VERTEGENWOORDIGT DE
UTRECHTSE VOETBALSCHOOL
i
ROB ALFLEN
KICK OFF
NR. 13 - 10
Sinds kort moet-ie alleen naar Amsterdam. Zijn vriend en
reisgenoot John van Loen tekende net voor de jaarwisseling
bij Feyenoord en dat betekent dat Robbie Alflen de enige
overgebleven Utrechter in Ajax-dienst is. Dat was anderhalf
jaar geleden anders. Toen behoorde behalve Alflen en Van
Loen ook Jan Wouters tot de Ajax-selectie. Maar Alflen voelt
dat allerminst als een bezwaar. Hij kan het ook alleen af.
Dat blijkt zowel in als buiten de lijnen waar hij met verve de
Utrechtse voetbalschool vertegenwoordigt.
Rob Alflen is een echte Utrechtse jongen. Hij werd er op ze
ven mei 1968 geboren, woonde altijd vlakbij de Dom en toog
als voetballer via het schoolpleintje en de afdelingsclub Spor
ting '70 gestaag naar de profs van de plaatselijke FC. Dat Kick
Off voor de confrontatie met FC Utrecht ruimte voor de Ajax'
middenvelder maakt, is daarom niet meer dan normaal.
Want bij FC Utrecht werd Rob Alflen, vooral door zijn 'kuri-
ge' mentor Willem van Hanegem, een volwassen eredivisie
speler. Een speler, die het in zich heeft om een puike wed
strijd af te leveren zonder veel aan de bal te hoeven ko
men. En hij kijkt achterom, wanneer medespelers te pas en
te onpas naar voren stuiven. "Laat die anderen maar ren
nen, ik controleer wel", is het motto van de zoveelste ge
slaagde leerling van de Utrechtse voetbalschool.
VERTROUWEN VAN DE KROMME
Het controlerend kunnen spelen is bij Rob Alflen in belang
rijke mate ontwikkeld door Willem van Hanegem. De 52-
voudig ex-international en huidige hoofdtrainer van Feye
noord kwam in 1986 in de functie van hulptrainer van FC
Utrecht voor het eerst in aanraking met Rob. Deze had zo
juist als rechteraanvaller gedebuteerd in het eerste van FC
Utrecht en speelde aanvan
kelijk ook best goed op die
positie. De Kromme zag
echter een controlerende
middenvelder in Alflen. En
Van Hanegem liet op zijn
wijd en zijd bekende wijze,
voortdurend merken dat hij
zelfs heel veel vertrouwen
had in Robbies voetbalkwaliteiten. "Willem schold me op
de trainingen constant verrot. De eerste twee maanden
werd ik daar echt doodziek van. Maar op een gegeven mo
ment krijg je in de gaten dat hij dat alleen maar doet, om
dat 'ie vertrouwen in je heeft. Hij vindt het zinvol om tijd
aan je te besteden. Dat laat 'ie merken door aanmerkingen
te maken en op je te letten. Wanneer andere spelers een
fout maakten, zei Van Hanegem niks. En stond hij alleen
maar met zijn hoofd te schudden. Dat was voor die spelers
denk ik nog veel pijnlijker."
CHAGRIJNIG
Willem van Hanegems mening over Rob Alflen bleek te
recht. Zoals vaak het geval is met Van Hanegems mening
over voetbalzaken. "Het probleem met hem is alleen dat
het vaak zo chagrijnig overkomt. Zijn manier van benade
ren is een beetje vreemd. Vooral wanneer je hem niet kent.
Op domme vragen, althans in zijn ogen domme vragen,
geeft Willem altijd rare antwoorden, waardoor allerlei
mensen weer tegen hem zijn. Hoe mensen over hem den
ken interesseert hem niet. Ik vind dat jammer, want ik weet
dat Willem een heel goeie kerel is. Willem wordt ook nooit
een trainer, hij blijft altijd voetballer."
KLEINE, ONOPVALLENDE ACTIES
Net als zijn leermeester, kijkt Rob in een wedstrijd graag
naar de kleine dingen. Voetbalzaken die niet in het oog
springen, maar voor een ploeg o zo belangrijk zijn. "Neem
nou Edgar Davids. Positioneel is hij één van de mindere bin
nen onze selectie. Maar door zijn wilskracht dwingt hij toch
