AJAX-LIFE MR. 1: JAARGANG 2
WIJ VAM VAK O
Een nieuwe Ajax-Life in het tweede jaar van uitgave. Ajax-
Life met een oplage van 65.000 is reeds een vertrouwd
beeld uit de stal van de Ajax Supportersver
eniging. Een snel groeiend
blad van een evenzo snel
groeiende vereniging. Wat
brengt nummer 1 de sup
porter?
Het is alweer enige maan
den geleden, maar het mo
ment staat velen nog steeds
op het netvlies: Frank Rijk
aards hand op zijn hart na af
loop van AC Milan-Ajax. Waar
vorig seizoen zijn terugkeer op
Italiaanse voetbalbodem (Par
ma) een teleurstelling werd,
kreeg Rijkaard nu een ontroe
rende ovatie. En dat dat gebaar
nota bene van zijn Italiaanse fans
kwam, wier club die avond net
door Ajax was afgedroogd, maakt
dat gebaar in Triëst nog onverge-
telijker.
De Ajax-fans zullen voor Rijkaard
aan het eind van het seizoen onge
twijfeld óók een groots afscheids
feestje organiseren. De happening
rond Stefan Pettersson vorig jaar was
al groots, Rijkaards adieu zal dat on
getwijfeld op zijn minst evenaren.
Maar omdat alles bij Ajax groter en méér is geworden de
laatste jaren, is het misschien wel logisch dat het vaarwel
zeggen nu óók groots wordt aange
pakt.
In dit nummer loopt Ajax-Life op Rijk
aards naderende vaarwel vooruit,
door nog éénmaal terug te gaan
naar die avond in Triëst. En Rijk
aards toekomst wordt ook niet ver
geten, middels onze eerste mode
reportage. Nog meer mode in dit
nummer: Michael Reizigers carriè
re, die nog in de kinderschoenen
staat en de revival van een twee
dehands keeper: Fred Grim. De
jeugdhoek introduceert een
nieuw jeugdhoekgezicht, de ba-
byhoek de nieuwe aanwas en
de jeugdredactie nam Arno Spl
inter, speler van de landelijke
A1, onder de loep. Maar ook
supporterpraat, de spreekbuis
van de dichterlijke, rasechte,
fanatieke en voor zijn me
ning uitkomende supporter.
Wat te denken van de Miss
verkiezing of de nieuwe ru
briek 'Boekrecensies'. Te
veel om op te noemen en
dat alles in 56 pagina's
leesplezier: Ajax-Life 1,
tweede jaargang.
Redactie Ajax-Life
Je kon er de klok op gelijk zetten. Iedere dag om half ze
ven was het zover.
De buurman kwam onder door gekropen, de koffie was
nog niet naar binnen gegoten of het circus kon weer gaan
beginnen. Het tafelvoetbalspel had een magische aantrek
kingskracht op een ieder die er aan begonnen was. Een
pure verslaving kon je het noemen, want er moest
wel iets bijzonders gebeurd zijn wilden wij rond dat uur
niet vloekend en scheldend achter de tafel te vindgn zijn.
Hoe langer je zo'n spel hebt, hoe bedrevener je in het spe
len raakt, ik won dan ook vrijwel ^Üd^jlJ
Zodra het kookwekkertje op ''dri«yminuten" was gezet,
werd er een strijd op léven eryjood uitgevochten. De
buurman -een eclro Fries- was een vechtjas die het houten
spel het liefst meteen in mootjes wilde hakken en absoluut
niet tegen zijn verlies kon. Mijn vader was redelijk goed,
jWsar hacLde pech dat ik hem in de weg zat.
^I^en echte veelvraat wilde ik alle potjes winnen en ik
niemand maar het geringste succes.
Vaak ontaardde zo'n avond in een geweldige ruzie omdat
er de geldigheid van een doelpunt werd betwist. Mijn va
der, het verliezen beu, haalde truuks uit waarvoor de
meest behendige valsspelers zich behoefden te schamen.
In een poging ons "geestelijk" niveau ietwat op te krik
ken, heb ik mij ooit eens bezondigd aan het heiligste der
voetbalspelen, namelijk het Subbuteo. een spel met ver
schuifbare poppetjes op een vilten ondergrond dat de no
dige zelfdiscipline en beheersing vergt. Het voordeel van
dit spel was dat het echter was dan het tafelvoetbalspel,
ióvendien werden de gewone spelregels gehanteerd. Je
[kon buitenspel staan (nieuwe reden tot heftige ruzies, dan
'logen de poppetjes door de kamer).
Moe van alle discussie besloten wij weer verder te spelen
op het vertrouwde "stangen-apparaat".
Beïnvloed door de commercie heb ik mij de afgelopen we
ken verdiept in de voetbal-computerspelletjes. Speurwerk
brengt je naar zeer natuurgetrouwe spelen, variërend van
"Eric Cantona" tot "World Soccer 94".
Er is publiek dat reageert bij een gemiste kans, dat strijd
liederen aanheft. Ook de "wave" wordt uitgevoerd.
Tel vierhonderd piek neer en je bent eigenaar van een
computer, twee werkstations en het spelletje. Toch ont
breekt er iets aan. Als ik denk aan mijn tafelvoetbaldagen,
dan kan ik mij niet voorstellen dat je met zo'n computer
spel net zo'n voldaan gevoel hebt.
Ik het plan tot aanschaf daarom maar even in de ijskast
gedaan.
E. Vanzet
