ZEVENDE (OF ACHTSTE) MINUUT
KICK OFF
NR. 8 - 25
RONALD DE BOER
Nog nooit was ik in het
PhilipS'Stadion geweest.
Vooral de laatste jaren hoef
de ik daarover ook geen
spijt te hebben. Het bespaar
de mij een lange reis naar
huis in rouwstemming. Ik
was thuis, en kon direct mijn
verdriet en ergernis verdo
ven en verstoppen in rijke
lijk gebruik van de fles bin
nen handbereik.
Vroeger, toen ik nog een
jongetje was, bezocht ik al
tijd de uitwedstrijden van de
club in mijn dorp, de FC Hui
zen, tegen haar grootste ri
valen, Spakenburg of IJssel-
meervogels.
In m'n eentje ging ik er op
de fiets heen. Zo'n twintig
kilometer. En als jouw club
dan verloren had; hemeltje
lief, wat duurde de terug
tocht lang, van ellende. In
mijn herinnering regende
het dan ook altijd hevig en
was er veel (tegen)wind.
De fiets is een auto gewor
den, maar een terugtocht
kan nog even erg zijn en
even lang duren.
Enfin, ik besloot nu maar
eens wel naar Eindhoven te
gaan. En het werd een, in
meerdere opzichten, memo
rabele wedstrijd.
Voor mij niet alleen vanwe
ge de uitslag en het excel
lente spel van onze club,
maar ook omdat het succes van Ajax letterlijk mijn geheu
gen werd ingeramd.
Ik had een kaartje voor de perstribune, maar dat garandeer
de mij geen zitplaats. Ik moest staan in de loopruimte achter
het zitgedeelte, met overigens uitstekend zicht op het veld.
Die loopgang heeft een zeer laag betonnen plafond. Daar
kwam ik spoedig op ruwe wijze achter. In de zevende (of
was het de achtste) minuut komt Ajax op een 1-0 voor
sprong. Wie had dat gedacht: zo vroeg en zo mooi? Ik
sprong in ieder geval, totaal verrast en geheel uitgelaten,
juichend omhoog en - u raadt het al- knalde keihard tegen
dat betonnen plafond op. Ik sloeg tegen de grond, m'n bril
vloog weg, en even had ik het gevoel dat ik een hersen
schudding had.
Nu, bijna een week na de wedstrijd, voelt mijn hoofd nog
steeds pijnlijk aan, m'n nek is ook nog steeds niet blessure-
vrij: mijn lichaam houdt de herinnering aan dat moment
nog immer levendig. Een herinnering die op naam staat: Ro
nald de Boer.
Foto: Louis van de Vuurst
Het onfatsoenlijk tactisch gegoochel van Aad de Mos was bij
voorbaat ontzenuwd door de man, onze coach, die als geen
ander weet, hoe het spel in elkaar steekt. En die dus als
geen ander weet wat de waarde is en de mogelijkheden zijn
van een door veel supporters nog steeds omstreden Ronald
de Boer.
En, afgezien van zijn goal, wat is die "Ronaldo" een lust
voor het oog. Of hij nu spits speelt of als rechtshalf: ik ge
niet van een volbloed voetballer.
Naar kloktijd gemeten was het de zevende (of achtste) mi
nuut, wat betreft betekenis was dat voor mij hèt moment
van Ronald de Boer. Maar je kunt ook zeggen, dat hèt mo
ment de beslissing van Van Gaal was om onze "Ronaldo" in
de spits op te stellen.
In elk geval keerde ik Eindhoven, met de auto, opgelucht en
"verlicht" de rug toe. En regen en storm, die er terdege wa
ren, deerden mij niet.
Klaas Vos
