VOOR HET LAATST 'UIT' BIJ AJAX
I
BRI
JE
EUK
MET
HANS VAN BREUKELEN
Hans van Breukelen is be
gonnen aan zijn afscheids-
tournee. Nog één keer gaat
hij met PSV alle clubs in de
PTT-telecompetitie langs,
om er aan het einde van dit
seizoen definitief een punt
achter te zetten. Een punt
achter een carrière met en
kele diepe dalen, maar voor
al flink veel hoge pieken.
Zelfs zoveel pieken, dat hij
zich de succesvolste Neder
landse doelman aller tijden
mag noemen. Of hij ook de
beste keeper ooit is ge
weest, is een discussiepunt.
Maar ook dat past uitste
kend in De Breuks achttien
jarige loopbaan.
Hans van Breukelen heeft
zich tijdens zijn carrière op
verschillende manieren al
tijd achtervolgd gevoeld.
Twijfels over zijn kwalitei
ten als keeper, vaak niet se
rieus genomen als mens en
hoon voor zijn clubs en
werkgevers FC Utrecht en
vooral PSV. Altijd viel men hem aan of voelde hij zich aan
gevallen. Steeds putte de doelman daaruit juist zijn kracht
en scherpte. "Ik ben altijd zeer begaan geweest met de
clubs waar ik voor speelde. Wat dat betreft kwam ik in
Eindhoven bij een zeer interessante club terecht. Er zijn al
tijd veel vooroordelen over PSV geweest. En soms sloegen
en slaan die vooroordelen zelfs over in haatgevoelens. En
daar haal ik juist mijn motivatie uit. Want wat is er nou
mooier dan aan het einde van de wedstrijd een lange neus
te kunnen trekken naar de mensen die je helemaal niks
gunnen."
NEUS VAN EEN METER
En een lange neus maakte de 74-voudig ex-international
zes keer als landskampioen met PSV, drie keer als bekerwin
naar en eenmaal als Super Cup-winnaar. Een neus van een
meter maakte Van Breuke
len in 1988 toen hij in Stutt
gart in de Europa Cup 1 fi
nale door het stoppen van
Veloso's penalty (Benfica)
als matchwinnaar van het
veld stapte. Een maand la
ter werd Oranje, met Van
Breukelen in een grootse
vorm, in Duitsland Europees
Kampioen. "Dat was het
hoogtepunt uit mijn carriè
re. Heel Nederland was
Hans van Breukelen staat
vanavond voor het laatst in
het Olympisch Stadion tegen
Ajax. Ook de ferventste
Ajax-supporters zullen hem
gaan missen.
Foto: Louis van de Vuurst
toen één familie. Door Feye-
noord-supporters, door
Ajax-fans, door iedereen
werd je op je schouders ge
slagen. Maar wanneer je
even daarna weer als PSV'er
het veld op komt is dat plot
seling een aanleiding dat je
niet meer deugt. Chauvinis
me vind ik okee, maar haat
gevoelens, nee. Daar kan ik
niet tegen en dan vraag ik
me ook onmiddellijk af
waar ik het allemaal voor
doe. Vorig jaar, die uit-wed-
strijd tegen Dordrecht'90,
was wat dat betreft een
heel groot dieptepunt. Aan
alle kanten werd ik onder-
gespuugd en kreeg ik de
meest verschrikkelijke ver
wensingen naar mijn hoofd.
En als je dan in de rust hoort dat er een bommelding is en
de wedstrijd wordt gestaakt, knapt er iets in je en wil je
stoppen."
TEGEN AJAX: SCHITTEREND
"Dat ik toch ben doorgegaan komt omdat ik mijn loopbaan
na een mooi jaar wil afsluiten. Want stoppen na een sei
zoen als het vorige is natuurlijk niks. En het blijft een kick in
volle stadions te spelen. Tegen Ajax in het Olympisch Sta
dion is schitterend. Ook al wordt dit misschien wel de twin
tigste keer. Je weet hoe je daar ontvangen wordt. Het 'ou
we lui' zal niet van de lucht zijn. Maar daar haal ik weer
kracht uit, wat ik probeer om te zetten in een goede wed
strijd."
Dat zal zijn laatste goede wedstrijd zijn in Amsterdams
Olympische kolos. "Ik weet nog niet precies wat ik na dit
seizoen ga doen. Misschien een halfjaar naar Japan. Voor
de ervaring. Verder ben ik samen met de oud-wielrenner
Maarten Ducrot de initiatiefnemer van de Nationale Sport
Stichting. Die stichting heeft het doel jonge, zeer getalen
teerde topsporters sportief en maatschappelijk een echte
topsportbegeleiding te geven. Hoe dat uit gaat pakken
moeten we nog even afwachten. Ik heb in elk geval geen
zin om met de Stichting een beetje aan te rommelen in de
marge. Dat heb ik tijdens mijn voetbalcarrière nooit gedaan
en dat zal ik daarna ook nooit doen. Want alleen wanneer
je alles in dienst stelt van de prestatie en er alles voor over
hebt, kun je succes hebben."
Ruud Pompert
■itt
ua
KICK OFF
NR. 4-23
