sleepte voor Spanje na een 1-0
overwinning tegen Sampdoria uit Genua in de verlenging in het Wembley
Stadium te Londen. Teams uit Zuideuropa zijn de laatste jaren de
competitie blijven aanvoeren. Olympique Marseille kwarfi als winnaar
tevoorschijn door een enkele goal tegen AC Milaan in München in 1993
en de trofee ging het afgelopen seizoen in stijl terug naar Milaan toen de
talianen FC Barcelona met 4-0 versloegen in Athene.
Sin dagli anni '20 il mondo del calcio sognava l'introduzione di una
gara a livello europeo che vedesse scendere in campo Ie squadre di club
„dei vari paesi.
Alia fine degli anni '20, Ie nazioni delI'Europa centrale istituirono la
Coppa Mitropa, il cui nome derivava da Mittel Europa, ovvero
Europa centrale.
Verso la fine degli anni '40, i paesi delI'Europa meridionali organizzarono
la popolare Coppa Latina, che si disputava al termine della stagione
agonistica tra Italia, Spagna, Portogallo e Francia.
A meno di un anno dalla fondazionë della UEFA, nel 1954, il
quotidiano sportivo francese, L'Equipe pubblicó numerosi articoli nei quali
venivano avanzate serie proposte circa il lanclo di una Coppa Europea.
II redattore, Gabriel Hanot, ex-terzino di fama internazionale, invito a
Parigi i rappresentanti dei 18 principal! club europei perdiscutere il lanclo
di una gara internazionale ad eliminazione diretta, da disputarsi la
stagione successiva. La UEFA si oocupè successivamehte
dell'organizzazione della gara.
Ogni anno, potevano partecipare alia gara solamente i club vincitori del
campionato di ciascun paese (sebbene nelle prime edizioni della coppa
fossero state fatte alcune eccezioni alla regola). Le squadre partécipavano
ad un incontro in casa e ad uno fuori casa, e coloro che: si aggiudicavano il
maggior punteggio aggregate passavano al girone successivo.
Inizialmente, le formazioniex-aequo dopo due incontri si scontravano
nuovamente su un campo neutra. Verso la fine degli anni
'60 venne introdotta la rególa dei goal segnati fuori casa e
successivamente quella dei calci di rigore per ovviare al bisógriö di
ulteriori partite, che appesantiva eccessivamemf il gia fitto il programma
di incontri.
II 4 settembre 1955, la partita di apertura della gara disputatasi a
Lisbona si concluse con un pareggio di 3 a 3 tra lo Sporting Clube del
Portogallo e il Partizan della Jugoslavia. Quattro giorni dopo, I campioni
di Spagna, Real Madrid, sconfisse il Servette della Svizzera per 2 a 0 a
Ginevra. II primo goal del Real venne segnato dal capitano, Miguel
Mufioz, che nell'estate seguente ricevette il trofeo quando la sua
squadra sconfisse rielia prima finale a Parigi il Reims.
Munoz era gi&diventato allenatore quando nel 1960 il Real riportö la
sua quinta vittoria consecutiva in finale, una vittoria leggendaria per 7 a 3
sull'Eintracht Frankfurt della Germania occidentale.
L'Europa "latina" domino il primo decennio di storia della Coppa con le
vittorie del Real Madrid, del Benfica del Portogallo e delle squadre italiane
AC Milan Internazionale. Nel 1967 il Celtic fu il primo club britannico a
vincere i'ambito trofeo che l'anno successivo andö al Manchester United, i
primi vincitori inglesi.
Gil inizi degli anni '70 furono dominati dal "calcio totale" olandese,
prima con eccellenti prestazioni del Feyenoord e poi, in modo ancora piü
spettacolare, delïAjax Amsterdam spronato dal fantastico Johan Cruyff.
L'Ajax vinse la Coppa per tre anni consecutivi, e cosi pure la squadra
tedesca Bayern Monaco, che divennero i nuovi campioni europei. II
Bayern segui Ia stimolante guida di Franz Beckenbauer, con la sua
rivoluzionaria interpretazione del ruolo del libero, e si fregio dei numerosi
goal di Gerd Müller,
Segui poi l'era della dortrinazione dei club inglesi: Liverpool,
Nottingham Forest e Aston Villa, che si aggigdicarono la coppa tra il
1977 ed il 1984. La ruota della fortuna cambiö ancora una volta
direzione e nella stagione 1991-192 il Barcellonajriconquisto il trofeo per
la Spagna, battendo la Sampdoria di Genova per' 1 a 0 nei tempi
supplementari della partita disputatasi nello stadio Wembley di Londra.
Negli ultimi anni, le squadre delI'Europa meridionale hanno continuato a
dominare la scena agonistica. L'Olympique Marseille sconfisse a Monaco
nel 1993 per un solo goal l'AC Milan che perè la scorsa stagione si
riprese la coppa in grande stile, sconfiggendo il Barcellona per jp5$
4 a 0 ad Atene.
