"LAAT MIJ M'N GANG MAAR GAAN!" kg tsJ NUCHTER EN BESCHEIDEN MAAR KLASSERIJK BOUDEWIJN PAHLPLATZ KICK OFF NR. 23 - 6 Zijn wieg stond letterlijk in stadion Diekman. Terwijl va der Theo met FC Twente de voetbaltop bestormde spen deerde baby Boudewijn zijn zondagmiddagen al kruipend over de vloer van het tot kin dercrèche omgedoopte spe lershome. Het kleintje uit de crèche groeide groter en gro ter, zowel fysiek als sportief. Waarmee het voortbestaan van het voetbalgeslacht Pahl- platz is gewaarborgd. Plots dook hij op achter de spitsen. Nadat Edwin Vurens met een zware knieblessure naar de operatiekamer was verwezen deed Twente-trai- ner Rob Baan een gouden greep in zijn rijke arsenaal aan reservespelers. En kwam voor de vervulling van de Vu rens-vacature met een licht voetige vleugelspeler op de proppen. Nu, ruim drie maanden later, heeft hij, Boudewijn Pahlplatz is de naam, de overtuiging dat ze bij FC Twente niet meer om hem heen kunnen. Najaren- lang pendelen tussen bank en basis voelt de talentvolle Tukker (22) zich gereed voor het grote werk. "Ik heb even moeten wennen aan de ruimte en vrijheid die je achter de spitsen krijgt. Je bent veel meer bij het spel betrokken, hebt meer mogelijkheden. Die omschake ling is me dacht ik aardig afgegaan, alhoewel ik nog steeds het liefst op de flanken speel, aan welke kant maakt me niet uit", zegt Pahlplatz, wiens naam inmiddels op het ellenlange boodschappenlijstje van PSV schijnt te prijken. Grinnekend: "Ja, dat heb ik ook in de krant gelezen. Toch leuk, als je jezelf in een rijtje met spelers als Luc Nilis, Marciano Vink en Edwin Vurens ziet staan. Aan de andere kant, vrijwel iedere voetbal ler wordt tegenwoordig met PSV in verband gebracht. Ik heb niks concreets van ze gehoord en wacht rustig af." FAMILIE-VOETBALVIRUS Het felle schijnsel van de spotlichten zal hem niet snel van zijn stuk brengen. Daarishij teveelTukkervoor. Pahlplatz: "Ik laat me het hoofd niet zo snel op hol brengen. Ik hoor vaak dat ik een typische Tukker ben. Waar je die aan herkent? Vooral aan hun nuchterheid. En ik ben vrij bescheiden, bij na schuw. Laat mij maar lek ker m'n gang gaan, dan voel ik me het lekkerst." Dat de sportieve interesse van Boudewijn Pahlplatz zich van jongsafaan toespit- ste op voetbal wekt weinig bevreemding. Het voetbalvi rus tiert welig in huize Pahl platz. Vader Theo, 13-voudig international, maakte in de jaren zestig en zeventig met spelers als Eddy Achterberg, Epi Drost, Piet Schrijvers en Arnold Mühren de glorieja ren van FC Twente mee. En had daardoor zo zijn connec ties. Een dispensatie was dan ook snel geregeld, toen klei ne Boudewijn zich op 4(!)-ja- rige leeftijd aanmeldde bij DOS'19, uit Denekamp. "Daar ben ik begonnen als keeper", herinnert Pahlplatz zich. "Pas na twee jaar ben ik echt gaan voetballen. Mijn vader vond dat keepen maar niks en haalde me onder de lat vandaan." Via DOS'19 en later Quick'20, uitOldenzaal, belandde Pahlplatz op 16-jarige leef tijd bij FCTwente. Acht jaar nadat zijn vader het betaal de voetbal vaarwel had ge zegd. "Het rare is alleen dat we elkaar vrijwel nooit heb ben zien spelen. Ik heb mijn vader weinig zien voetballen omdat ik tijdens de wedstrijden in deTwente-crèche zat en andersom komt het er ook nauwelijks van. Mijn vader gaat altijd naar Quick'20 kijken. Bij Twente mist hij de gezelligheid die hij bij Quick wèl vindt. Vandaar. Nee hoor, dat maakt me weinig uit. Moet hij toch zelf weten?" DEBUUT TEGEN AJAX Na twee jaar Twente-jeugd trad Pahlplatz junior in het sei zoen '89-'90 definitief in de voetsporen van zijn vader. Van kindsafaan had hij er aan mogen ruiken, tijdens het achtste finaleduel om de KNVB-beker mocht de hongerige belofte eindelijk toehappen. Twintig minuten voortijd, thuis tegen, jawel, Ajax. "Ik was niet extra zenuwachtig omdat ik juist te gen Ajax m'n debuut maakte. Ik vond het wel geinig, om te gen al die grote namen te voetballen. Dat is ook weer die nuchterheid. Ik stond tegenover Frank de Boer en heb bijzon der weinig ballen aangeraakt. Na afloop zat ik volledig stuk. Hoewel Ajax al met 0-2 voor stond toen ik inviel bleef het tempo verschrikkelijk hoog. Als het eenmaal loopt bij Ajax is er af en toe echt geen hou den meer aan. Gelukkig heb ben we al meer malen bewe zen dat we ze aankunnen. Het is heus niet onmogelijk om in Amsterdam van Ajax te winnen..." Simon Zwartkruis

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1994 | | pagina 6