militaire functie met een doffe blik in de ogen. "Bij ons wor
den dienstplichtigen gekeurd voor de Marine. Vier dagen
per week hang ik daar van half acht tot half vier rond. Het
valt nu allemaal nog wel mee, maar op den duur gaat het
flink vervelen, denk ik. Er zijn veel momenten dat je ge
woon niets te doen hebt. Ik besef in elk geval weer hoe
goed je het als voetballer eigenlijk hebt. En ik heb weer een
extra stimulans om me bij Ajax te bewijzen, voor zover ik
die nog nodig heb. Mare Overmars vertelde laatst dat hij vo
rig jaar, toen hij in dienst zat, precies 26 dagen op de kazer
ne is geweest. Dus hoe sneller ik weer bij het eerste zit, hoe
minder ik naar de marine hoef."
Het zijn bijzaken, hij weet 't zelf. De ware motivatie haalt
Oulida uit zijn eergevoel, de onvoorwaardelijke wil om te
slagen bij Ajax. "Niets is erger dan vanaf de tribune of voor
de televisie naar de wedstrijden kijken. Dan lijkt het alle
maal zo ontzettend ver weg. Ik denk de laatste tijd veel na,
over de reden waarom ik nog steeds niet echt ben doorge
broken. Het komt deels door blessures op ongelukkige mo
menten, maar daar mag je nooit alles op terugvoeren. Mis-
Tarik Oulida in gelukkiger
tijden want: aan de bal.
Oulida: 'ik moet op eigen
kracht weer terugkomen'
schien moet ik me meer van adviezen van anderen aantrek
ken. Ik ben nogal eigenwijs, wil het helemaal zelf doen. Ik
luister wel naar andere mensen, maar vaak met een half
oor. Ik weet dat dat niet goed is, maar zo zit ik nou eenmaal
in elkaar. Ik trek me wat dat betreft een beetje op aan Ka-
nu. Die heeft ook een terugval gehad en is er op eigen
kracht weer uitgekomen. Dat moet en gaat mij ook lukken."
LIBERO IN JONG ORANJE
Zijn positie in Jong Oranje is, ondanks de haperende start
van dit seizoen, geen moment in gevaar gekomen. Nog
maar amper bekomen van zijn enkelkwetsuur leidde Oulida
half oktober de defensie van de jeugdige internationals te
gen Jong Noorwegen. Als libero, de favoriete plek van de
geboren en getogen linkshalf. "Ik had eigenlijk nog niet ge
noeg wedstrijdritme, maar het was een prettige blijk van
waardering dat ik tegen Noorwegen mocht spelen. Dat
geeft je weer even een steuntje in de rug. In Jong Oranje
speel ik op 4, die positie bevalt me steeds beter. Je hebt het
spel voor je, kunt zelf min of meer de momenten bepalen
dat je inschuift. Als linkshalf ben je veel meer afhankelijk,
sta je vaak te wachten op de bal. Op den duur zou een plek
achter de spitsen misschien kunnen. Momenteel heb ik ech
ter te weinig diepgang in mijn spel voor die positie. Ik richt
me in eerste instantie op nummer vier. Raar idee trouwens,
dat ik voor de posities die mij het beste liggen moet concur
reren met twee van m'n beste maatjes bij Ajax. In het cen
trum van de verdediging maakt Clarence een goede kans
om de plek van Rijkaard over te nemen als die stopt, links
op het middenveld doet Edje Davids het heel erg goed.
Maakt niet uit, in de voetballerij tellen dat soort sentimen
ten niet. Even goeie vrienden. Alleen voor de allersterksten
is plaats. Ik zal dit jaar moeten laten zien dat ik daar bij
hoor."
Simon Zwartkruis
