DE WEDSTRIJD
10
U E FA
CHAMPIONS
LEAGUE
Het Amsterdams Olympisch
Stadion kende al vele hoogtepunten
op Europa Cupgebied. Hedenavond
wordt een volgend hoogtepunt bijge
schreven. Ajax - Milan, een negenlet-
terige titel waarachter zoveel verhalen,
voorspellingen en waarheden schuil
gaan.
Ooit kwamen beide clubs elkaar in
de eindstrijd van het belangrijkste
Europese toernooi tegen. De Europa
Cup voor Landskampioenen was in
1969 nog ver verwijderd van de naam
Champions League, maar de uitstra
ling was er niet minder om. In het
Madrileense Bernabeu-stadion dolf
het zich volop ontwikkelende Ajax met
ruime cijfers het onderspit tegen het
gelauterde Milan. Toch vestigde Ajax
op die mei-avond in Spanje zijn naam.
Een naam, die in de daaropvolgende
jaren zou uitgroeien tot een begrip.
Overal in de wereld dwong Ajax
respect af met het boeiende, aanval
lende voetbal. Ajax was trendsetter,
nouvelle vague. In 1974 speelden
beide clubs twee keer tegen elkaar
om de twee jaar oude Supercup. In
een regenachtig en slecht bezet San
Siro-stadion greep Milan in de slotfase
de winst. In Amsterdam liet Ajax er
geen twijfel over bestaan wie de beste
was. 6-0 stond er na negentig minu
ten op het scorebord. Milan heerste in
de laatste zes jaar over de Europese
velden. Dat deed het met enorme
financiële middelen, maar bovenal met
een zeer professioneel doordacht
beleid. Trainer Arrigo Sacchi wierp
zich op als een avant garde-trainer die
met de hulp van de Nederlandse
voetbalgedachte (in praktijk gebracht
door het Hollandse trio) de basis
legde voor geweldige successen.
Turnover
Na het vertrek van Sacchi trok
Fabio Capello de succeslijn door, zij
het met iets minder spectaculair voet
bal, De nadruk werd gelegd op
"realisme". Capello introduceerde -
onder auspiciën van president
Berlusconi- het begrip "turnover".
Capello kan het elftal in zijn volledig
heid vervangen zonder noemens
waardig aan kwaliteit in te leveren.
Daarvoor is een zeer brede selectie
nodig, waarin ook absolute sterren
zich regelmatig schikken in de positie
van bankzitter. De stramienen van
Milan zijn zo degelijk, en de spelers zo
rijp en klassevol, dat het mogelijke
kwaliteitsverlies vervaagt. Milan is een
blok, een machine, waarin er voor
één, hooguit twee spelers een wat
vrijere rol is weggelegd. De kalme
