ZO VROEG, AL ZO BESLISSEND
EDWIN VAN DER SAR
Hoe vaak heb ik het al niet gehoord: "Als jullie die Van der
Sar niet hadden gehad, dan weet ik het nog zo net niet".
Of: "Jullie hebben wel geluk zeg, het had net zo goed 4-4
kunnen zijn", zoals een PSV-suppoost tegen mij zei, enige
weken geleden in Eindhoven...
De emotie waarin deze uitspraken gedrenkt zijn begrijp ik.
Teleurstelling zoekt altijd een excuus. En natuurlijk, geluk
en pech kunnen een rol spelen. Al of niet in de gedaante
van een engel of een duivel op de lat. Maar mijns inziens
veel minder dan bovenstaande uitspraken doen geloven. Ik
kan mij er dan ook aan ergeren, want het lijkt net alsof de
keeper er niet bij hoort. Alsof zijn vorm toeval is. En zijn
kunnen en zijn talent er niets of weinig toe doen.
Terwijl het omgekeerde het geval is en ook voor hem geldt
dat zijn talent pas tot zijn recht komt door keihard trainen
en het steeds meer verfijnen van techniek, inzicht en positie
kiezen.
Sterker nog: juist omdat hij de laatste is die fouten van zijn
medespelers nog kan herstellen, de laatste hoop is in bange
omstandigheden, het laatste redmiddel, het laatste wapen
in de strijd - een sluitpost in de ware zin des woords - zal
juist aan hem aparte aandacht besteed moeten worden in
de vorming tot volwaardig lid van het team.
7 i Dat is bij Ajax al heel vroeg ingezien en daarom is Frans
Hoek even belangrijk als de andere trainers.
K|CK 0Fp Met andere woorden: als Ajax wint, wint het ook dankzij
nr. 9-25 Edwin van der Sar.
Dat bleek weer overduidelijk in de wedstrijd tegen FC Gro
ningen. Seedorf werd volgens mij terecht uitgeroepen tot
"Man of the Match", ondanks het feit dat Jari Litmanen
fraai en krachtig eindelijk de wedstrijd een ander verloop
gaf.
Maar het Moment van die wedstrijd is voor mij gepersonifi-
ceerd in Edwin.
Na de 0-1 (waar hij niets aan kon doen, maar juist geluk ont
beerde) behoedde hij Ajax tot twee keer toe, vlak achter el
kaar, magistraal voor een wellicht fatale (grotere) achter
stand. En dat was geen geluk, maar pure klasse. Dat was
vakmanschap. Net zo goed als het meesterschap was van
Groningen-keeper Bas Roord dat hij Ajax diverse keren van
scoren afhield.
Mede dankzij de klasse van Edwin van der Sar is de mythe,
dat Ajax niet verdedigen kan, ook dit seizoen naar het rijk
der fabelen verwezen.
En daarom zei ik tegen die PSV-suppoost: "Praat geen on
zin, de keeper is niet de toevalsfactor in een elftal, maar hij
hoort er gewoon, in Van der Sars geval zelfs buitengewoon
bij, dus ook dankzij hem werd het 1-4."
En zo was het ook tegen FC Groningen. Weer slechts één
goal tegen, dankzij Edwin.
Gelukkig voor hem moest zijn collega tegen wil en dank
twee maal meer het hoofd buigen
Klaas Vos
