"Dit wordt sowieso geen verloren seizoen yy RENE VERHEYEN HOUDT ZOON NICO IN HET OOG Toen Clubs huidige assistent-trainer, René Verheyen, als speler SC Lokeren verliet in ruil voor Club Brugge, liet hij zijn woonplaats Wortel voor wat ze waard was. De familie Verheyen vond een leuke woning in Jabbeke waar de Deen Jan Sörensen net de deur uit was. Zoon Nico, toen ongeveer 9 jaar, had het voetballen van in de wieg meegekregen en wou net zoals bij FC Wortel verder tegen 'een bal letje' blijven trappen. Aansluiten bij blauw-zwart was dus het devies. Het ontspannend tijdverdrijf was verzekerd. René en Nico hadden er op dit ogenblik van zelfsprekend nog het raden naar wat het ver volg van deze prille voetballoopbaan zou kun nen worden. Zovele jaren later mag het resul taat ervan meer dan bemoedigend genoemd worden. Na enkele ups en downs meegemaakt te hebben in de Club-jeugdrangen bleek enke le seizoenen geleden dat Nico over voldoende talenten beschikte om een plaatsje bij de Beloften te veroveren. Ook dit scenario bleek bij nader inzien allerminst een tegenvaller te zijn. In die mate zelfs dat er interesse van bui- tenuit kwam om Nico in te lijven. Nico en vader René dienden dus enkele maanden gele den een moeilijke beslissing te nemen. Tijdelijk andere voetbaloorden opzoeken of na het gunstig advies van het trainerstrio Broos- Galjé-Querter de stap naar de A-kern wagen. Na veel wikken en wegen werd voor het laat ste gekozen. Nico geeft hierbij tekst en uitleg. ,,Ik had voor de gemakkelijkste oplossing kun nen kiezen door mijn koffers te pakken bij Club. Het feit dat ik een unieke kans in de schoot geworpen kreeg door bij de A-kern gevoegd te worden, heeft me echter van dit voornemen doen afzien. Samen met mijn vader werd er m.i. niet ten onrechte gerede neerd dat het komend seizoen alleszins geen gezichtsverlies kan geleden worden. Dit kan voor mij sowieso geen verloren seizoen wor den. Het jaartje bij de A-kern wil ik aangrijpen om een flink pak ervaring te vergaren met het oog op een latere transfer mocht in mei '95 blijken dat ik iets tekort schiet om op het hoogste vlak mee te draaien. Het feit dat mijn vader aan de andere kant van de barrière staat, maakt voor mij weinig verschil uit. Ik beschouw hem gewoon als trainer en hij zal ongetwijfeld identiek handelen. Ik wil en moet niet beter behandeld worden dan mijn 21 medemaats." JUANITO Brugse Metten 17

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1994 | | pagina 18