LAATSTE
met jezelf ook heel erg met
de posities van de anderen
bezig. Het gaat goed.
Zou je de stap terug naar
links makkelijk kunnen
aanvaarden?
Ik zal niet zeggen dat het
me helemaal niets uitmaakt,
maar echt moeite zou ik er
ook niet mee hebben. Als
het moet, dan moet het ge
woon, maar het liefst blijf ik
op de plek staan waar ik nu
sta. Het is net alsof ik met
veel meer zelfvertrouwen
voetbal. Niet dat het me aan
zelfvertrouwen heeft ont
broken, hoe zal ik het zeg
gen, ik voel mij rustiger. Ik
was vaak best wel gespan
nen voor een wedstrijd en
dat is nu minder geworden.
één keer raakt. Daar genieten we van. Het ziet er makkelijk
uit en is het moeilijkste. En wanneer het moeilijkste lukt, is
dat het mooiste! Dat gevoel, dat zorgt voor de spelvreugde,
het is heerlijk om zo te voetballen en als de goals dan ook
nog vallen...
Ajax-Roda JC...
Roda JC speelt vrij aanvallend. Of dat vandaag ook zo zal
zijn, zonder Babangida, weet ik niet, maar in de eerste
wedstrijden hebben ze geen angst getoond. Van de aanval
lers ken ik Max Huiberts nog goed van het Olympisch Elftal.
Goeie voetballer. Fijne trap in de benen, snel, goede bewe
gingen. Het gevaar schuilt hem in de snelheid voorin.
Er is niets om bang voor te zijn. We zitten vol zelfvertrou
wen na de goede seizoenstart, ledereen speelt fris, met
vreugde. Die lijn moeten we voortzetten.
Ben Tornato
Wat mis je nog als libero?
Belangrijk is het doorschui
ven als libero. Dat gebeurt
in combinatie met John van
den Brom, de man vóór mij.
John is een speler die graag
naar achteren loopt en ik
ben de vrije man. Op zo'n
moment maak je elkaar nut
teloos. Daar hebben we nog
wel eens moeite mee en dat
moet je met elkaar oplossen.
Dat kost tijd. Met de wed
strijden zullen we leren aan
voelen wie op welk moment
gaat en blijft. In negen van
de tien gevallen is het John
die doorschuift, de tiende
keer moet ik het zijn en dan
mag er geen sprake zijn van
een misverstand. Op tech
nisch gebied gebeurt het mij
nog teveel dat ik de bal voor
mijn linkervoet wil leggen.
Ik héb de trap met rechts
wel. Op trainen gaan de
passes vaak nog strakker
dan met links. Maar ik be
trap mij er op dat ik in de
wedstrijd toch rekening
houd met het risico van de pass met rechts, dat risico dan
niet neem en de bal, voor mijn linker leg. De vanzelfspre
kendheid is er nog niet, ik denk er zo af en toe nog bij na
wat ik aan het doen ben. Dat komt omdat ik een verant
woordelijke plaats heb. Neem je risico en het gaat verkeerd,
dan kan het meteen fataal zijn.
In dit seizoen lijkt Ajax stabieler dan voorheen.
Dat is ook zo. ledereen is een jaartje verder en wij hebben
zeker achterin vrij veel ervaring en dat weegt zwaar. Er is
rust in het elftal, de gejaagdheid is er een beetje uit, heel
belangrijk. En ik merk ook dat er meer spelvreugde is. Dat
zie je wanneer er gescoord wordt. Dan is iedereen ver
schrikkelijk blij, dat straalt er vanaf. Gek eigenlijk, die spel
vreugde, terwijl het naar buiten toe misschien lijkt alsof we
zakelijker spelen. We spelen heel goed voetbal, heerlijk
voetbal ook, wanneer je de bal snel rond kan laten gaan en
