HET GROEIPROCES VAN MARC OVERMARS Hij stond altijd al te boek als een ambitieus kereltje, die zijn loopbaan reeds op jonge leeftijd had uitgekristalliseerd. Maar dat hij op 22-jarige leeftijd aan de vooravond zou staan van de Champions League-finale en alweer een landstitel, nee, dat had zelfs Mare Overmars niet kunnen bevroeden. Om over zijn populariteit nog maar te zwijgen. Op de middag van het gesprek is het weer raak. School gaand Nederland viert voorjaarsvakantie en Mare Overmars zal dat weten ook. Rond iedere van het trainingsveld sjok kende Ajacied vormt de hunkerende meute een soort rugby- scrum, waaruit het moeilijk ontsnappen is. Maar als Over mars de wandeling naar de kleedkamer aanvaardt, blijkt hij eens te meer de personificatie van de hartstochtelijke Ajax- manie te zijn. Het kleine grote idool gaat binnen een secon de kopje onder in een mensenmassa. Vooral kleine kinderen en tienermeisjes hebben het op hem voorzien. Als hij tien tallen foto's en handtekeningen en een douchebeurt later het spelershome betreedt, zit de grote greins van daarnet nog steeds op zijn gezicht gebeiteld. Het leven aan de top is aan Mare Overmars welbesteed. "Als al die mensen speciaal voor ons naar de training komen, moet je ze de aandacht geven die ze verdienen", stelt hij nuchter. "Het blijft leuk als je door anderen wordt gewaardeerd, dat verveelt nooit. En momenteel is het sterker dan ooit, alles wat met Ajax te ma ken heeft is een gekkenhuis. Als ik af en toe in de stad ben is het wel eens vervelend, rustig met wat jongens iets drin ken is er niet meer bij. Dan voel ik me constant bekeken, daar voel ik me niet lekker bij. En wildvreemden met een slok op beginnen opeens tegen je aan te praten. Maar als dat nou het enige is..." WINTERDIPJE Hij zit zichtbaar goed in zijn vel. Mare Overmars. De ogen flikkeren weer onbevangen en aangenaam brutaal, het win- terdipje is voltooid verleden tijd. Hij, over zijn mindere pe riode na een sterke seizoenstart: "Eigenlijk wil ik het daar KICK OFF NR. 18 - 10

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1995 | | pagina 10