DRENTS TALENT
GERIJPT IN FRIESLAND
ERIK REGTOP
Ze noemen het 't Heeren
veen-gevoel, zegt Erik Regt-
op. Het heeft iets met sfeer,
respect, beleving en knusse
gezelligheid van doen. En
onvoorwaardelijke trouw.
Hoewel hevig bevangen door
het Heerenveen-gevoel loert
Regtop op een buitenlands avontuurtje. Want: "ie hebt als
profvoetballer twee scenario's. De eerste is, uiteraard, de
top. Lukt dat niet, dan ga je voor het geld."
De essentie van een gevoel is dat het moeilijk in woorden is
te vatten. Niettemin waagt Erik Regtop, 26 jaar, een poging
het Heerenveen-gevoel te omschrijven. "Door middel van
een paar voorbeelden" voegt hij daar nadrukkelijk aan toe
"want eigenlijk is het niet uit te leggen, moet je het onder
gaan. De basis is respect. Binnen de club, waar de kantine
juffrouw even belangrijk is als de voorzitter. En op de tribu
nes, waar je hier nooit rottigheid zal meemaken. Gebeurt
dat onverhoopt wèl, dan zijn gelijk de poppen aan het dan
sen. Een paar weken terug, bij Go Ahead Eagles, waren er
wat problemen met meegereisde supporters van Groningen
en Cambuur. Voorzitter Riemer van der Velde was laaiend,
riep dat hij ogenblikkelijk zou opstappen als zoiets nog een
keer zou gebeuren. En dat doet hij dan ook gewoon. Dat is
typisch Heerenveen. Net als de speelwijze. Bij welke club
vind je een voorzitter en een trainer die spektakel belangrij
ker vinden dan resultaat? Nergens! Dan heb je vanzelf een
min of meer ontspannen sfeer. Waar je ook komt, in de be
stuurskamer, in het spelershome of bij de administratie,
overal heerst dezelfde knusse gezelligheid, als in een huis
kamer. En dan is er nog dat hondstrouwe publiek. Al verlie
zen we veertig keer op rij,
ze blijven komen en maken
nog kabaal ook. Deze din
gen, die nauw met elkaar
samenhangen, dat is voor
mij het Heerenveen-gevoel."
HET AJAX-AVONTUUR
KICK OFF
NR. 24 - 6
Hij maakt een tevreden in
druk. Na tien jaar pendelen
tussen kop en kust van Hol
land is de voorheen wat on
gedurige voetballer in Heer
enveen tot rust gekomen.
De geboren Drent verliet als
16-jarige puber huis en
haard om zich in het Grote
Avontuur te storten. Regtop
was door Ajax uit de Drent
se selectie geplukt en be
landde in een Amsterdams
pleeggezin. Het brutale
boertje, door zijn nieuwe
ploegmaatjes 'Bartje' ge
doopt, in de grote stad. Een
droom. Na vier maanden het
werd het piepjonge talentje
door Johan Cruijff naar de
A-selectie overgeheveld.
Over dromen gesproken...
"Allemachtig, wat keek ik
tegen die man op. Hij pakte
me vrij hard aan. Als ik wat
fout deed kreeg ik dat on
middellijk op een niet al te
kinderachtige manier te ho
ren. De eerste paar keer
schrok ik me dood. Een
prachtige tijd. Loop je daar als jong binkie te trainen onder
Johan Cruijff. Dat pakt niemand me meer af."
In dat eerste jaar, seizoen '85-'86, schreef Regtop drie com
petitieduels achter zijn naam. Daar zou het bij blijven, on
danks zijn vliegende start in de Meer. Hij moest onder de
wapenen en trad terug naar het tweede, waar hij in zijn
derde contractjaar bleef plakken. Een stagnerende ontwik
keling, gepaard aan een grote mond, zo heette het in de
wandelgangen. "Die verwijten over een grote mond heb ik
nooit begrepen", gaat Regtop in de verdediging. "Ik ben
nadrukkelijk aanwezig, zal nooit ondersneeuwen in gezel
schap. Maar een grote mond, nee, dat niet. Die stagnerende
ontwikkeling, daar ben ik het wèl roerend mee eens. En dat
heb ik grotendeels aan mezelf te wijten. Het heeft geen zin
daar nu nog bij stil te staan. Geweest is geweest en als ik
aan Ajax terugdenk zie ik het eerste jaar voor me. Ik koester
de mooie herinneringen."
TERUG NAAR NUL
Via Telstar, 3 maanden, 13 wedstrijden, 13 doelpunten,
keerde Regtop terug naar het Hoge Noorden. FC Groningen
plantte de spits in de schaduw van Henny Meijer en René
Eykelkamp. Daar gedijde hij prima, Erik Regtop kwam tot
volle bloei. Totdat een gruwelijke beenbreuk tijdens de trai
ning, op 28 april 1989, hem
weer terugwierp naar het
nulpunt. Twee jaar revalide
ren later ontfermde Telstar
zich over de pechvogel. "Ik
moest weer helemaal op
nieuw beginnen. Heel maf,
de afgelopen jaren voelde ik
me als een jochie van 18 dat
zich volop aan het ontwik
kelen was. De transfer naar
Heerenveen gaf me de be
vestiging dat ik weer hele
maal terug was."
Alle mooie lofzangen op
zijn huidige club ten spijt,
naar de mening van Regtop
is de tijd rijp voor een klap-
pertje. Zijn contract loopt af,
z'n visitekaartje liegt er niet
om. Hij is een trefzekere pu-
blieksspeler, fel, technisch,
explosief en kan bogen op
tien jaar ervaring. "Een top
club zal het niet worden,
maar België of Frankrijk lijkt
me wel wat. Als ik een
mooie aanbieding krijg ben
ik weg."
Simon Zwartkruis
