KWARTFINALE TEGEN
DE"GUNNERS"
AJAX
ARSENAL
Een opstootje in Amster
dam. Charlie George(links)
kijkt in een mengeling van
bewondering en verbazing
toe hoe Johan Cruijff van
leer trekt tegen Arsenal's
Nelson, captain Mc Lintock
en, half verscholen, George
Graham.
De liefhebbers van het ware voetbal likten bij voorbaat de
vingers af bij het vernemen van de loting voor de kwartfina
le. Ajax had historisch al een sterke band met Engeland
doordat zeer veel voorgangers van trainer Kovacs uit dat
land afkomstig waren. Arsenal, de volgende tegenstander
van Ajax, had bovendien een roemrijke traditie te bieden,
vooral gebaseerd op de jaren dertig, waarin de 'Gunners'
onder de legendarische manager Herbert Chapman een
schier onoverwinnelijke ploeg opbouwden.
Zo ver was het team van de nieuwe manager, Bertie Mee,
nog lang niet, maar de Londense club was wel de eerste
sinds zeventig jaar die in Engeland zowel het landskam
pioenschap als de FA-Cup had veroverd, die 'double' ver
schafte ze bij voorbaat een bijzonder gewicht. Bovendien
was de pijnlijke 3-0 nederlaag van Ajax op Highbury, twee
jaar eerder in het Jaarbeurstoernooi, nog niet vergeten.
Kortom: Arsenal was geen makkie, en Ajax zou flink op zijn
tellen moeten passen.
KEIZER VERDEDIGT MEE...
Ajax vertrouwde hoofdzakelijk op het surplus aan individu
ele klasse, die ook Arsenal onderkende. Maar de Britten
gokten op hun traditionele wapen: werklust en bluf.
Arsenal moest het in de eerste wedstrijd, in Amsterdam,
doen zonder John Roberts, Bob McNab en het langzaam in
een miskoop veranderende supertalent Peter Marinello. Het
bleek duidelijk een gemis. De openingsfase was voor Ajax
dat, via vooral Keizer en Cruijff het Arsenal-doel bestookte.
Maar terwijl iedereen op de treffer van Ajax wachtte, was
het Arsenal dat toesloeg. Met Amsterdamse hulp weliswaar:
in zijn ijver om mee te verdedigen, kopte Piet Keizer te
zacht terug op doelman Stuy, waarop Kennedy de schoen
tegen de bal wist te drukken: 0-1. Ajax antwoordde met
een kogel van Keizer en een
KICK OFF
NR. 5- PAG.14
schot van Cruijff op de on
derkant van de lat. Tien mi
nuten na Kennedy's goal
kwam Ajax naast Arsenal
door een treffer van Gerrie
Mühren. Kennedy verander
de diens schot van richting
en Wilson greep mis:
1-1. Dezelfde Wilson moest voor rust nog een aantal keren
reddend optreden.
Na de rust zorgde Kennedy met een kopbal bijna weer voor
een verrassing, maar redde Stuy bekwaam, zoals Wilson dat
daarna deed op een knal van Keizer. Twee minuten nadat
hij zich een vrije kans door Wilson zag ontnomen, zorgde
Dick van Dijk voor bevrijding. Bij een solo liet hij zich tussen
McLintock en Simpson theatraal vallen. De Griekse arbiter
Vamvakopoulos wees naar de stip, waar Gerrie Mühren het
cadeautje dankbaar in ontvangst nam: 2-1.
Het was niet genoeg voor Ajax om gerust af te reizen naar
Highbury. Immers, één enkel doelpunt zou Arsenal in de
halve finale kunnen helpen, en Ajax besefte donders goed
dat het een ouderwets Engelse stormloop kon verwachten.
Maar Kovacs bleef koeltjes zijn pakje sigaretten opeten en
verklaarde geen problemen te zien. De minzame Roemeen
had gelijk. In Londen bewees Ajax dat het ook bij een krap
pe voorsprong een wedstrijd volkomen kon controleren.
Natuurlijk stond Ajax onder druk. Arsenal kreeg echter nau
welijks echte kansen. Dat was vooral te danken aan Johan
Neeskens, die de wat onzeker gestarte Ajax-verdediging op
sleeptouw nam.
OWN GOAL
Na een kwartiertje kwam de eerste uitbraak van Ajax, toen
Krol een dieptepass lanceerde op Arie Haan. George Gra
ham was teruglopend eerder bij de bal en speelde terug op
doelman Wilson. Beter óver doelman Wilson! 0-1. Een klas
sieke "own goal". Arsenal deed wat het kon maar de Engel
se aanvallen misten raffinement terwijl het Ajax-midden-
veld steeds beter in de wedstrijd kwam. Na rust werd vedet
te Charlie George als vierde spits naar voren gestuurd, maar
ook daar gaf Johan Neeskens de vedette van Arsenal geen
kans. Ajax trok Swart terug in de verdediging nadat Huls-
hoff even knock-out was ge
gaan. Zo tikten de minuten
weg en haalde Ajax souve-
rein de halve finale.
Daar wachtte een oude be
kende, die nog een appeltje
met de Amsterdammers te
schillen had: Benfica.
Evert Vermeer