"IK BEN NIET BANG
VOOR WEER EEN
VOETBALLES"
JOHN VAM LOEM
De herinneringen zijn zoet.
Het kolkende Leidseplein na
het veroveren van de UEFA
Cup, de innige band met ma
teriaalman Sjaak Wolfs en,
niet te vergeten, de massale
steun van het Amsterdamse
publiek. John van Loen is po
sitivo en dus beheersen de
mooie momenten zijn ge
dachten,
Terugblikkend op anderhalf jaar Ajax. De bittere nasmaak
zou zich pas later vormen. Want drie keer op rij genadeloos
met de billen bloot tegen je oude club, daar wordt zelfs
John van Loen chagrijnig van. Vanmiddag krijgt de gelou
terde Feyenoord-spits, al dik tien jaar acterend op het hoog
ste voetbalplan, kans op eerherstel. "Maar vraag me niet
hoe je Ajax het beste kan bespelen. De laatste paar onder
linge duels was er echt geen houden aan."
GEEN SYNDROOM
Van een 'Ajax-syndroom' wil hij evenwel niets weten. Daar
voor is het zelfvertrouwen in het Rotterdamse kamp, na de
weinig fonkelende, maar zeer doelmatige seizoensstart van
Feyenoord, te groot. Van Loen, zelfverzekerd: "Nee, ik ben
niet bang voor alweer een voetballes. Ik geef toe dat we
niet erg sprankelend spelen, maar het gaat uiteindelijk toch
gewoon om die twee puntjes. Tuurlijk zit die totaalstand
van 17-2 in je achterhoofd, maar dit is weer een nieuwe ron
de, met nieuwe prijzen. Geloof me nou, Feyenoord laat zich
niet nog een keer afslachten."
Nog niet zo lang geleden:
John van Loen mèt Ajax, té
gen John de Wolf...
Foto: Louis van de Vuurst
KICK OFF
NR. 9-23
Hij voelt zich sterk, is dit sei
zoen in competitieverband
produktiever dan Wim Kieft
en Ronald de Boer samen,
het leven lacht de 28-jarige
Utrechter al enkele weken
van oor tot oor toe. En dat is
wel eens anders geweest.
"Vorig jaar stak ik echt dra
matisch in m'n vel, speelde
een tijdje als een krant. En
ook dit seizoen begon de kritiek na een paar wedstrijden al
weer aan te zwellen. Wat dat betreft hebben Kieft en De
Boer veel meer krediet dan ik. Een paar doelpunten later
hoor je echter niemand meer. Dan ben je opeens de gevier
de man. Zo snel kan dat gaan."
Zeker in het geval van John van Loen. De zevenvoudig inter
national reeg bij FC Utrecht, Roda JC, Anderlecht en Ajax de
hoogte- en dieptepunten vlot aaneen en ook in Rotterdam
balanceert Van Loen wekelijks tussen jubel en rouw. "Ach",
relativeert hij de sterk wisselende reacties op zijn spel luch
tig "ik ben er inmiddels aan gewend om kritisch gevolgd te
worden. Zowel door het publiek als de media. Gelukkig
hebben de trainers van Feyenoord me altijd vertrouwen ge
geven. Krijg ik de kans om terug te knokken na een rotpe-
riode. En dan komt de waardering van het publiek vanzelf."
DE WARMSTE HAND VOOR SJAAK
De sfeergevoelige centrumspits voelde zich na zijn vertrek
bij Ajax, eind vorig jaar, al rap thuis in de Rotterdamse
vriendenkliek. "Maar dat had ik bij Ajax ook", haast hij zich
te zeggen. "Ik pas me nou eenmaal makkelijk aan. En ik was
ontzettend blij met de belangstelling van Feyenoord, na een
lange tijd bankzitten bij Ajax. We waren binnen een uur
rond. Voor mij zelf verschilt het niet veel of ik bij Ajax of bij
Feyenoord in de spits loop. Ze zijn beiden op de aanval ge
richt, met getructe vleugelspelers. Alleen bij Feyenoord
loopt een aanval vaak over
meer schijven. Bij Ajax werd
ik eerder gezocht, als eerste
aanspeelpunt. Maar voor al-
letwee de clubs geldt, dat je
als diepste spits goed aan je
trekken komt."
Zijn voormalige Amsterdam
se ploegenoten kunnen van
middag allemaal op een
handje rekenen, maar de
warmste handdruk bewaart
Van Loen voor materiaal
man Sjaak Wolfs. "Die man
vergeet ik m'n hele leven
niet meer. Sjaak is de beste
en aardigste materiaalman
op aarde, dat kan niet an
ders."
Simon Zwartkruis
