GEWOON WEER WERKEN IN DE MEER
"MISTER RODA"
IN DE KOEL
EUGENE HANSSEN
Hij hoort tot het mannetjes-
puttersgilde waarvan ook
Jan Wouters, Rob Delahaye,
Maarten de Jong en Cor
Lems horen. Van 1978 tot en
met 1993 stond hij bij Roda
JC onder contract. Vijftien
jaren trouwe dienst en daar
voor kreeg hij via een vrije transfer naar het lucratieve Ja
pan een gouden handdruk. We hebben het over Eugène
Hanssen. Vroeger symbool van Roda JC, nu in het andere
Limburgse geel-zwart, dat van VVV.
In de Japanse J-League liep Hanssens missie namelijk al snel
spaak. Het verlangen naar het schone Limburgse land was
te groot en daarom zien we Eugène vanmiddag gewoon
weer aan het werk in De Meer.
Dat had je bij je vertrek naar het Japanse Yomiuri
waarschijnlijk niet voor mogelijk gehouden...
"Nee, ik ging naar Japan met de gadachte dat ik daar mijn
carrière zou afsluiten. Het laatste avontuur voordat ik zou
stoppen. Nou, een avontuur is het zeker geworden. Want
hoe men het voetbal daar beleeft grenst aan het ongeloof
lijke. De stadions zijn altijd uitverkocht en de supporters zit
ten allemaal door elkaar heen. Er is niet een gedeelte in het
stadion met alleen maar rode vlaggen of een gedeelte met
alleen maar groene. Nee, iedereen door elkaar en wanneer
er een doelpunt valt, juicht ook iedereen. Zestigduizend
man tegelijk. Voor de voetballers is alles perfect georgani
seerd; een dag voor de wedstrijd logeer je met de hele
ploeg al in het duurste hotel en hoef je je nergens meer
zorgen over te maken. Die Japanners hebben een mentali
teit die wij niet kennen. Als om half drie de training begint,
staan ze al om één uur op het veld. En wanneer om vier uur
de training voorbij is, gaan
ze rustig nog een uur of
twee verder. Wat dat be
treft is de beleving onge
kend. Voor mij zijn die drie
maanden in Japan een on
vergetelijke ervaring, waar
ik mijn hele leven nog over
zal praten. Maar op een gegeven moment misten mijn kin
deren en mijn vrouw Nederland zo erg, dat het beter was
om terug te gaan. De club had begrip voor de situatie en
liet mij zonder problemen gaan. En die medewerking zegt
ook heel veel over de Japanse mentaliteit."
Na je terugkomst in Nederland leek het er heel even
op dat er geen club voor je te vinden was. Roda had
de selectie al rond en andere clubs toonden slechts
vage interesse. Je moet heel blij geweest zijn met
VVV.
"Jazeker. Vooral omdat ik wist dat WV een fijne club is. Ze
hebben een schitterend stadion en een enthousiaste trai
ner, waar ik een jaar of acht al eens mee gewerkt had.
Frans Körver is in die acht jaar trouwens enorm veranderd,
hij is een stuk rustiger geworden. De drang om te presteren
is bij VVV ook niet zo sterk als bij andere clubs Wanneer we
ons met lekker voetbal handhaven is iedereen dik tevreden.
Körver is ervan overtuigd dat dat gebeurt. Hij heeft in zijn
carrière veel successen behaald, is nog nooit gedegradeerd.
Dat zal met WV ook niet gebeuren."
Eugène Hanssen was en is eigenlijk Mister Roda. Je
moet je in het begin vreemd hebben gevoeld in De
Koel.
"Valt wel mee. Vanaf de allereerste dag voel ik me perfect
thuis bij VVV. Zowel wat betreft de sfeer als het voetbal. Ik
kan mij net zo gedragen als
bij Roda en ik ben volledig
geaccepteerd. Ik coach, ik
praat, ik tier en ga voorop
in de strijd. Het gaat echt
heel lekker. We spelen open
en aanvallend voetbal, vol
gens mij de enige manier
om punten te pakken én
het publiek te vermaken.
Ook bij Ajax gaat VW zo
veel mogelijk op de aanval
spelen, wat hebben we er
aan om het publiek in De
Meer niets te bieden en mis
schien evengoed te verlie
zen? Het kan best wel een
gekke uitslag worden.
Prachtig toch, daar haal je
het plezier in het voetbal
uit."
Ruud Pompert
