UITZONDERING OP DE REGEL
DICK VAM BURIK
VOORUIT KIJKEN
GEEN RECHTSACHTER
Je moet maar durven. Vorig
jaar was Ajax van zins Dick
van Burik weer terug te ha
len naar De Meer. De eigen
zinnige huurling wuifde de
Amsterdamse belangstelling
vriendelijk doch gedecideerd
weg. En tekende een con
tract bij NAC.
De "werkweigering" bij
Ajax tekent het karakter van
Dick van Burik (21), zegt hij
zelf. "Ik weet heus wel dat
99 van de 100 jongens zou
den toehappen als Ajax ze
zou terugvragen. Nou en,
laat mij dan maar de uitzon
dering op die regel zijn. Ik
heb die beslissing bewust
genomen en sta daar nog
steeds achter."
Hij trekt zijn leven lang al
z'n eigen plan, Dick van Bu
rik. Al moest hij daar de eer
ste jaren bij Ajax van terug
komen.
Het flegmatieke spitsje van
Elinkwijk, dertien jaar op
dat moment, dacht het op
techniek en souplesse wel
even te gaan maken op
Voorland. "Ja, dat was een
beetje mijn houding toen ik
bij Ajax binnenkwam. Ik
vond alles wel best. Vond
het leuk om bij Ajax te voet
ballen, maar meer ook niet.
Dat is natuurlijk geen beste
instelling om aan zo'n avon
tuur te beginnen. Jeugdtrainer Dick de Groot was de eerste
die intensief aan mijn instelling begon te werken. Sindsdien
is er een hoop veranderd."
Niet alleen tussen de oren van Van Burik. Ook positioneel
nam zijn voetballeven bij Ajax een rigoreuze wending. Een
aantal forse groeistuipen vormden een regelrechte aanslag
op het atletisch vermogen van de spits. Die prompt, door
Tonny Bruins Slot, naar de verdediging werd gedirigeerd.
"Aanvankelijk begreep ik daar helemaal niets van. Bruins
Slot nam twee weken de training bij ons waar en haalde me
gelijk naar achteren. Niet veel later werd als ik als centrale
verdediger geselecteerd voor het Nederlands jeugdteam on
der veertien jaar. Toen moest ik wel toegeven dat hij het
aardig had gezien."
Van Burik strandde in het
zicht van de haven. "Ik was
het zat om in het tweede te
spelen en af en toe op de
bank te zitten bij het eerste.
Daarom was ik blij dat ik
halverwege het vorige sei
zoen aan NAC kon worden
verhuurd. Onder Spelbos
kan ik hetzelfde spelletje
spelen als ik bij Ajax ge
wend was. Als voorstopper,
één tegen één. Dat ging
heel lekker. Waarop Ajax af
gelopen zomer met een A-
contract op de proppen
kwam. Op zich een goed te
ken, maar er werd uitdruk
kelijk bijgezegd dat ik voor
de rechtsback-positie zou
worden teruggehaald. En
dat trok me niet. Voordat ik
aan NAC werd verhuurd had
ik in Ajax 2 al een paar keer
rechtsachter gespeeld en
dat beviel me niet. Ik speel
liever vanuit een centrale
positie. Vandaar dat ik heb
bedankt. Veel mensen ver
klaarden me voor gek, maar
zo zit ik gewoon in elkaar.
Ik doe wat ik zelf denk dat
het beste voor me is. Daar
heb ik geen adviezen van
anderen voor nodig."
Foto: Louis van de vuurst En dus tekende Van Burik
een driejarig contract bij
NAC, middenmoter te Brabant. Liever voorstopper aan de
Bredase Beatrixstraat dan rechtsback aan de Amsterdamse
Middenweg. Kent hij momenten van wroeging? "Waarom
zou ik?", luidt de wedervraag. "Ik ben niet iemand die te
rugkijkt, ik kijk liever vooruit. Ik ben net 21 jaar, speel weke
lijks op het hoogste niveau in Nederland op de positie waar
ik me het best voel en kan na elk seizoen voor een gelimi
teerd transferbedrag weg als ik wil. Ik ben misschien gek,
maar niet achterlijk. Ook via deze weg kan ik de top berei
ken. En Ajax, ja, dat zal altijd iets speciaals voor me blijven
betekenen. Lijkt me normaal, ik heb er zeven jaar gespeeld.
De spanning tijdens de voorbereiding op een wedstrijd te
gen Ajax is intenser. Het heeft ook iets heel aparts om met
de spelersbus van NAC De Meer binnen te rijden. Als ik het
stadion weer zie, met die rooie letters op het dak, dan zal ik
de kriebels weer even krijgen..."
In het hart van de defensie leek Van Burik regelrecht op een
vaste stek in de A-selectie af te stevenen. Verder dan drie of
ficiële duels in de hoofdmacht zou het echter nooit komen.
Simon Zwartkruis
