"IK BEN NIET BANG VOOR WEER EEN VOETBALLES" JOHN VAM LOEM De herinneringen zijn zoet. Het kolkende Leidseplein na het veroveren van de UEFA Cup, de innige band met ma teriaalman Sjaak Wolfs en, niet te vergeten, de massale steun van het Amsterdamse publiek. John van Loen is po sitivo en dus beheersen de mooie momenten zijn ge dachten, Terugblikkend op anderhalf jaar Ajax. De bittere nasmaak zou zich pas later vormen. Want drie keer op rij genadeloos met de billen bloot tegen je oude club, daar wordt zelfs John van Loen chagrijnig van. Vanmiddag krijgt de gelou terde Feyenoord-spits, al dik tien jaar acterend op het hoog ste voetbalplan, kans op eerherstel. "Maar vraag me niet hoe je Ajax het beste kan bespelen. De laatste paar onder linge duels was er echt geen houden aan." GEEN SYNDROOM Van een 'Ajax-syndroom' wil hij evenwel niets weten. Daar voor is het zelfvertrouwen in het Rotterdamse kamp, na de weinig fonkelende, maar zeer doelmatige seizoensstart van Feyenoord, te groot. Van Loen, zelfverzekerd: "Nee, ik ben niet bang voor alweer een voetballes. Ik geef toe dat we niet erg sprankelend spelen, maar het gaat uiteindelijk toch gewoon om die twee puntjes. Tuurlijk zit die totaalstand van 17-2 in je achterhoofd, maar dit is weer een nieuwe ron de, met nieuwe prijzen. Geloof me nou, Feyenoord laat zich niet nog een keer afslachten." Nog niet zo lang geleden: John van Loen mèt Ajax, té gen John de Wolf... Foto: Louis van de Vuurst KICK OFF NR. 9-23 Hij voelt zich sterk, is dit sei zoen in competitieverband produktiever dan Wim Kieft en Ronald de Boer samen, het leven lacht de 28-jarige Utrechter al enkele weken van oor tot oor toe. En dat is wel eens anders geweest. "Vorig jaar stak ik echt dra matisch in m'n vel, speelde een tijdje als een krant. En ook dit seizoen begon de kritiek na een paar wedstrijden al weer aan te zwellen. Wat dat betreft hebben Kieft en De Boer veel meer krediet dan ik. Een paar doelpunten later hoor je echter niemand meer. Dan ben je opeens de gevier de man. Zo snel kan dat gaan." Zeker in het geval van John van Loen. De zevenvoudig inter national reeg bij FC Utrecht, Roda JC, Anderlecht en Ajax de hoogte- en dieptepunten vlot aaneen en ook in Rotterdam balanceert Van Loen wekelijks tussen jubel en rouw. "Ach", relativeert hij de sterk wisselende reacties op zijn spel luch tig "ik ben er inmiddels aan gewend om kritisch gevolgd te worden. Zowel door het publiek als de media. Gelukkig hebben de trainers van Feyenoord me altijd vertrouwen ge geven. Krijg ik de kans om terug te knokken na een rotpe- riode. En dan komt de waardering van het publiek vanzelf." DE WARMSTE HAND VOOR SJAAK De sfeergevoelige centrumspits voelde zich na zijn vertrek bij Ajax, eind vorig jaar, al rap thuis in de Rotterdamse vriendenkliek. "Maar dat had ik bij Ajax ook", haast hij zich te zeggen. "Ik pas me nou eenmaal makkelijk aan. En ik was ontzettend blij met de belangstelling van Feyenoord, na een lange tijd bankzitten bij Ajax. We waren binnen een uur rond. Voor mij zelf verschilt het niet veel of ik bij Ajax of bij Feyenoord in de spits loop. Ze zijn beiden op de aanval ge richt, met getructe vleugelspelers. Alleen bij Feyenoord loopt een aanval vaak over meer schijven. Bij Ajax werd ik eerder gezocht, als eerste aanspeelpunt. Maar voor al- letwee de clubs geldt, dat je als diepste spits goed aan je trekken komt." Zijn voormalige Amsterdam se ploegenoten kunnen van middag allemaal op een handje rekenen, maar de warmste handdruk bewaart Van Loen voor materiaal man Sjaak Wolfs. "Die man vergeet ik m'n hele leven niet meer. Sjaak is de beste en aardigste materiaalman op aarde, dat kan niet an ders." Simon Zwartkruis

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1993 | | pagina 22