VOETBALLEN VANUIT HET HART EDWIN VURENS KICK OFF NR. 14-25 EIGEN MENING veel echte verdedigers en voorin missen we een afmaker. Op portunistisch voetbal is er niet bij met drie aanvallers die al pijn in hun kop krijgen, als ze de bal alleen al de lucht in zien gaan." En zijn eigen scorend vermogen? "Dat laat ook te wensen over. Mijn record heb ik bij Sparta geboekt, met veertien doelpunten. Maar daar zaten zes penalty's bij. In principe ben ik geen koele kansenbenutter in de punt van de aanval. Ik ben een type dat vrij rond moet zwerven in de voorhoede. Danny Blind bracht het vorig jaar wel aardig onder woorden. Het eerste wat hij tijdens de wedstrijd tegen me zei was: 'Zo Vurens, kom je vandaag aan deze kant van het veld etteren?'. Daar klinkt tegelijk wel wat respect in door. Ik speel ook altijd wel lekker tegen Ajax. Omdat ze een op een spelen achterin hoef je slechts een tegenstander voorbij om in een gevaarlij ke positie te komen. Tegen veel andere clubs staat er dan nog drie man rugdekking te geven. Op dat soort voetbaltactische zaken let ik nu toch wat meer dan vroeger. Moet ook wel, als je hogerop wilt. Maar echt bezeten kun je me niet noemen. Als ik bijvoorbeeld voetbal op televisie voetbal kijk, wil ik ge amuseerd worden. Gebeurt dat niet, dan zet ik hem net zo lief op Hitbingo. Misschien relativeer ik het allemaal wel iets te gemakkelijk. Als het rotweer is vraag ik me wel eens af waar ik in vredesnaam mee bezig ben. Loopje daar te soppen opeen trainingsveld. Maargoed, daar moetje natuurlijk niet over zeiken. Profvoetballer is het mooiste beroep dat er be staat. Daar ben ik inmiddels wel achtergekomen." Simon Zwartkruis "Ja, ik heb nog steeds wel eens een aanvaring met de techni sche staf over voetbalzaken. Ik heb nou eenmaal een eigen mening over veel dingen en doe niet snel water bij de wijn. Rob Baan vindt bijvoorbeeld dat ik het elftal meer op sleep touw moet nemen, maar daar ben ik het type helemaal niet voor. Zeker niet als ik niet in vorm ben. Nee, op dit moment loopt het met het hele team niet zo lekker. Komt voorname lijk omdat we het spel niet kunnen maken. We hebben niet Edwin Vurens plukt de dag. Noemt zichzelf een vrijbui ter, een eigenwijs ventje, met soms iets te veel nonchalance in zijn spel. Denkt pas sinds anderhalfjaar serieus na over voetbal. En is in die tijdspanne tot de conclusie gekomen dat een carrière in het betaalde voetbal zo gek nog niet is. Hij voetbalt vanuit zijn hart, Edwin Vurens. Pomp hem ais trainer niet vol met tactische opdrachten, die zijn aan de intuïtieve aanvaller weinig besteed. Twente-trainer Rob Baan weet er inmiddels alles van. Baan had Vurens bij Sparta al onder zijn hoede en haalde de eigenzinnige le vensgenieter halverwege het vorige seizoen samen met ex-Ajacied Michael Mols naar Enschede om het ver trek van Ronald de Boer te compenseren. "Zeker in mijn beginperiode bij Sparta ergerde Baan zich nogal eens aan de manier waarop ik voetbal benader de. Ik deed het puur voor m'n plezier en de sfeer was daar ook naar bij Sparta. Voordat Baan kwam was het echt een soort betaalde amateurclub. De meesten werkten van acht tot twee uur en kwamen daarna een balletje trappen op Spangen. In die tijd dacht ik ook nog helemaal niet na over een loopbaan of zo. Achteraf besef ik pas dat ik daar iets te lang ben blijven han gen en eerder voor een subtopper had moeten kiezen." De keuze viel uiteindelijk op FC Twente, dat na het tussentijd se vertrek van Ronald de Boer een vacature in de aanvalslinie had openstaan. Van Spangen naar Diekman, weer terug on der de vleugels van Rob Baan. Vurens, 25 jaar, achtvoudig jeugdinternational: "Ik had weinig moeite met de plotselinge omschakeling. Voor de rest van het team was het moeilijker denk ik. Ze waren gewend aan De Boer en ik ben een heel an dertype speler. Waar ikzelf het meest aan moest wennen was de prestatiegerichtheid, de paniekreacties na een neder laag. Dat was bij Sparta wel effe anders."

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1993 | | pagina 24