OP DE
STIP
MW
WEDSTRIJDBULLETIN
3
Naam: Armand Benneker
Leeftijd: 25 (25-06-1969)
Positie: Centrale verdediger
Geboren te: Tongeren
Lengte: 1.89 m
Gewicht: 79 kg
Schoenmaat: 45 1 /2
Partner: Esther Moody
Opleiding: MTS - elec-
F tronica, Middenstandsdi
ploma, Wiskunde en in juni
hoop ik aan de Open Uni
versiteit het certificaat voor Ope-
rationeel Management te behalen.
Verder studeer ik nog Frans en Spaans.
Auto: Volkswagen Golf
Hobby's: "Ik ben een sportfanaat en sport daarom
graag. Voorheen deed ik naast voetballen nog een hoop andere
sporten, maar de laatste jaren gaat dat niet meer. Door de cur
sussen die ik volg heb ik daar geen tijd meer voor. Wel aa ik nog
steeds 2x per week naar de sportschool van Pierre Zenden om te
fitnessen en af en toe speel ik nog een partijtje snooker."
Vorige clubs: RKSV Rapid en MW '02
Contract tot: 30 juni 1995
Favoriete club: FC Barcelona
Bijzonderheden: "Ik was voor het Olympisch elftal geselecteerd
dat in 1992 naar Barcelona zou gaan, alleen bij de KNVB had
den ze een klein foutje gemaakt. Zij gingen ervan uit dat mijn ge
boortedatum 26-08-1970 was, maar dat is de geboortedatum van
mijn broer Maurice (hij speelde tot het seizoen '90/'91 bij MW,
red.) Ze gingen er vanuit dat ik na de Spelen 23 zou worden,
maar dat klopte dus niet. Doordat ik nu alleen maar mee kon doen
als dispensatiespeler, besloot de bondscoach mij niet mee te ne
men. Wel heb ik 7x in het Nederlands militair elftal gespeeld.
Voetballoopbaan:
Armand Benneker maakte zijn debuut in het eerste van MW op
30 april 1988 in de wedstrijd MW - Veendam (0-1), toen hij in
mocht vallen. Op 7 mei speelde hij in zijn tweede wedstrijd (RBC
- MW 2-0) wel de volledige 90 minuten mee. De week daarop,
op 12 mei, mocht Armand weer als invaller in de wedstrijd MW
- Vitesse (1-2) mee doen. Dat seizoen speelde hij verder niet meer
in het eerste.
Seizoen:
Comp.:
Weds.:
Beker:
Doelp.: Club:
'87-'88
Eerste-divisie
3
0
0 MW
'88-'89
Eredivisie
2
0
0 MW
'89/'90
Eredivisie
4
0
0 MW
'90/'91
Eredivisie
24
1
1 MW
'91/'92
Eredivisie
31
2
1 MW
'92/'93
Eredivisie
27
2
2 MW
'93/'94
Eredivisie
30
1
1 MW
'94/'95*
Eredivisie
19
0
0 MW
tot MW
■PSV
Eerste-divisie wedstrijden bij MW: 3
Eredivisie wedstrijden bij MW tot nu toe: 137
Bekerwedstrijden bij MW tot nu toe: 6
Aantal competitiewedstrijden: 146
Aantal doelpunten: 5
Mooiste stadion: Nou Camp
in Barcelona
Mooiste tenue: "Klassieke te-
nue's zoals dat van Ajax, maar
zeer zeker ook het oude shirt van
MW met die grote witte ster in
het midden. Dat was pas een echt
mooi en herkenbaar shirt."
Trainers: Frans Körver en Sef
Vergoossen
Sterkste punt: "Ik denk dat mijn
conditie, mentaliteit, sprong- en
kopkracht tot mijn sterkste punten
behoren".
Minder goed in: "Traptechniek
en beweeglijkheid. De aanname
van een bal en de handeling di
rect erna bepalen hoe optimaal
je spel is. Deze twee facetten kun
nen altijd beter."
Beste wedstrijd in je carrière: "Het is moeilijk om één spe
cifieke wedstrijd te noemen, maar ik denk een aantal goede wed
strijden tegen PSV, Feyenoord en Ajax gespeeld heb."
Hoogtepunt in je carrière: "De terugkeer van mijn blessure.
Die blessure had ik opgelopen in de thuiswedstrijd tegen PEC Zwol
le, in 1988. Ik had voor de wedstrijd al last van mijn knie, maar
moest van de trainer toch op de bank plaatsnemen. Ik zou er im
mers alleen in de laatste paar minuten inkomen als dat nodig was.
Maar na 10 minuten spelen viel Jean Maas met een blessure uit
en moest ik er toch in. Het ging dus toch fout, maar omdat ik de
wedstrijd helemaal moest uitspelen werd het alleen maar erger.
Dat heeft me veel ellende opgeleverd. We wonnen trouwens die
wedstrijd met 4-2."
Dieptepunt in je carrière: "Die blessure en het moment dat
Maurice weg ging bij MW, hij is toen trouwens gelijk gestopt met
voetballen. Heel erg jammer, want ik had graag met hem in het
eerste van MW willen voetballen."
Meeste invloed op je carrière: "Mijn vader en moeder, mijn
broer Maurice en later mijn vriendin Esther. Van haar heb ik zeer
veel steun gehad."
Scheidsrechter: "Ondergewaardeerde personen."
Ajax, Feyenoord, PSV: Ajax
Landskampioen: "Ajax, al hoop ikdatRoda JC kampioen wordt,
ik ben immers een Limburger!"
Meest onderschatte voetballer: "Ik moest Ivo Joordens noe
men."
Meest overschatte voetballer: "Kan ik moeilijk over oorde
len. Zo'n oordeel is namelijk gebaseerd op een momentopname,
als je tegen een bepaalde speler speelt en dat is maar twee keer
per jaar."
Maastricht: "Mooiste wereldstad"
Supporters: "MW heeft een kern van zo'n 2500 vaste échte
supporters die alles voor de club over hebben. MW maakt een
deel van hun leven uit."
FC Limburg: "Als je er serieus over nadenkt kom je tot de con
clusie dat als de tijd er rijp voor is het er toch van zal komen. Met
straks de komst van de intertoto, waarbij de bovenste plaatsen in
de subtop ook Europees voetbal via die competitie ook Europees
voetbal opleveren, groeit vanzelf het besef. Kijk als de sponsors
het willen, dan komt het er. Alleen moet dan wel Maastricht als
hoofdstad van Limburg de thuisbasis worden en moeten de club
kleuren rood/wit zijn."
Favoriete eten: "Ik heb steeds periodes dat ik iets als favoriete
kost heb, maar Indisch eten en de Hollandsche pot gaan er wel
in."
Film: "Ik ga regelmatig naar de film en dan bijvoorkeur naar films
met humor, actie of een verhaal wat je tot nadenken stemt. Al moet
dat laatste niet te vaak zijn."
Radio: "Radio 3 en CRM. Vroeger maakte ik ook samen met mijn
vader, moeder, broer en zus zelf muziek bij de Juliana fanfare in
Limmel. Ik speelde trompet en bugel."
Televisie: "Heb ik weinig tijd voor."
Kranten: "De Limburger, het Limburgs Dagblad en De Telegraaf."
Lezen: "Studieboeken en probeer voor ontspannende literatuur
tijd vrij te maken. Ik vind Erich von Daniken intrigerend. Het boek
"De dag dat de goden kwamen, 3114 V.C." is het laatste boek
dat ik van hem gelezen heb, een mooi boek."
Graffiti project: "Het eerste wat in mij opkomt kun je maar be
ter niet opschrijven. Kijk, op zich is het wel mooi gedaan, maar
het komt zo rommeiachtig, asociaal over."
Bijgelovig: "Absoluut niet."
Sex voor een wedstrijd: "Moet kunnen."
Stamcafé of disco: "Café Chriscus, de Metamorfoos en de Dik
ke Dragonder kom ik af en toe na een thuiswedstrijd. Verder niet
meer, die tijd is voorbij."
Respect voor: "Mijn zus en in het algemeen mensen die na een
zware revalidatie terugkomen of ondanks een ernstige ziekte niet
opgeven."
Grootste supporter: "Pap, mam en Esther."
Beste vriend: "Mijn broer Maurice en Mark Luypers" (speler van
Roda JC, red.)
Hekel aan: "Hypocriete, achterbakse mensen. Erich von Dani
ken omschreef dat mooi in zijn boek: "De dommen weten altijd al
les zeker, de verstandigen hebben zoveel twijfels."
Oncollegiaal: "Asociaal gedrag."
Zou willen ontmoeten: "Mijn opa. Als die dit alles nog eens
kon meemaken, dat ik bij MW speel. Hij was een MW suppor
ter in hart en nieren en zou het echt prachtig gevonden hebben
om zijn kleinzoon bij MW te zien voetballen. Jammer genoeg weet
hij nergens van, want is nog voor mijn MW tijd overleden."
Mooiste trip: "Indonesië en mijn mooiste vakantietrip was naar
Mexico."
Mooiste actie: "Een dubbele schaar tegen Romario. Dat was in
het seizoen '90/'91 toen we hier thuis 1-1 tegen PSV speelden.
Met die beweging zette ik zo Romario op het verkeerde been en
ging voor hem een unieke kans verloren. Het leuke is, dat zo'n ac
tie helemaal niet bij mij past."
Grootste blunder: "Dat ik geen 34 wedstrijden constant pres
teer."
Persoonlijk verloop seizoen '94/'95: "In één woord ge
zegd: dramatisch. Het eerste halfjaar heb ik door blessures niet
kunnen voetballen. Het begon op de eerste trainingsdag met een
peesontsteking. Toen dat behandeld was en ik weer kon gaan trai
nen kreeg ik een knieblessure. Nadat ik daarvan goed en wel her
steld was, liep ik een enkelblessure op en toen begon de ellende
pas echt. Met die blessure heb ik zeker 3 1/2 maand gesukkeld.
Het gevolg van die waslijst aan blessures is, dat ik helemaal geen
voorbereiding heb gehad en daardoor al met een achterstand
moest beginnen. Door de vele schorsingen en blessures in de groep,
moest ik gelijk nadat ik hersteld was aan de bak. Mijn voorberei
ding bestond dus uit competitiewedstrijden. Niet ideaal zeker als
het elftal ook moeilijk draait en de druk op de wedstrijden steeds
meer toeneemt."
Je volgt een redelijk groot aantal studies. Welk doel heb jij daar
mee voor ogen?
"Ik wil tot mijn 35e blijven voetballen en dat hoeft niet persé in
Nederland zijn, want als ik 32 ben wil ik toch aan mijn maat
schappelijke carrière gaan bouwen. Het kan dus best zijn, dat ik
mijn laatste voetbaliaren in België zal afbouwen. Ik wil later graag
een commercieltechnische functie op HTSniveau gaan vervullen,
MTS diploma. Na ae MTS wilde ik ook graag dé
dat ik over een HBO denkniveau beschik. Als voetballer moet je
op je 25e, 26e het maximale uit je carrière halen en als dat niet
dat niveau is wat je gehoopt had, dan moet je toch eens aan je
maatschappelijke carrière gaan denken. Vooraf had ik me dat ook
als doel gesteld, gewoon alles voor het voetbal geven en dan op
mijn 25e, 26e kijken waar je staat. Nu werk ik dus ook gericht
aan mijn maatschappelijke carrière. Het is best zwaar, overdag
trainen, 's avonds en op je vrije dagen studeren en naar de cur
sussen gaan. Naast mijn talencursussen wil ik ook noa een mar
keting studie gaan doen om me daarna in een specifieke richting
te specificeren. Ik hoop tijdens mijn laatste voetbaljaren ergens sta
ge te kunnen lopen om ervaring op te doen. Op mijn 35e stop ik
volledig met voetballen en dan wil ik het beoogde niveau gehaald
hebben, zodat ik op niveau aan de slaa kan. Eén voordeel heeft
de combinatie profvoetbal/studie denk ik wel, namelijk dat je aan
toont over een behoorlijke dosis discipline te beschikken."
Je wilt dus later duidelijk niet verder in de voetbalwereld?
"Nee, de voetbalwereld is een showwereld, een soort van toneel
met hele eigen normen en waarden of eigenlijk beter gezegd geen
normen. Ik zit zo niet in elkaar. De voetbalwereld is keihard, je
moet bovendien over een flinke dosis mentaliteit en doorzettings
vermogen beschikken wil je in het profvoetbal overleven. Je moet
je dus aan die waarden aanpassen, anders red je het niet. Als
speler kan ik die omschakeling tussen mijn eigen karakter en bin
nen de voetbalwereld heersende cultuur wel maken, maar ik weet
niet of ik dat daarna ook nog zou kunnen. Vooralsnog wil ik na
mijn actieve carrière hierin niet verder gaan. Soms krijg je wel het
idee dat het iets aparts is, het een op zich zelfstaande wereld is.
Maar dat is natuurlijk belachelijk, want het is gewoon onderdeel
van de maatschappij. Voetballers moeten meer relativeren en re
aliseren dat er meer is dan voetbal alleen. Eén doodschop en het
kan gebeurt zijn met je voetbalcarrière en zo kent niemand je meer.
Dan ben je toch weer op jezelf aangewezen."
Hoe ben je eigenlijk in het profvoetbal terecht gekomen?
"Mijn broer Maurice was door MW gescout. We speelden toen
allebei bij Rapid en MW vroeg dus aan Maurice of hij bij MW
wilde komen voetballen. Mijn broer zei alleen te willen komen als
ik ook naar MW mocht komen en zo kwam ik bij de MW-jeugd
terecht. We hebben onze hele jeugd samen gevoetbald, een schit
terende tijd. Uiteindelijk kwam ik één jaar eerder bij de A-selectie
terecht. Mijn eerste wedstrijd speelde ik in het eerste toen ik 18
was, thuis tegen Veendam (op 30 april 1988, red.). We verloren
die wedstrijd met 0-1
Denk je dat de begeleiding van jeugdspelers tegenwooordig an
ders is als toen?
"In de jeugdopleiding zelf was de begeleiding toen ook wel goed
te noemen, maar niet zo professioneel als in deze tijd. Ik denk wel
dat een jeugdspeler nu sneller geaccepteerd wordt. Toen werd je
met name aoor de oudere garde niet snel geaccepteerd. Tegen
woordig heeft de club zeer veel belang bij een goede doorstro
ming van jeugdspelers en daar wordt ook zeer veel aandacht aan
besteed. De tijd dat met name de oudere spelers voor het zeggen
hebben is voorbij, een jeugdspeler krijgt van de technische staf
sneller het vertrouwen en de kans om door te breken. De trainer
houdt altijd het team- en clubbelang voor ogen. De ontwikkeling
van de transferprijzen naar enorme bedragen heeft voor de jeugd
spelers een positieve bijdrage daaraan geleverd, de club moet
wel."
Hoe bereid jij je voor op een wedstrijd?
"Nadat ik opgestaan ben ontbijt ik en lees de krant. Dan ga ik rus
tig wat dingen doen, studeer wat. 's Middags ga ik op bed liggen
en neem volledige rust. Daarna ga ik eten en maak me zo'n beet
je klaar om naar het stadion te gaan en dan moet het dus gebeu-
Heb je nog een voorkeur voor bepaalde wedstrijden?
"Ik speel graag voor volle stadions, hoe hoger de druk hoe beter
ik presteer. Wat dat betreft moet het de komende wedstrijden wel
goed zitten."
Wat zou je geweest zijn als je geen profvoetballer zou zijn ge
worden?
"Dan was ik gaan studeren en was ik terecht gekomen in een com-
mercieel-technische functie. Daarnaast had ik ook graag bij het
korps mariniers gediend en ik ben daar ook speciaal voor ge
keurd. Ik was voor alles goedgekeurd alleen men twijfelde over
mijn knie. Men stelde de keuringsuitslag uit, omdat men mij later
wilde herkeuren voor mijn knie. Zij hadden twijfels over mijn knie,
iets wat ik belachelijk vond want ik was volledig hersteld. De huis
arts heeft toen mijn medisch dosier over die knie naar hen opge
stuurd. Nadat ze dat beoordeeld hadden werd ik wel goedge
keurd. Op zich is het wel bijzonder dat je door zo'n keuring heen
komt, want er worden heel weinig jongens voor het korps goed
gekeurd. Ik meen zelfs 1 op 100. Als ze me na die drie keu-
ringsdagen hadden goedgekeurd, dan had deze jongen 14 da
gen later daar gezeten en had ik mijn voetbalschoenen aan de
wilgen gehangen Maar nu die uitslag veel later kwam, hoefde
het voor mij niet zo meer en heb ik ervoor bedankt/'
maar ik heb
HTS doen
slo* wat is ie wens voor de toekomst?
gezond en gelukkig blijven,"
k moest in Dienst. Via eer» aantal gerichte eer
nu OatHTS-riivecnj beregenen aan'onen
ntal gerichte cur-
Wij "wensen Armand veel succes;
voetooi bosbaan, ncmeos de su
süpporfirs van M.V.V
