"IN DE MEER SPEELT AJAX EEN
SOORT HANDBALWEDSTRIJDEN"
RONALD DE BOER
Lange tijd dong Ronald de Boer naar de hand van Jan Pu
bliek. Zijn improduktiviteit aan het begin van dit seizoen
voedde de kritiek op de tribunes van De Meer, de roep om
Stefan Pettersson zwelde aan.
De Boer (23) liet zich echter nooit van de wijs brengen door
de negatieve toonzetting rondom zijn persoon. Voelde zich
tip top, vervulde zijn taak en bekoorde zijn trainer, in af
wachting van de dag dat het tij zou keren. De dag, dat ook
het publiek de getructe centrumspits op de juiste waarde
zou schatten. Met een handvol belangrijke doelpunten zet
te De Boer uiteindelijk een kroontje op zijn sterke eerste sei
zoenshelft. De kritiek is verstomd, de sceptici zwijgen. Het
Grote Publiek heeft Ronald de Boer omarmd.
NUCHTER EN VROLIJK
"Vreemd eigenlijk", zegt hij achteraf, "dat je voor je eigen
gevoel en dat van de trainers en je medespelers goed voet
balt, maar daar weinig waardering van pers en publiek voor
krijgt. Maar ik heb altijd geweten dat de doelpunten zou
den komen. Natuurlijk hoor je de ontevreden geluiden van
het publiek, maar ik ben te nuchter om me daar iets van aan
te trekken. Kritiek moet je altijd op de juiste waarde schat
ten. De dingen die voor jezelf bruikbaar zijn eruit zeven en
de rest langs je heen laten gaan."
Hij kan er wel om lachen, naderhand. Zoals Ronald de Boer
buiten de lijnen so wie so geen schim is van de Ronald de
Boer erbinnen. Weg is de kenmerkende boze frons tussen
de wenkbrauwen, het strakke bekkie heeft plaatsgemaakt
voor een vrolijke, open gelaatsuitdrukking. De vleesgewor
den ontspanning. Zegt: "Ik hoor vaak dat ik in het veld zo
boos kijk. Dat zal wel met concentratie en bezetenheid te
maken hebben. Buiten het veld probeer ik iedereen zo
vriendelijk mogelijk tegemoet te treden. Dat lukt heel mak
kelijk, want ik ben zeer vrolijk van aard."
PATATGENERATIE
Tijdens zijn eerste periode bij Ajax werkte die vrolijke hou
ding nog wel eens tegen hem. Leeftijdsgenoten als Bryan
Roy, Richard Witschge, Marciano Vink en Ronalds broer
Frank kampten met hetzelfde probleem. De 'patatgeneratie'
was geboren. "Als je ons in die begintijd na een verloren
wedstrijd bezig zag kan ik die benaming wel een beetje be
grijpen. Tien minuten na een verliespartij hadden al die jon
kies al zo iets van 'ach, so what' en zaten we alweer te la
chen. We vonden alles mooi en prachtig. Op dat moment
heb je het niet zo door, maar de oudere spelers ergerden
zich daaraan. De selectie was in die tijd ook een beetje ver
deeld in twee groepen, de jongeren en de ouderen. Wat dat
betreft is de huidige selectie veel evenwichtiger, volwas
senen Als we in die tijd achter kwamen, gingen de koppies
vaak omlaag, tegenwoordig hebben we veel meer veer
kracht. Als het even niet loopt, zijn we nu ook in staat op
karakter een wedstrijd te winnen."
i
KICK OFF
NR. 15-10
En er is meer veranderd in
de Twentse tussentijd. De
Boer: "Voordat ik naar FC
Twente ging had ik, als jon
ge en relatief onervaren
speler, grote moeite met de
druk bij Ajax. De concurren
tie was groot, ik fokte me
zelf helemaal op. Was, als ik
mocht meedoen, van te vo
ren ook veel te veel met de
wedstrijd bezig. In gedach
ten had ik die al tien keer
gespeeld voordat het be
gon. Dat bleek verlammend
te werken, soms zelfs letter
lijk. Dan was ik na een
sprintje al helemaal bekaf.
Als ik het veld op liep dacht
ik soms bij mezelf: 'zelfs dit
kost al te veel kracht'. Lijkt
me toch niet echt normaal.
Dat was puur een kwestie
van druk. Nu kan ik daar
"Mijn specialiteit is de tech
niek in de kleine ruimte".
Foto: Louis van de Vuurst
