WIJST FC TWENTE DE WEC "OUD-AJACIED AANVALSLEIDER IN ENSCHEDE" ASSISTS EM SCOREN STEFAN PETTERSSON RONALD DE BOER Eén seconde is hij eenzaam, de vrije frappen-specialist die het kunstje heeft geflikt. Héérlijk eenzaam. Heel de wereld kijkt naar hem. En hij ondergaat het, met volle teugen. Of het nou tegen Porto is voor de Champions League, of op het gemeentelijk sportpark van RKC. Romario en Ronald de Boer ondergingen vorige week diezelfde, plechtige stilte. Een ogenblikje weldadige rust, dat het moment van klasse heel sterk bevestigt. Ronald de Boer zou de extra klasse die hij momenteel in zich heeft, vanavond tegen zijn oude dub heel graag willen tonen. "Bij Ajax oefende ik voor en na de training vaak op vrije trappen. Maar omdat ik niet vaak speelde, kwam het p.*-er in wedstrijden nooit uit. Nu wel. Ik oefen nu elke zater- 5 dag met Arno Arts en wordt steeds 'vaster' met die trap. Dat had ik in een vol Olympisch Stadion wel willen laten zien." kick off Maar een b'essure aan z'Jn linkerenkel, afgelopen zondag in nr. 11 -19 de competitiewedstrijd tegen Cambuur (1-1) opgelopen, houdt de aanvalsleider van FC Twente hoogstwaarschijnlijk op de tribune van dat stadion. Niet in het minst, tot grote teleurstelling van de westfries zelf. "Ik had tegen Ajax graag willen laten zien dat ik bij FC Twente vooruit ben ge gaan", verklaart Ronald, zonder enige overschatting, maar zelfbewust. De tweelingbroer van Ajacied Frank, is sinds zijn overstap naar de Enschedese club vorig seizoen, ontegenzeggelijk uitgegroeid tot één van de opvallendste spelers van de PTT- telecompetitie. "Vorig seizoen moesten de spelers van FC Twente nog erg aan mijn speelwijze wennen. Sommigen begrepen niet wat ik met bepaalde loop-actie's wilde berei ken en gaven daardoor vaak een slechte eindpass. Dat is in de loop van het seizoen al sterk verbeterd en gaat dit jaar zelfs perfect. Vorig jaar hoorde ik vaak zeggen dat het niet zo goed met mij ging bij FC Twente. Maar dat was eigenlijk ten onrechte, want aan het einde van het seizoen stond ik op elf treffers en had Youri Mulder de helft van zijn acht tien doelpunten kunnen scoren na assists van mij", aldus de spits die het in Enschede niet alleen sportief gezien heel erg naar zijn zin heeft, maar ook persoonlijk. Maar het is toch het voetbal, en dan vooral de basisplaats waarvan Ronald in Enschede verzekerd is, dat hem veel goeds heeft gedaan. "Omdat ik bij Ajax weinig volledige wedstrijden speelde, leerde ik vooral op de trainingen het meeste. Maar dat was eigenlijk niet genoeg meer. Nu speel ik iedere week, doe ervaring en wedstrijdritme op en leer een wedstrijd 'lezen'. Ik kan daarom nu al, na anderhalf jaar, de conclusie trekken dat het voor mij echt heel goed is geweest om naar FC Twente te verhuizen. Ik speel nu iede re week, en dat is heerlijk." Ronald, opgevoed met de Ajax- speelstijl en daarmee nog steeds 'positief belast', durft zijn manier van voetballen wel te vergelijken met die van Ste fan Pettersson. "Met dit verschil, dat hij met twee vleugel spitsen in de voorhoede staat, terwijl er bij FC Twente met twee spitsen (De Boer en Polley red.) wordt gespeeld. Daar naast is mijn individuele actie, denk ik, wat beter dan die van Stefan. Maar ik streef wei een beetje naar de speelstijl van hem. Naar de bal toekomen, kaatsen en ruimte maken voor anderen. Die goal die hij maakte tegen Feyenoord, toen hij met één lichaamsbeweging plotseling volledig vrij stond voor de Goeij en scoorde, was wat dat betreft een prachtig voorbeeld voor mij. Zo wil ik ze ook graag ma ken." Ruud Pompert

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 1992 | | pagina 18