WAT EEN WEDSTRIJD
AJAX-WILLEM I11952
T
KICK OFF
NR. 13 - 5
PENALTY
Er hing een kampioenssfeer in het Olympisch Stadion op die
druilerige vijftiende juni 1952. Jammer genoeg voor het over
grote merendeel van de 20.115 toeschouwers die de kassa wa
ren gepasseerd, was die sfeer niet te vinden bij de Amster
dammers maar bij de Tilburgse bezoekers. Dat waren er niet
zo gek veei, want Tilburg was in 1952 nog erg ver weg. Met
nog twee wedstrijden te spelen in de kampioenscompetitie
had Willem II, dat nog zonder puntverlies was, aan een gelijk
spel voldoende om de landstitel in de wacht te slepen.
Voor Ajax was het een dramatische kampioensserie geweest:
na vier wedstrijden wachtte de ooit zo roemrijke club nog
steeds op het eerste punt. Die situatie was misschien weinig
florissant, maar Ajax was duidelijk niet van plan om Willem II
in een draagstoel naar de titel te helpen: de 'tricolores' zou
den ervoor moeten werken, en zulks geschiedde dan ook. Bij
Ajax was Hans Boskamp weer van een blessure hersteld,
waarmee het ervaren backstel 'Potharst en Perlemoer' - zo
genoemd met een knipoog naar Boskamps theaterachter
grond -weer hersteld. Bij Willem II was Van Loon als spil op
gesteld, en deze kon constateren dat in de opbouw vooral
zijn vleugels, De Jong en Becx, goed functioneerden. Beter
dan die bij Ajax, Bakker en Bartels, waar dan weer tegenover
stond dat MichelsVan Loon handenvol werk gaf, en Van Dijk
als 'schaduwspits' onvermoeibaar bleek.
LOOS ALARM
De balans sloeg in de eerste helft al met al door in het voor
deel van Ajax, dat doelman Botermans een drukke middag
bezorgde. Al in het eerste kwartier had die een schot van Bar
tels in het zijnet zien vliegen en had hij schoten moeten pare
ren van Van Dijk, Michels en Bakker, en met veel reactiever
mogen een schuiver van Van Dijk tot corner moeten verwer-
Het team dat in 1952 Kam
pioen van Nederland werd.
ken. Tenslotte raakte ook Van der Wel het net met een goed
schot nog aan de buitenkant, maar al met al viel er nog geen
doelpuntte verwelkomen. In de 21e minuut was dat aan de
andere kant wel het geval. Gelukkig voor Ajax bleek het loos
alarm. Na een bekwame rush van Toon Becx scoorde De Jong,
maar de Velpse scheidrechter Bronkhorst had buitenspel
waargenomen en bedierf de Brabantse pret.
Na een half uur scoorde Ajax toen Bartels op Van Dijk passte;
Van Loon verkeek zich op de doorschietende bal. Van Dijk
passeerde eerst hem en vervolgens Botermans met een goed
gemikte schuiver waar een drietal verdedigers net niet meer
bij kon: 1-0. Willem II repliceerde met een tegenoffensief: De
Jong knalde voorlangs het doel van Ajax-keeper Visser, Van
Roessel kopte via het lichaam van Elzer rakelings over, Mom-
mers en Van Roessel zochten het doel eveneens te hoog en
De Bruyckere schoot naast. Een zweterig kwartiertje voor
Ajax, dat niettemin zonder kleerscheuren de rust haalde.
In de tweede helft kwamen die kleerscheuren alsnog. Nadat
eerst Botermans nog een fraai schot van Bartels onschadelijk
had moeten maken, was het Willem II dat na drie minuten
toesloeg. Van Roessel kopte een bal door naar Becx, die hard
inschoot. Visser redde nog knap, maar was kansloos toen Sjef
de Bruyckere de terugspringende bal voor de voet kreeg: 1-1
Willem II bleef het tempo hoog houden en zette Ajax onder
druk. De achterhoede wist goed raad met het korte combina
tiespel van de Amsterdammers, maar aanvallend bleef succes
nog lang uit. Na twintig minuten viel dan de tweede treffer,
en daar was wat geluk voor nodig. Bij een scherpe voorzet
van Becx beroerde Boskamp de bal onnodig met de hand, en
Bronkhorst nam de harde maar rechtvaardige beslissing van
een elfmetertrap. Van Roessel sloeg Visser met een modelpe
nalty: hard en zuiver: 1-2.
Ajax ging op jacht naar de gelijkmaker. Michels werd slechts
door een reflex van Botermans van een doelpunt afgehou
den, en even later leek Ajax
met een veelvoudige combi
natie te scoren maar stond
Mertenste langen leste in de
weg.
De gelijkmaker viel niet, en
na 90 minuten regen gingen
de spelers van Willem II nat
maar voldaan op de schou
ders. Ajax bleef met nul pun
ten achter ondanks het fraaie
spel. Het Parool schreef de
volgende dag: "Ajax liep op
de grasmat rond als de artiest
die de koele precisie van pas
ser en lineaal verafschuwt en
met de brille van een natuur
talent overrompelt." Kort
om, Ajax wilde het te mooi
doen en vergat te scoren. Een
constatering die ruim veertig
jaar later weinig ouderwets
aandoet.
Evert Vermeer
