WIJ VAN VAK O
DRIJFHOUT PHILIPP BELLINI EN BLIJE GEZICHTEN IN DE MEER
Waar doen de voetballers en toeschouwers het allemaal
voor? Wat is het ultieme sportieve "orgasme"? Wat heb
ben bijna alle voetballers en toeschouwers met elkaar ge
meen?
Het juichen. Of je op de tribune zit, een staanplaats hebt,
of op het veld speelt, de blijdschap bij een doelpunt is het
zelfde. Zowel de acteurs op de grasmat als de toeschou
wers kunnen van pure blijdschap over elkaar heenrollen.
Bij de spelers kunnen wij in de loop der jaren verschillende
soorten van vreugde-uitingen waarnemen. In de vroege
jaren van het voetbal had men een houding van "doe
maar gewoon, dan doe je al gek genoeg". In de jaren zes
tig begon de verandering, ledereen die die periode waar
lijk heeft meegemaakt zal zich het sprongetje met de slag
beweging met de arm van "onze" Johan nog kunnen her
inneren. Zelf ben ik daar nooit zo'n liefhebber van ge
weest. Ik was meer gecharmeerd van de wezenloze reactie
die zijn toenmalige tegenpool Piet Keizer soms hanteerde
bij een goal.
In diezelfde periode speelde er bij Arsenal een gek; ge
naamd Charlie George. Deze spits liet zich na het vinden
van het net altijd in een soort krui op het veld vallen. Hier
na moesten zijn teamgenoten hem weer op de been hel
pen. Een vroege vorm van teambuilding dus. De Zuidame-
rikaanse en Zuideuropese landen hebben wat juichen be
treft altijd een warme plaats bij mij ingenomen. De bijna
hysterische wijze waarop zij een doelpunt begroetten
sprak mij aan.
De Braziliaanse middenvelder Rivelino was een juichmees-
ter.
De dansjes die de laatste tijd rondom de cornervlag ten
beste worden gegeven, vind ik weer niks. Misschien omdat
ik niet zo van dansen houd. Bij de buiklanding van Pierre
van Hooydonk overkomt mij hetzelfde misselijkmakende
gevoel.
De mooiste vreugde-uiting zag ik echter enige weken ge
leden tijdens een programma over Anderlecht, op de Bel
gische TV. Tijdens een Europa Cup-wedstrijd tussen de
Brusselaars en het al eerder genoemde Arsenal -in schitte
rende zwart-wit beelden- scoorde Jan Mulder. De wijze
waarop hij dit vierde was van grote klasse. Als een Grieks
standbeeld bleef hij enige seconden met de vuist omhoog,
onbeweeglijk staan. Voor mij is dit de ultieme "juich".
De manier waarop onze rood-witten een doelpunt vieren
is er een die ontroert. Wellicht ingegeven door de "team
building-filosofie" van Louis van Gaal, doet het hele elftal
mee aan het feest.
Wij toeschouwers hebben minder ruimte om de fantasie
de vrije loop te laten. Wij kunnen in de hekken of om
buurmans hals gaan hangen, maar door vele obstakels
blijft dit een riskante bezigheid. Door een goal zoals laatst
van Kanu kun je die harde realiteit wel eens vergeten, met
alle gevaren van dien.
Een ding staat voor mij als een paal boven water: voetbal
len en toeschouwen doe je maar voor één ding: juichen.
E. Vanzet
KICK OFF
NR. 23 - 20
Vrolijkheid was weer troef in De
Meer, ook na afloop van Ajax-
NAC. De 5-0 overwinning smaak
te uitstekend en het publiek keer
de opgetogen huiswaarts. Niet ie
dereen verliet het Ajax-stadion
meteen na het laatste fluitsignaal
van de scheidsrechter. In de rust
had namelijk de loting van de
Philipp Bell ini-Ajax-horloges
plaatsgevonden. Een van de twee
winnaars meldde zich bij de Man
of the Match, Kanu, en aanvoer
der Danny Blind om het Ajax-hor-
loge in ontvangst te nemen.
De heer Sebastian Kolstee toonde
zich zeer ingenomen met het
kleinood dat de overwinning van
zijn club dubbel lekker liet sma
ken. De andere winnaar, de bezit
ter van seizoenkaart/losse kaart
voor de wedstrijd Ajax-NAC 63
58, kan zich vanmiddag alsnog
melden bij de uitreiking van de
volgende twee Philipp Bellini-
horloges. Let dus goed op tijdens
de rust, wanneer de speaker van
het Ajax-stadion de twee win
naars bekendmaakt.
Foto: Louis van de Vuurst
