1987 iè AJAX OVERWINTERT flBBi AJAX-HAMBURGER SV Het was even schrikken toen de volgende tegenstander in het op een na belangrijkste Europa Cup-toernooi de Hambur ger SV bleek te zijn. De ongerustheid in de roodwitte gelede ren had diverse oorzaken. Allereerst de reputatie van de Duitse bekerhouder, die in 1977 de Europa Cup II had gewon nen en in 1983 dat succes bij de Landskampioenen had her haald na een jaar eerder een greep naar de UEFA-Cup pas in de finale te hebben zien mislukken. Weliswaar ontbrak een ster van de magnitude van Uwe Seeler, maar met Uwe Bein, Von Heesen, Labbadia en vooral Manfred Kaltz was er nog genoeg spelersmateriaal voor Ajax om zich ongemakkelijk over te voelen. Daarbij kwam, dat voetballen tegen Duitse tegenstanders altijd een emo tionele lading mee pleegt te krijgen. En die zet extra druk op een ploeg. Maar de grootste onzekerheid gold de vorm van Ajax: dat had al van Sparta, PSV en FC Utrecht verloren en speelde in de competitie vooralsnog een naar Amster damse begrippen bescheiden rol. TE AANVALLEND? Coach Cruijff had nogal wat kritiek te verduren gehad van wege zijn uiterst aanvallende speelstijl, die weliswaar leuk was om naar te kijken, maar ook uitnodigde tot dodelijke counters. Juist op dit punt lagen de kansen van HSV om Ajax' Europese droom te vernietigen. In het Hamburgse Volksparkstadion bleek Cruijff inderdaad het zekere voor het onzekere te hebben genomen, en enke le aanvallers een 'eigen' man toegewezen om af te stoppen. Ajax liet HSV, met twee aanvallers, in de openingsminuten komen. Dat leverde enkele kleine kansen op, maar Menzo Hennie Meijer scoorde twee belangrijke doelpunten in de dubbelslag tegen HSV. KICK OFF NR. 12 - 21 greep goed in bij de pogingen van Kroth, Sporl en Labbadia. Een doelpunt van de laatste werd wegens buitenspel ge schrapt. Maar de Duitsers slaagden er niet in zich uitgespelde kansen te scheppen. Na een minuutje of twintig besefte Ajax dat het teveel angst koesterde voor de tegenstander en nam het initiatief over. Onder lei ding van Ronald Spelbos en Arnold Mühren zoch ten de Amsterdammers de aanval, en dat leverde een goede kans op voor de brutaal opererende Aron Winter, wiens af standsschot echter door Jakobs van de doellijn werd gehaald. De kleine kansjes werden niet benut en Ajax speelde steeds vrijer. Jammer genoeg bleek het elftal de routine te missen om koelbloedig de tegenstander af te ma ken. Van 't Schip stond daarna aan de basis van de enige treffer van de wedstrijd: een sprint van de rechtsbuiten ein digde in een voorzet, die doelman Pralija niet onder contro le kon krijgen. Arnold Mühren plaatste vervolgens de bal vanaf de achterlijn op Hennie Meijer, die koppend scoorde. Bijna werd het vervolgens nog 0-2, maar Bergkamp schoot na een misverstand in de verdediging te gehaast in. Daar tegenover stelde HSV een schot van Von Heesen op de lat en doelrijpe kansen voor Okonski, Jakobs en Beiersdorfer, die echter alle wat knullig om zeep werden geholpen. VEEL KANSEN IN RETURN In de return begon HSV met een combinatierijk offensief dat Danny Blind direct al een gele kaart opleverde na een overtreding op Dittmer. Na een kwartier viel echter het doelpunt dat de Duitsers de moed in de schoenen deed zin ken. Arnold Mühren schoot van 25 meter afstand ineens in, keeper Pralija greep mis en Ajax had de leiding. Even later leek Menzo een soortgelijke fout te maken, maar de bal die hij uit een schot van Roth uit de handen liet draaien, be landde in tweede instantie alsnog in de handen van de Am sterdammer. Afgezien van dat moment kreeg Ajax alle kan sen op een ruimere zege, maar de vele kansen waren niet aan de Europese bekerhouder besteed: Bosman miste oog in oog met Pralija, Winter kreeg een goede kans uit een indi recte vrije trap nadat Bein een zojuist genomen doeltrap binnen het zestienmetergebied aanraakte, en toen de vrije trap werd overgenomen miste Mühren eveneens. Meijer profiteerde niet van een slordigheid van Kaltz, miste even later tot tweemaal toe alleen voor Pralija, en Ajax ontsnapte aan een strafschop toen een overtreding van Spelbos op Von Heesen slechts met een vrije trap werd gehonoreerd. Het duurde aldus tot vlak voor tijd voor de wedstrijd defini tief was beslist. Hennie Meijer profiteerde van het niet dichtklappen van de buitenspelval toen Beiersdorfer te laat reageerde, en ditmaal prikte de stevige Ajax-spits de bal wel in het Hamburgse doel: Ajax kon de lente afwachten in de wetenschap dat het dan nog steeds in Europa van de partij zou zijn. Evert Vermeer

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1995 | | pagina 20